Tom, Rozdzial

1  1,  2 |       śmiały z serdecznością i szczęściem.~Bo nie masz krainy, nie
2  1,  2 |      spazm skrzypiec. Szalonym szczęściem napełniało go drganie całego
3  1,  7 | miłości: upadał na twarz przed szczęściem utraconej. Schodziło nań
4  1,  11|    namiętnością. Z niewymownym szczęściem byłby pochwycił i na zawsze
5  2,  2 |   wydaje mi się być najwyższym szczęściem, jakiego człowiek dostąpił.
6  2,  2 |      uśmiechając się prawie ze szczęściem do jakichś myśli, Rafałowi