Tom, Rozdzial

1  1,  12| wywalając się zza góry jakoby ze straszliwego jej łona. Wizja bolesna,
2  3,  3 |          nie bronił. Teraz wśród straszliwego milczenia. które tę ciemną
3  3,  3 |          Oczy jej skamieniały od straszliwego widoku, który się przed
4  3,  3 |      spomiędzy zwartych brwi, ze straszliwego skrzywienia ust zionęły
5  3,  3 |          od dumy, od pogardy, od straszliwego uniesienia. Usta półotwarte
6  3,  6 |         już twoja rola...~Pomimo straszliwego huku Rafał słyszał te wesoło