Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |            pamiętaj sobie, żebym ja cię za słowo nie chwycił i nie
  2  1,  1 |           brzegu, dodając:~- Diabli cię z twoim Niemcem!~Wpośród
  3  1,  2 |          zasłużyłeś waćpan, żebyśmy cię na naszych saniach wiozły!
  4  1,  2 |        Rafciu, chodź ze mną, błagam cię na wszystko. Ojciec zobaczy!~
  5  1,  5 |            się wstać chciało, tobym cię tak, mośćbrodzieju, huknął
  6  1,  7 |               Mów ze mną śmiało. Ja cię nie będę sądził surowo... -
  7  1,  8 |           mego lekarza z Kielc, jak cię prosiłem?~- Alboż to lekarz
  8  1,  8 |      Przecież sam dobrze wiesz, jak cię kochałem... - wybuchnął. -
  9  1,  8 |        chyba swój stan, że zabiłbym cię od jednego sztychu.~- Mam
 10  1,  8 |     Przyjacielu duszy mojej!~Miałem Cię koło siebie wśród świstu
 11  1,  8 |       zapłonęły we włosach, uczułem Cię w oczach pełnych żółtej
 12  1,  8 |         wskroś moją głowę, poznałem Cię, o Bracie, stojącego w głowach
 13  1,  11|             no pokój! Skocz, proszę cię, do Chłuki, wszak go znasz?~-
 14  1,  11|               Oczyść się, obmyj, bo cię wezmą na języki i wyśmieją.
 15  1,  11|       Grudna. Powiem wszystkim, żem cię posłał na Wygnankę w swoim
 16  1,  11|             sam pokazał, jaki to... Cie wy, moi ludzie...~Rafał
 17  1,  11|       święte prawo każe - i nikt na cię palca nie zakrzywi. Jeszcze
 18  1,  11|           sercu swym pan Chłuka, da cię na wieczny czas w kamasze,
 19  1,  13|             książę obrażasz, ale że cię pamiętam z pola, więc powiem,
 20  1,  13|           na wojaż swój, bo może by cię chęć wzięła kosztować naszego
 21  1,  14|  Transpadańskiej.~- Przepraszam, że cię od razu zapytam: wszak z
 22  1,  14|        zimnym uśmieszkiem.~- Proszę cię - mówił Gintułt wygładzając
 23  1,  14|             co czyniłeś, pozostawił cię przecież w tym samym co
 24  1,  14|         pewno nie zaprzesz...~- Cóż cię w nich tak bawi?~- Zmiłuj
 25  2,  1 |          książę po przywitaniu-żeby cię mieć przy sobie. Kiedy napisałeś
 26  2,  1 |              Tak jest.~- I znudziło cię to do cna?~- Znudziło.~-
 27  2,  1 |              Jak chcesz, ale... jak cię widzą, tak cię piszą. Przecie
 28  2,  1 |           ale... jak cię widzą, tak cię piszą. Przecie to my w Krakowie
 29  2,  1 |  sekretarzem.~- Sekre!... A niechże cię!~- Cóż ci to?~- No, nic
 30  2,  1 |               No, a jednakowoż stać cię na taki ekwipaż.~- A widzisz.~-
 31  2,  1 |        Kaczorosiu, ode drzwi, żebym cię snadź nie skaleczył - prosił
 32  2,  1 |           hańby, bo inaczej skażemy cię na zapłacenie całej kolacji.~-
 33  2,  1 |       ryczał tłum zgromadzony.~- To cię zajechał! Tej plamy nawet
 34  2,  1 |           szlacheckie?...~- Wyrzucę cię z powozu!~- Wobec tego...~-
 35  2,  1 |             i czekaj!~- Podejrzewam cię od dawna, że jesteś owładnięty
 36  2,  1 |        jestem przez mdłości.~- Mogę cię, powtarzam, zaraz wyrzucić,
 37  2,  2 |           się do Rafała:~- Chciałem cię właśnie prosić, żebyś mi
 38  2,  3 |        Precz, nieszczęśliwy! Oddaję cię losowi twemu... ~Wówczas
 39  2,  3 |             przedsięwzięcie wiedzie cię tutaj? Może prosta ciekawość?
 40  2,  3 |             prosta ciekawość wiodła cię tutaj?~- Nie.~- Słowa twe
 41  2,  3 |         wszystkich Braci, przyjmuję cię jako ucznia Mularza. Podnieś
 42  2,  10|         przepaści przybliża.~Otoczę cię trwogą tak nieprzejrzaną,
 43  2,  10|          żal.~A później spuszczę na cię nie wątłą trwogę, lecz smycz
 44  2,  10|            żeś jest na ziemi.~Niech cię upadającego potrąca w samotności
 45  2,  10|      wirsycku, wirsycku, ej, dałbyk cię ozłocić,~E, kieby mi się
 46  2,  10|      wirsycku, wirsycku, ej, dałbyk cię ozłocić...~- Mocarny! -
 47  2,  10|         stojąc nad zbójem - zaduszę cię jak psa! Jesteś skuty. Nie
 48  2,  10|            Nie ruszysz się. Zaduszę cię. Mów prawdę... Góral skulił
 49  2,  10|            a padł i skapiał, no, to cie hnet w tym błocisku zagrzebli.
 50  2,  10|          zdek i nie zdoleł iść, kie cie postrzał ozbił abo ci gicale
 51  2,  10|    pokręciło, abo gad uzarł. Praśli cie na tym sifie, i tameś cekał
 52  2,  10|            gnoju i gawiedzi, a zima cie trzęsła. Bo w tyk młacyskak,
 53  2,  10|           brzyćka, z takim pukem-to cie tak przejmo, coś zębami
 54  2,  10|            młacysko! A nie kces, to cie tak kijem dobili, coś nie
 55  2,  10|         tamtych wszystkich. Lżej by cię sądzili.~- Ni! To ta nic
 56  2,  10|              co i przez niej. Wezmo cie na spytki, na męki.~- Na
 57  2,  10|         ostatnim śmiechem.~- Bedzie cie biło rok, bedzie dwa. Ty
 58  2,  10|     zsiednie jak krzemień. Włada na Cie przyńdzie telo, co kazdej
 59  2,  12|            to wierz mi, że przyjmie cię jak rodzonego syna. Wszakże
 60  2,  12|          zresztą... Rafałku, błagam cię...~Powiedział to głosem
 61  2,  14|           księdza Łuskinę... Kto by cię nie znał, toby cię kupił.
 62  2,  14|           Kto by cię nie znał, toby cię kupił. Toż lada dzień diabeł
 63  2,  14|        kupił. Toż lada dzień diabeł cię porwie w nocy i tylko kałuża
 64  2,  14| nieprzystojnie.~- Skończ no, proszę cię, z tym hrabią!..~- Albowiem?~-
 65  2,  14|          Może i to być.~- Zacznę ja cię edukować w polityce.~- Wszystko,
 66  2,  14|           Cóż znowu!~- Tak, odkryję cię w całej nagości.~To mówiąc
 67  2,  14|             w nocy pod dom, wywleką cię z łóżka i łeb ci utną toporem!...
 68  2,  17|       rodzimy, dopiero jęk przebije cię a. dołu jako ten bagnet.
 69  2,  17|        czarną i zimną sień, wnet na cię warknął Włoszyn zielony
 70  2,  18|       dodali...~- Słuchaj, zaklinam cię! - wołał swoje Krzysztof. -
 71  2,  18|             do Olszyny i uniewinnię cię. Powiedziałem, że pojadę.
 72  2,  18|             dedy zgonicie.~- Proszę cię, Trepka...~- Wielkie mecyje...
 73  2,  18|       zawołać... parobków... zwiążę cię... zamknę cię... - miamlały
 74  2,  18|                zwiążę cię... zamknę cię... - miamlały usta.~Krzysztof
 75  2,  20|      przypominam, nastrojony... Czy cię, jak tamten przewidywał,
 76  2,  21|            Cóż to waćpanu?~- Kocham cię... Na śmierć, do zatracenia
 77  2,  21|              Pani, pani... Kochałem cię nade wszystko w życiu moim.
 78  2,  21|            usłyszał coś takiego, co cię do głębi...~- Przysięgam
 79  2,  21|        sławę, że nie mogę... Kocham cię...~- Zamilcz.~Po chwili
 80  2,  21|             napaść tak samo i żebym cię mogła zabić od jednego ciosu,
 81  2,  21|       rzemiennego pręta, nie! Żebym cię mogła zabić od jednego ciosu
 82  2,  21|      chciałeś.~- Tak jest.~- Żegnam cię.~- Żegnam cię, pani.~- Przyniosłam
 83  2,  21|                Żegnam cię.~- Żegnam cię, pani.~- Przyniosłam ci
 84  2,  21|            Czy nigdy więcej nie mam cię ujrzeć?~- Słyszę w tym pytaniu...
 85  2,  21|             To moja wina... Tej: ja cię zamordowałem!... Dlatego,
 86  2,  21|       oficer w armii... Przedstawią cię generałowi Napoleonowi,
 87  2,  21|           ludzie pomyśleć, że to ja cię za uszy ciągnę do wojska:~
 88  2,  21|             Galicjaninie, zostawiam cię w spokoju. Gdzież u licha
 89  2,  22|         jaki z ciebie hołysz, skoro cię nie stać nawet na najem
 90  2,  22|           Góry. Prawdę mówię?~- Kto cię tam wie?... Ale jedź dalej!~-
 91  2,  24|              jako to pachnie, kiedy cię z pieleszów wykurzą ojcowych?~-
 92  3,  3 |             to na nim leży?~- Jakże cię kocham... - szepnął chwytając
 93  3,  3 |           duszy: - Bracie, zaklinam cię - puść ją!~Tamten ani myślał
 94  3,  3 |         wiedział! "Bracie, zaklinam cię..." Komediant z teatru...
 95  3,  3 |            się między lansjery, jak cię to stuletnie baby na podłodze
 96  3,  3 |            dać nie mógł...~- Byłyby cię ładnie oporządziły, żeby
 97  3,  3 |          dusza zapragnie. Nie minie cię nagroda, ja w tym. Strzeż
 98  3,  3 |                Czekaj, przeprowadzę cię i dam miejsce. Słyszałeś,
 99  3,  3 |          twą uwagę: to jest, proszę cię, wojna, nie manewry na Placu
100  3,  3 |        austriackich pochodach. Mogę cię na podstawie długoletniej
101  3,  3 |            już na niej łyka. "Teraz cię, krzyczymy, niewolnico,
102  3,  3 |             władcą plemienia, które cię wydało, imieniem twoim nazwałbym
103  3,  3 |          Poczekam na ciebie. Obudzę cię za kwadrans, gdy będę z
104  3,  6 |        znowu czego tak hergotać, bo cię tu na rożnie nie pieką.
105  3,  6 |            rzekł wachmistrz. - Boli cię? Żołnierz coś wymamrotał
106  3,  6 |          zetnę, wiesz ty o tym? Jak cię ułan w pazury weźmie, mów
107  3,  6 |       Skrzywdzili was kiedy? Diabli cię wiedzą, coś za jeden, a
108  3,  6 |          był miętkiego serca, tobym cię wziął i tu na tym miejscu
109  3,  6 |            nad pierzynami.~- Diabli cię tu przynieśli... -- mruknął
110  3,  6 |        dobrze. Mówił mi chirurg, że cię ranili. Gdzie to?~- Mam
111  3,  6 |             łaski swojej i... niech cię wszyscy diabli!~Za chwilę
112  3,  6 |           Rozumiem! To wiedz, że ja cię kurować nie będę. Możesz
113  3,  6 |          twój podkomendny. Nie było cię, wodzu, przy dalekich sprawach
114  3,  6 |             przysięgi!~Kiedyż to ja cię wyrąbię, ziemio!~Kiedyż
115  3,  7 |             babskiej piechoty muszę cię szukać! Co za czapkę masz
116  3,  7 |                Nieraz wspominaliśmy cię z Mistrzem katedry...~-
117  3,  10|          zza żyta lustrujesz... Kto cię wie?... Z nieprzyjacielem
118  3,  10|             ha! Przyjdzie...~- Ależ cię przecie nie zjedzą!~- Zjeść
119  3,  10|            za statura! Wyglancowali cię, wyszwarcowali... Nie byłeś
120  3,  11|             jeśli nie ujdziesz. Już cię szukają... Umykaj!~Rafał
121  3,  15|         mówił, tfy! na psa urok, że cię w potyczce ubili. Na szczęście -
122  3,  15|               to głupstwo. To jakby cię febryczny dreszcz przeszedł.~-
123  3,  15|     Żartujesz, braciszku! Gdzieżbym cię mógł stąd puścić bez wypoczynku.~-