Tom, Rozdzial

1  1,  5 |     ważność czasu, nadaremnie rzucali się na czele kolumn dla
2  2,  1 |       tłumu. Dwaj przeciwnicy rzucali się tutaj na siebie z krzykiem:~-
3  2,  8 |      zachwytu. Kiedy niekiedy rzucali w ten wielki a bezludny
4  2,  24|  elastyczna pierzyna. Wówczas rzucali się na nią w pięciu, sześciu,
5  3,  3 | górach zamku Daroca, że darmo rzucali się w płone płaskowyże ku
6  3,  6 |       skrwawionymi bagnetami, rzucali się na lufy ociekające krwią.~