Tom, Rozdzial

1  1,  14|  stanowczych. Ale to są rzeczy małej wagi. Więc mówisz, że dość
2  2,  3 | wprowadził swego sekretarza do małej salki i wyszedł. Gdy za
3  2,  11|       sięga gwara niemiecka. W małej starożytnej izdebce z krzywą
4  2,  11|     wesoły i niespokojny plusk małej fontanny i ciche szemranie
5  3,  6 |       siebie zaprząc szkapę do małej bryczulki. Wkrótce jechał
6  3,  13|     złość weszedł. Uskoczył do małej stancji i drzwi za sobą
7  3,  17|       siedząc na pniaku ćmił z małej, glinianej fajeczki tiutun