Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |      słowików przerywały ciszę tej nocy wiosennej, kiedy tamtędy
  2  1,  2 |           siły i wesela, śpiewał w nocy:~Nie będę się żenił, nie
  3  1,  2 |          piękność i rozkosz głębia nocy pochłania i życzliwie zataja.
  4  1,  2 |        Przyjadę do Dersławic!... W nocy. Na koniu. Czekaj mię przy
  5  1,  3 |           przez które jedzie sam w nocy, to jakieś inne, obce, nieznane.
  6  1,  3 |            ku nim. Szedł na nich z nocy.~Z nagła uczuli obadwaj,
  7  1,  3 |           nago łazili po mieście w nocy, zimową porą. Wszystko się
  8  1,  3 |        przedramion.~Bezdenna cisza nocy zimowej pochłaniała wszystkie
  9  1,  3 |              Gdzie byłeś dzisiaj w nocy z Cedrą? Rafał milczał.~-
 10  1,  3 |       wszystko. Gdzie byłeś dziś w nocy?~- Na rzece.~Wszystkie twarze
 11  1,  3 |           po co wyszedłeś z domu w nocy i czemu tamtego ciągnąłeś
 12  1,  4 |     rozpaloną. Nieraz budził się w nocy z uczuciem, że w nim jest
 13  1,  4 |          go ponosiła bezdrożami, w nocy, aż obojgu dech zamierał
 14  1,  5 |            połówki okienne, żeby w nocy nie stukały i nie zbudziły
 15  1,  5 |         Jaśniała przed nim w mroku nocy wszystka świetlista, przeistoczona
 16  1,  5 |         folwarku, w alei.~Teraz, w nocy, była zupełnie pusta. Przede
 17  1,  5 |           była darniowa ławka, tej nocy zadęta do znaku. Naokoło
 18  1,  5 |           że w ciemnych jaskiniach nocy coś zdycha i daremnie prosi
 19  1,  5 |   zaroślami tarek i głogu, które w nocy huczały jak lasy.~Rafał,
 20  1,  5 |    dziewiczej, którą był pojął tej nocy, i rozkosz mocniejsza niż
 21  1,  6 |            w mrocznych czeluściach nocy, bladą twarz... Przytulił
 22  1,  7 |        znaku wypalić. Nie sypiał w nocy, a jeśli we dnie popadł
 23  1,  7 |        morza łez, zaczerpniętych z nocy bez snu. Odpowiadał z przymusem,
 24  1,  7 |        traw pachnących we dnie i w nocy, śnie wieczny... O dobrotliwy
 25  1,  7 |            się w ciągu poprzedniej nocy urodziła. Lepkie żabie palce
 26  1,  7 |      zarzecznych pagórków, które w nocy dawno zginęły, dolatywało
 27  1,  7 |        gwiazd sypał się w ciemność nocy pylny brzask, srebrny posiew
 28  1,  7 |        ciągu długich dni i długich nocy, dotykać rękoma tylko drzew,
 29  1,  7 |       której ciągu nie cierpiał.~W nocy już przywlekli się nad brzeg
 30  1,  7 |      widział, wrócił się po mnie w nocy, nalazł mię półżywego. Na
 31  1,  8 |    niepochwytnego sekretu miłosnej nocy. Były tam czarne olchy nad
 32  1,  8 |    pustkowia i wszystkie tajemnice nocy. Wolno wypłynął księżyc
 33  1,  8 |           kraju gór. Solenna cisza nocy stała nad tym szlakiem,
 34  1,  8 |           człowieka.~Oto w mrokach nocy kołatała się głowa moja
 35  1,  9 |    pochodzie. Ubłoceni do kolan, w nocy już zbliżali się do Grudna.
 36  1,  10|       ślepiach, jak ten miesiąc po nocy.~- A jakie to oczy!...~-
 37  1,  10|      tęskniąc za uwielbieniem tyle nocy i dni. Kiedy niekiedy dostrzegał
 38  1,  11|      szpaleru podczas księżycowych nocy, ufając, że ona musi -znać
 39  1,  12|      zwykle nikt nie patrzy. Czeka nocy, ażeby uciec. Ucieka. Noc
 40  1,  13|             Wypaliły się pochodnie nocy tej. Dzień rączy wspina
 41  1,  13|           błogosławiona po dwakroć nocy! Czyliż to wszystko, dokonywując
 42  1,  15|        dnia tudzież w każdej porze nocy. Toteż używał, osobliwie
 43  1,  16|  praktyczna gospodyni, od świtu do nocy zajęta krowami, cielętami,
 44  1,  17| nieprzyjacielowi. Załoga wyjdzie w nocy, bez szelestu. Wszystkie
 45  2,  1 |           graczów byli wybladli po nocy niespanej, inni porozbierani
 46  2,  2 |     wczorajszego dnia, a osobliwie nocy. Chował przed nimi głowę
 47  2,  2 |     miłosny...~Obudził się późno w nocy i usiadł na pościeli, wstrząśnięty
 48  2,  2 |          swój kształtuje w mrokach nocy, przed zimnym porankiem...~
 49  2,  2 |           gdzie przez szereg dni i nocy w samotności rozważał, ośmiela
 50  2,  2 |    ulitować nad nim, gdy w ciemnej nocy spogląda na ziemię głębokością
 51  2,  2 |          słońce aż do śmierci, a w nocy udręcza zimno, za którym
 52  2,  2 |        łamie i niweczy przez setkę nocy i dni trudu wypielęgnowaną...~
 53  2,  2 |            Nic to, że przychodzi w nocy obmierzłe uczucie złego...~
 54  2,  2 |     ceregielach czekających go tej nocy w loży, dusznej jak łaźnia
 55  2,  2 |          go wychodząc ze strasznej nocy. Przecudny głos brzmiał
 56  2,  4 |     ceregielach czekających go tej nocy w loży, dusznej jak łaźnia
 57  2,  4 |          go wychodząc ze strasznej nocy. Przecudny głos brzmiał
 58  2,  5 |    nieruchomą i wieczną jest cisza nocy. Wyciągała ku ogrodowi stęsknione
 59  2,  5 |    wsparcia, kładła je na ramieniu nocy, a rozchylonymi nozdrzami
 60  2,  5 |         które się śnią uśpione i w nocy i w zamyśleniu chodzącej
 61  2,  6 |          miasteczku, którego już w nocy dosięgła, wysiadła przed
 62  2,  6 |              może śniły tej cudnej nocy sen o życiu na pochyłości
 63  2,  7 |     Zdarzało im się wśród ciemnych nocy, kiedy niewyczerpany, pracowity
 64  2,  7 |     dokładniej niż rachunek bojaźń nocy bezsennej, bojaźń rozwartej
 65  2,  9 |       ludzkiego śladu... Nigdzie w nocy nie widać ogniska... Otaczały
 66  2,  9 |           na nie jak na pagórki. W nocy nie spał. Przytulony do
 67  2,  10|             jak ciemność głębokiej nocy, długą jak żal.~A później
 68  2,  10|            hań u jednej nieskoro w nocy i po ćmie nas przysiedli.
 69  2,  12|      skazanego na pręgierz, więc w nocy kopnął się dalej. Na przełaj,
 70  2,  12|     dobrnąć do swego dnia i swojej nocy!~W pewnym miejscu drożyny
 71  2,  13|             krzyże przydrożne...~W nocy powiał ostrzejszy wiatr
 72  2,  14|          dzień diabeł cię porwie w nocy i tylko kałuża mazi w tym
 73  2,  14|          oto twoi chłopi podejdą w nocy pod dom, wywleką cię z łóżka
 74  2,  16|           białego dnia, do ciemnej nocy i znowu do białego dnia.
 75  2,  17|          Aż oto jednej i tej samej nocy we wszystkich okolicach
 76  2,  17|            dnia od świtu do późnej nocy we trzydzieści tysięcy przeciwko
 77  2,  17|         jej gubił się w schodzącej nocy... Nocami świecił nam księżyc.
 78  2,  17|       dywizją Murzynów przeszedł w nocy na stronę powstańczą, którzy
 79  2,  18|        weszło w życie. Osiodłane w nocy konie stały u żłobów. Strzelec
 80  2,  18|      stanie wydrzeć się z powrozów nocy, choć dawno już był poranek.
 81  2,  18|         Patrzały w ciemna jaskinię nocy, uchodzącej za bory, lasy,
 82  2,  20|     tańczyli dużo i ochoczo. Ale w nocy na dany znak trzeba wyjść
 83  2,  20|            się za przewodnikiem, w nocy na łodzi przepłynąć Wisłę...
 84  2,  20|        łóżko. Zaraz usnął. Późno w nocy zbudził się i podniósł.~
 85  2,  20|          uchodzą w ciemną sztolnię nocy. Dał się unieść marzeniom.
 86  2,  20|      okoliczności po temu. Wyjdą w nocy. Puszczą się w manowce nadrzeczne.
 87  2,  21|         wszelką cenę. To, co raz w nocy prędko pomyślał, teraz wykona.
 88  2,  21|          jak kwiat nasyca się mgłą nocy.~Oto mówi do niego tak cicho,
 89  2,  21|              Dla mnie każda chwila nocy czy tam dnia zarówno stosowna.~-
 90  2,  21|          kanonady i rozwalił ciszę nocy.~Przewodnik raptem siadł
 91  2,  21|          zajmowało wczoraj, dziś w nocy? Uczuł w sobie brak, pustkę,
 92  2,  21|        rozdołach błękitnawe tabory nocy.~
 93  2,  22|         Pilica! Czekaliśmy w lesie nocy i po ciemku w tę rzekę łomot
 94  2,  22|         nie chwalęcy się, spędza w nocy chłopstwo okoliczne pod
 95  2,  24|         bure dymy, a jasną łunę po nocy. Tam ci był on wódz nad
 96  3,  1 |  nieprzyjacielska wpadała do wsi w nocy, nad ranem, pod wieczór,
 97  3,  1 |            Spali ludzie, od chłodu nocy wiosennej zawinięci w swe
 98  3,  1 |          Zdawało się, że słychać w nocy pogwary przedwiecznych,
 99  3,  1 |          falami jednolity zwiastun nocy. Stamtąd, gdzie tonęło słońce
100  3,  1 |       jeszcze widoczny w zmierzchu nocy.~Grzbiet mu się w pałąk
101  3,  2 |            na ziemię mrok szybkiej nocy. Wytężał piechur ułomne
102  3,  3 |           pieśń zbieganego morza w nocy, na nowiu, krzyk najgłębszej
103  3,  3 |           ciemnych wnękach czarnej nocy, jakoby światła żałosne,
104  3,  3 |           szyję. Łkały przed nim w nocy te bezsenne białe róże.
105  3,  3 |  płomieniem zwisające.~Ostry chłód nocy aragońskiej ścisnął mu ramiona
106  3,  4 |        swego posłania, na zmokłą w nocy i obsychającą dopiero glinę,
107  3,  6 |           wolna rozproszył się i w nocy utonął. Nikt nie przyszedł,
108  3,  7 |                     W Warszawie~Po nocy, spędzonej w pustej szopie
109  3,  7 |   zdumienie. Kiedy na początku tej nocy odchodził z Raszyna, cała
110  3,  7 |     pierwszą z brzegu na szosie, w nocy. A konia mi zabito koło
111  3,  8 |           z okopów Pragi o ciemnej nocy. Teraz w marszu, prowadzącym
112  3,  9 |            nie mógł usnąć. Wstał w nocy i na palcach poszedł do
113  3,  9 |         tego szańca.~- Dziś tedy w nocy... - rzekł ktoś z boku.~-
114  3,  9 |            ledwo wynurzającą się z nocy. Za sobą słyszał jękliwy,
115  3,  9 |            wiał nad wodą, znikał w nocy, tonął w sercu ścierpłym,
116  3,  11|            dziennych robót, sam, w nocy, obwiązany sznurem, puszczał
117  3,  11|      zmarnowały adiutanta. Toteż w nocy z 15 na 16 czerwca, kiedy
118  3,  12|                     Narożna izba~W nocy 30 czerwca, po zupełnym
119  3,  12|            i spalonym nikt ich tej nocy o hasło Igle pytał. Zorza
120  3,  13|    powzięli szybką wiadomość, że w nocy, nad samym rankiem, stało
121  3,  14|         oczy! o, róże jasne tamtej nocy!...~Szedł obskoczony przez
122  3,  14|             W nieprzejrzanym mroku nocy zamajaczyło kilka ciemnych
123  3,  15|       wzywani, chyłkiem w godzinie nocy i mroku, wiedli niedostępnymi
124  3,  15|       śpiących rodaków. W godzinie nocy i mroku brali za to zapłatę
125  3,  15|           plan uknułem dzisiejszej nocy. Kiedy stąd będziesz ze