Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |              na stanowisku. Gdzieżbyś ty o takich rzeczach mógł pamiętać!
  2  1,  1 |         nakryjesz! Kładź kozła! A cóż ty, Rafciu, jakoś nic nie niesiesz
  3  1,  1 |             wsiach gadają.~- No, to i ty gadaj, kiedy wszyscy.~-
  4  1,  1 |             człowiek zabił... Rany!~- Ty, żebyś go i z krzyżem spotkał,
  5  1,  1 |             Klimontów, we światy! Cóż ty gadasz?~Raptem szorstko
  6  1,  2 |        wycinają lasy i bory...~Jednak ty moją być musisz!...~Pieśń
  7  1,  3 |             ten dopiero wiosłuje! Czy ty widzisz? Czy widzisz? To
  8  1,  3 |             cicho spytał Krzysztof.~- Ty czasem masz pyszne pomysły
  9  1,  3 |               z tej afery.~- Właśnie, ty mu dasz. 1 ja tak myślałem.~-
 10  1,  3 |             szum wody, szum-śmierć.~- Ty się nie orientujesz, gdzie
 11  1,  3 |         gardzieli:~- Olbromski!... to ty, ptaszku! Twoja to jest
 12  1,  3 |               wściekłości - odpowiesz ty mi za to w dniu jutrzejszym.
 13  1,  3 |               prędko. To jedno... Czy ty słyszysz, co mówię?~Zamieć
 14  1,  3 |          zamieniła się w słowo.~- Czy ty będziesz odpowiadał? Wiemy
 15  1,  3 |             Kto kogo do tego namówił: ty Cedrę czy on ciebie? Rafał
 16  1,  3 |             Czekajże; bratku, powiesz ty mi zaraz nieco odmiennym
 17  1,  5 |             Briumer?~- Ja nie wiem.~- Ty byś też co wiedział, dryblasie!
 18  1,  6 |          dziad wstaje i powiada: "Cóż ty, zołmierzyku, chcesz ode
 19  1,  7 |                 Nie przyjedzie... Ale ty zostaniesz dłużej, prawda?
 20  1,  8 |             Nikt nie był bardziej niż ty gotów do hazardu życia.
 21  1,  8 |               pod cios nadstawić. Ale ty, mospanku, wspomnij tylko,
 22  1,  8 |              żem spodlał. Nie! To, co ty śnisz, to jest złudzenie,
 23  1,  8 |        wykonać? Powiedz... Czy można? Ty się tak radujesz, żeś chłopa
 24  1,  8 |          padół, na nędzny jego padół. Ty sam, który jesteś świat,
 25  1,  8 |              istniejącym cierpieniem.~Ty się ze mną pozostań!~Jako
 26  1,  8 |              wszystkę burzę męczarni?~Ty wiesz, Ty jeden wiesz, jak
 27  1,  8 |             burzę męczarni?~Ty wiesz, Ty jeden wiesz, jak było żywym
 28  1,  8 |            świętą wolę dusz w łykach.~Ty wiesz, że lepiej by głowie
 29  1,  8 |           odpocząć krzykowi rozpaczy.~Ty. który mocen jesteś uczynić
 30  1,  11|               twój prawowity pan. Cóż ty, człowieku? Na panaś swego
 31  1,  12|          paszczy Iwa. Gdybyś go wziął ty albo ja, wystrzeliłby ze
 32  1,  13|               psia dusza, za pasem, a ty się uganiaj po dziurach,
 33  1,  13|               boku. Zaczął szeptać:~- Ty jeden cierpisz nad wszystkimi
 34  1,  14|            jestem tylko żołnierzem. - Ty, kochany bracie, jesteś
 35  1,  14|                 Któż to powiedział?~- Ty! Bo tylko z mieczem w dłoni
 36  1,  14|         Nadzwyczajne! Zaręczyłbym, że ty sam, który dzieckiem bawiłeś
 37  1,  16|           mówić?~- Nie mów!~- A to mi ty powiedz, po co tu siedzisz!~-
 38  1,  16|              to wszystko na pamięć.~- Ty mi wytłumacz - mówiła patrząc
 39  1,  16| nadzwyczajnego. Mnie się wydaje, że i ty sam chciałbyś tak skoczyć
 40  1,  16|           Głupia jesteś sroka i tyle. Ty myślisz, że świat to akuratnie
 41  1,  16|              i - nie ma! Zobaczyłabyś ty, co się to tam dzieje.~-
 42  1,  16|              nie zobaczysz!~- Ech, co ty wiesz... Mnie się wydaje,
 43  1,  16|             ale powinien.~- Wiesz co, ty zbyt długo przestajesz z
 44  1,  16|            tam o co. Ale teraz! Żebyś ty wiedziała, jacy oni są...~-
 45  1,  16|                więc cóż mi z tego, że ty wiesz!~- Cały taki dwór,
 46  1,  16|              Książę, mój książę!~- Co ty pleciesz? - syknął na nią
 47  2,  1 |              że książę mówi do niego: ty.~- Musisz jednak wiedzieć -
 48  2,  1 |             czytać w tym języku, więc ty mi będziesz na polskie tłumaczył.~-
 49  2,  1 |        Widzisz, j a w tym czasie, gdy ty siałeś i żąłeś, nabrałem
 50  2,  1 |           dystryktu.~- Nie inaczej, a ty?~- Ja tu mieszkam.~- Tu?
 51  2,  1 |              nie spiesząc się - gdzie ty mieszkasz? W jakimś tanim
 52  2,  1 |             przypominam sobie, żeś to ty jego poniekąd wychowanek.
 53  2,  1 |          licha sekretnie pisze, że aż ty musisz mu pomagać? Przecie
 54  2,  1 |             zekpał.~- Powiedzże mi: a ty co tu porabiasz? jak czas
 55  2,  1 |             się Boga!~- A no...~- Cóż ty mówisz... Taki majątek!~-
 56  2,  1 |               Wiesz co?... szkoda, że ty jesteś tym jakimś tam sekretarzem.
 57  2,  1 |                  umrę ze śmiechu...~- Ty go musisz znać, Jarzymski,
 58  2,  1 |              tego tam Woysiatycza, bo ty znasz przecie wszystkich
 59  2,  1 |           wszystkich bez wyjątku.~- A ty, rotmistrzu, coś się nie
 60  2,  1 |              z kąta zezowaty młokos - ty jesteś stały.~- Słyszałem
 61  2,  1 |         Benedyktem - prócz ciebie, bo ty masz wprawę. Nie rozumiem
 62  2,  1 |             zawalidroga taki jak ja i ty! Boś i ty łotr, pies i zawalidroga,
 63  2,  1 |               taki jak ja i ty! Boś i ty łotr, pies i zawalidroga,
 64  2,  1 |            zamiast psiarnię puszczać. Ty myślisz, że ci psy nie zależą
 65  2,  1 |               psy nie zależą pola, że ty godnego psa możesz latami
 66  2,  1 |            będą odstawiali? Jarzymek, ty wiesz pewno?~- Jakiego prawdopodobnie
 67  2,  2 |               dał pocałunek pokoju, a ty go oddasz Braciom i Siostrom,
 68  2,  4 |               dał pocałunek pokoju, a ty go oddasz Braciom i Siostrom,
 69  2,  5 |                Mówiły gwiazdy:~Czymże ty jesteś, który chciałeś nazwać
 70  2,  5 |        chciałeś nazwać mię żoną? Ktoś ty jest i skąd wziąłeś prawo
 71  2,  5 |               moją pięknością? Cóż mi ty w darze przyniesiesz? Czy
 72  2,  5 |             ciszy i ciemności? Czy to ty mię całujesz, błyskawico?
 73  2,  5 |               Czy to wy, róże? Czy to ty mię całujesz, młody mój
 74  2,  6 |           Mocniejszy jesteś niż wilk. Ty się nie boisz nikogo na
 75  2,  6 |               broń, ale nade wszystko ty jeden masz serce z żelaza.
 76  2,  9 |            miłość naszą widziała... I ty, o niebo...~Ale gdy te westchnienia
 77  2,  9 |      budzącymi młode siły i radość...~Ty, lesie, bądź znowu szumiącym
 78  2,  9 |            która nas oboje kochała...~Ty, niebo wieczne, bądź sobą,
 79  2,  10|              pewnie zbój z gór jako i ty.~- To ta nie zbójnik.~-
 80  2,  10|             cie biło rok, bedzie dwa. Ty sie trzym! Nic nie pytaj.
 81  2,  10|               to na nic - to nagorse. Ty sie trzym! Choć i płono,
 82  2,  12|             do towarzysza:~- No, tera ty dajesz... ~Olbromski nie
 83  2,  12|              Ten sam, bracie...~- Cóż ty tu robisz? - mamrotał z
 84  2,  12|            Wróciwszy z Wiednia... Czy ty stale w Wiedniu mieszkasz?~-
 85  2,  14|            może, Szczepanku, że tylko ty masz prawo do gospodarki
 86  2,  14|               Nekando, Nekando! żebyś ty wiedział...~- Do diaska!...
 87  2,  14|                  Cóż takiego?~- Żebyś ty wiedział, jak ja jestem
 88  2,  14|                  Powiedzże, na czymże ty jeździłeś?~- Na karym.~-
 89  2,  14|          Łuskiny... Oto i wszystko.~- Ty wolterianisto! czytujesz
 90  2,  14|              Jesteśmy inni, odmienni. Ty traf w to, co jest twoją
 91  2,  14|            wyłamie.~- Nie wiem, co mi ty mówisz. Ja się duszę z rozpaczy
 92  2,  17|            wiać od lądu, noc późna, a ty, człowieku, usnąć nie możesz.
 93  2,  18|            krętego wiatru.~- Żegnaj i ty... - wyszeptały usta.~W
 94  2,  21|             był już gotów.~- Gdzieżeś ty był, wariacie, aż do tej
 95  2,  21|               spodobało iść na wojnę, ty tu leżysz! Boże, Boże! Cóż
 96  2,  21|            ściągając przemokłe buty - ty nadzwyczajnie nadajesz się
 97  2,  21|              głosem wesołym - a wiesz ty, bratku, o tym, że my już
 98  2,  21|          gwizdały?~- Słyszałem.~- Ale ty nie śpij, tylko odpowiadaj
 99  2,  21|               syknął na niego.-Za cóż ty kupisz konia, mundur i najmiesz
100  2,  21|              i tak będzie bogata. Czy ty słyszysz, co ja ci rozkazuję!~
101  2,  22|              taką bitwę zwojowali jak ty pod Tarnowskimi Górami.
102  2,  22|              Bóg ci zapłać. Gdyby nie ty, zgniliby my w lochach abo
103  2,  22|             udać na przekąskę. Rafał, ty po starej znajomości, a
104  2,  22|               dobrze, owszem... O ile ty, kapitanie...~- No, no,
105  2,  22|             mu do ucha. - Skądżeś się ty tu wziął u diaska? Psujesz
106  2,  24|            nasadził, faję zakurzył, a ty na swoim własnym zagonie
107  2,  24|       Michałkom twoją ziemię oddam. A ty idź, precz mi się z tela
108  2,  24|           rzecz wie na tym świecie. A ty się nie waż pytać!~Cedro
109  3,  3 |             mściwy okrzyk: - Musisz i ty zginąć, mara! Nie będziesz
110  3,  3 |               ją!~- A żebyś wiedział, ty czapo, że nie puszczę! Żebyś
111  3,  3 |             sztuk bagnetem rozdarł, a ty mi dzieuchy bronisz.!~-
112  3,  3 |        jednego kamrata nie mam, jeśli ty dzisiejszego wieczora doczekasz....~-
113  3,  3 |        jeździec, a tobie z nami wara! Ty idziesz z tela osobno...~-
114  3,  3 |              zaś... My są piechota, a ty co tu robisz'' ~- Dobrze,
115  3,  3 |                 wołał Krzysztof.~- Co ty tam możesz wiedzieć, skąd
116  3,  4 |             mojej młodości... Tak jak ty pachnie szczęście dzieciństwa.
117  3,  4 |              łańcuchy myśli:~Zabawnyś ty, stary, zabawnyś ty ze swoją
118  3,  4 |          Zabawnyś ty, stary, zabawnyś ty ze swoją przyziemną, chlebożerną
119  3,  4 |      pradziady i prawnuki... Zabawnyś ty, stary, zabawny...~Mówisz,
120  3,  4 |               a chce umierać, tak jak ty głupio i po zwierzęcemu,
121  3,  5 |           wołał zachwycony Cedro.~- A ty coś myślał! Wprawdzie bab
122  3,  5 |                już brzęka kajdany, ~A ty śpisz!~ ~Cały tłum oficerów
123  3,  5 |              w skale pokopali...~- Co ty bredzisz o Kastyliach? Gadaj
124  3,  6 |               od zamachu zetnę, wiesz ty o tym? Jak cię ułan w pazury
125  3,  6 |        pacierz, i to prędki! Tylko że ty i o pacierzu pierwszy raz
126  3,  6 |            tylko generałem brygady, a ty rannym oficerkiem. Jak zostanę
127  3,  6 |           żegnajcie, młode moje lata! Ty, stary szwedzki okopie pod
128  3,  6 |               wyrąbię, ziemio!~Kiedyż ty przyjdziesz, dniu mojej
129  3,  6 |              w dziele frydlandzkim...~Ty, coś mię krzepił w przejściu
130  3,  6 |            runą na nas w Falenty. Cóż ty w tej zabawie myślisz robić,
131  3,  7 |          Rafuś! na miły Bóg... Więc i ty między wojaki? No, chwałaż
132  3,  7 |           stąd wyjdziemy?~- Jak tylko ty i twoi kamraci, a przynajmniej
133  3,  8 |              mu się ożywił.~- A wiesz ty - rzekł szeptem, jakby się
134  3,  8 |                Na miły Bóg... Widzisz ty tamten biret środkowy, ostrzem
135  3,  8 |               robił stary Czarniecki: Ty, Rakoczeńku, do mnie, na
136  3,  10|         wyznaję.~- Wiedziałem, żeś to ty sprawił! Ty, nie kto inny!
137  3,  10|        Wiedziałem, żeś to ty sprawił! Ty, nie kto inny! Czemuś go
138  3,  10|             nikt nie słyszał.~- Co mi ty bajesz! co opowiadasz! Kłamstwa
139  3,  11|        kamieni, padanie gruzu.~- Ktoś ty - wyjęczał książę.~- Cichaj!~
140  3,  14|              są Żydy chrzczone.~- Cóż ty pleciesz?~- Sprawiedliwie!
141  3,  14|         siempre heroica - spodlałaś i ty! Leżysz nareszcie w gruzach,
142  3,  15|        Dreszcze?~- Co to gadać! Wiesz ty? -- rzekł nagle, zwracając
143  3,  15|             my tu robimy, do pioruna! Ty długo tu jeszcze myślisz
144  3,  15|       następstwo? Pomyśl tylko...~- A ty się za kogo bijesz? - zadrwił
145  3,  17|               ledwo się dopytał.~- To ty idziesz znowu?~- Kpisz,
146  3,  17|            siódmy być może, ani wiem. Ty się dziś zbierzesz?~- Ja?! -
147  3,  17|           wstyd go ogarnął.~- No, cóż ty myślisz! - zaperzył się. -
148  3,  17|               drzewami...~- Kiedyż to ty chcesz jechać? - zawołał.~-
149  3,  17|              żołnierza. - Pójdziesz i ty na wojnę?~- Skoro panicz...~-