Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] samemu 17 sami 22 samios 1 samo 119 samobójczyni 1 samoistna 1 samoistne 2 | Frequency [« »] 123 ziemie 121 wlasnie 120 mówil 119 samo 118 jednego 118 ów 117 wciaz | Stefan Zeromski Popioly IntraText - Concordances samo |
Tom, Rozdzial
1 1, 1 | będzie przez jego ciało tak samo jak przez drzewa. Zapominał 2 1, 1 | Zabity sarn, trafiony w samo serce, leżał martwy. Dokoła 3 1, 1 | krzepko, za obie. Jamrozek to samo wleźli na przodek, kulasy 4 1, 1 | las, nie będzie nas, to samo las na Łysicy będzie. Jak 5 1, 1 | Łakomiec widzieli. Powiadają to samo o starym Szafrańcu, co miał 6 1, 1 | lat abo więcej, że go to samo ślepiami widzieli.~- Jakże 7 1, 1 | pod piecem.~- Tamte? A to samo psy zacne. Na dzika - jedyne! 8 1, 1 | Alem ja i tamtego to samo połechtał po szyjce...~- 9 1, 2 | po starym cześniku. To samo tancerz był ongi, a towarzysz 10 1, 3 | zbiegli szybko wąwozem aż na samo dno doliny wiślanej. Szerzył 11 1, 3 | i został nago. Wtedy to samo zaczął robić z Cedrą. Poszarpał 12 1, 4 | kolację spać natychmiast.~To samo zresztą czynił dom cały. 13 1, 4 | powstawszy z kobierca, zrobi to samo, coś takiego, że zapamiętają... 14 1, 4 | bez jabłek... Siadał tak samo i, patrząc w oczy Baśki 15 1, 5 | siebie tysiące mar, tak samo jak on podrywających się 16 1, 6 | spalone ciało hyzopem, tak samo jak obfity deszcz ratuje 17 1, 6 | prosił. Tak ón znowu to samo powiedział i dał mu drugiego 18 1, 6 | co jak zawołam: - to ci samo wpadnie; co ino chcesz..." 19 1, 7 | bracie nie wiedział i my to samo.~- A i cóż mieliście wiedzieć? 20 1, 7 | usta śmiały się teraz tak samo jak oczy Rafała. Stali się 21 1, 8 | tam własne gniazdo takie samo. Ale za to materialne interesy 22 1, 8 | wartość kluczów przedstawił; Samo Grudno dwa razy tyle jest 23 1, 10| niedrogo, młynek bym to samo kupił, a nawet i te szkapska...~- 24 1, 11| blisko, zmieniał się tak samo jak wówczas u drzwi salonu. 25 1, 11| salonu. Nie brzmiał jui jak samo szczęście, lecz złowrogo 26 1, 12| wszystko naokół jest takie samo jak za poranku jego młodości, 27 1, 12| go już. Ten, co ogląda to samo, to inny zgoła człowiek. 28 1, 12| w uśmiech przyjazny. To samo jego koledzy z szeregu.~- 29 1, 13| raz wypływało jedno i to samo imię: Julia... Książę uczuł 30 1, 13| Ech, bracie! Ja się to samo przez krwawe łzy przypatrzył 31 1, 14| małymi, nędznymi cnotami tak samo jak wojskiem ludzi!~- Znienawidziłem 32 1, 14| Jestem do tego stworzony, tak samo jak do tego, żebym jadł 33 1, 14| znane i tajemnicze siły tak samo jak obejmuję i zabieram 34 1, 14| Czy też powtórzy się to samo tam, w czerwonych wydmach, 35 1, 16| nowotnymi badylami, jak samo słońce. W owej to chwili 36 1, 17| przedsiębrał, wsiąknie w ziemię tak samo, jak wsiąka deszcz, tak 37 1, 17| jak wsiąka deszcz, tak samo, ,jak wsiąka w ziemię krew 38 1, 17| tej chwili drzemać, tak samo jak ludzie. Posłaniec uczuł, 39 2, 1 | we mnie. Wystarczało mi samo życie człowiecze, nasze 40 2, 1 | tytuń kradnie mi wciąż tak samo, nie bacząc na doznaną podniosłość 41 2, 1 | ulicznym, hałasując tak samo jak inni. O jakiejś porze 42 2, 2 | ohydna głowa. To było właśnie samo, w osobie swojej -złe. Coś 43 2, 2 | zwiędłymi liśćmi, zwiędłymi tak samo, jak więdnie piękna matka 44 2, 2 | twórczość rośliny, a ono samo staje się twórcą, macierzą, 45 2, 2 | poznanie wieczności, i nas tak samo jak ich przenika. Ci, którzy 46 2, 2 | Myśleć konając, że pójdzie samo jedno pomiędzy zbiry ludzkie, 47 2, 2 | że z czasem stanie się samo jedną więcej sztuką jakiejś 48 2, 3 | trzej mężowie ubrani tak samo jak książę. Znajdujący się 49 2, 6 | błogosławieństwo wypełzło na wargi. Tak samo splotły się jej ręce i oczy 50 2, 7 | płynęły z jej piersi tak samo jak owe śliczne a niespodziane 51 2, 7 | słowie tak, jak było. Tak samo mówiła ona. W tych godzinach 52 2, 7 | błyskawicę, gwiazdy, księżyc i samo wieczne słońce. Uwięziona 53 2, 9 | prawdy. A gdy powrócił w to samo miejsce, upadł na nie głową, 54 2, 11| zachęcał. Był wciąż tak samo obojętny, tak samo pozornie 55 2, 11| wciąż tak samo obojętny, tak samo pozornie wesoły. Uśmiech, 56 2, 11| wszystko okiem zgasłym tak samo, jakby miał przed sobą ściany 57 2, 11| cieleśnie, ale duszami, tak samo jak tu ciągnęły barbarzyńskie 58 2, 11| przeciwnie, ziemia jest mała". To samo błękitne morze wyrzuciło 59 2, 11| obnażonym ramieniu było tak samo porosłe mchem jak czoło 60 2, 12| go ciężkim więzieniem za samo milczenie. Nie mógł przecież 61 2, 12| cieplej. Odczyniało się samo przekleństwo uroku. Żeby 62 2, 12| bardzo ciężką chorobę...~- To samo właśnie miałem na myśli. 63 2, 12| zaginięcia pani de With. A na samo wspomnienie więzienia krew 64 2, 13| wsie z tamtej strony... Tak samo jak tam śliwkowe drzewa 65 2, 13| nas powinno być maksymą to samo co za Rzeczypospolitej: 66 2, 15| serce dźwigało kamień swój i samo nasłuchiwało bez nadziei 67 2, 15| siostry, którą jedno i to samo łono wypielęgnowało. Na 68 2, 17| Piemont, a to książę Parmy, to samo Karol i to samo czwarty, 69 2, 17| Parmy, to samo Karol i to samo czwarty, ale już nie Emanuel, 70 2, 17| śmiercią mężną skonał. To samo porucznik Rafałowski, to 71 2, 17| porucznik Rafałowski, to samo dwaj Zaderowie na szańcach, 72 2, 17| Zaderowie na szańcach, to samo podporucznicy Borys i Majewicz 73 2, 17| świadomsi, że zrobią z nami to samo, co jakiś Wielki Fryc z 74 2, 17| u podstawy rozległa jak samo morze, a szczyt jej gubił 75 2, 17| Przeciwna strona czyniła to samo. Nowy to dla nas był sposób 76 2, 19| widział.~- Wysiekierski to samo ma brata urzędnika, więc 77 2, 20| myślałeś? Nie krzycz!~- To samo myślałem!~- Ale co mianowicie?~- 78 2, 20| marzył takie rzeczy, a on to samo głosił tak już dawno! Już 79 2, 21| Głupcze... - szepnął mu w samo ucho Rafał. - Trzeba zaczekać - 80 2, 21| wspominałam. Chciałabym zawsze tak samo... Lubię tę w sobie pasję. 81 2, 21| jeszcze spróbował napaść tak samo i żebym cię mogła zabić 82 2, 21| bo to nie koprowina, ino samo złoto! - krzyknął na nią.~ 83 2, 22| stanowisko. Jarzymski, widać, to samo odczuwał, gdyż nie od razu 84 2, 22| waćpanowie z Galicji tak samo jak my!~- A no! My spod 85 2, 24| pokazać na oczy, panu to samo. Nie ma już teraz dachu 86 3, 1 | Natychmiast wszyscy uczynili to samo, nie wiedząc, o co chodzi. 87 3, 1 | rozumiał Cesarza! Każdy go tak samo rozumie jak własną duszę. 88 3, 1 | Warszawie z jednym. ~- No?~- To samo spod Kniaziewicza jeszcze. 89 3, 1 | bośniackich pikinierów konnych to samo szwadron.~Dzień się robił. 90 3, 1 | dwanaście wozów kiesonowych to samo, cztery tysiące piechurów 91 3, 1 | cyngiel leciuśko pociągnąć, to samo strzeli galanto. To się 92 3, 2 | konno noga za nogą, inni tak samo jak on wędrując obok wierzchowców. 93 3, 3 | drugie piętro, schodami tak samo krętymi, po wydeptanych 94 3, 3 | wyrzuceni zostali za poręcz tak samo jak ich rodaczki, a trzeci, 95 3, 3 | skrzywione zupełnie tak samo jak u zakonnicy...~Po chwili 96 3, 3 | celki pustej zupełnie i tak samo maleńkiej jak tamta, w której 97 3, 3 | dzieła. Cedro obudził się tak samo nagle, jak zasnął. Słuchał 98 3, 3 | Giliusza. I w tym zaułku, tak samo jak w całym mieście, domy 99 3, 3 | Wtedy przymknął okno tak samo, jak było. Sam został na 100 3, 4 | przecie melodyjnie, tak samo zgoła jak pewna okiennica 101 3, 4 | dumają nad nim niejako, tak samo myśli nieszczęsne niekiedy. 102 3, 6 | się rodzi. Tyle już lat to samo życie się rodzi... Tylko 103 3, 6 | oszalały wywrzaskiwał to samo wachmistrz starszy. Cofali 104 3, 6 | chwili zaczął mówić prawie to samo co Sokolnicki. Wywodził 105 3, 6 | drodze do Janczewic, tak samo jak i dnia poprzedzającego 106 3, 6 | siły w ramionach. Za nim to samo uczynili inni. Widząc koło 107 3, 8 | obcy nam naród obrócą.~- To samo mogliby zrobić bez chodzenia 108 3, 9 | szedł między szeregi tak samo milczący jak oni wszyscy, 109 3, 9 | milczący jak oni wszyscy, tak samo ze zwieszoną głową. I w 110 3, 9 | Patrzał w mrok i czekał. Tak samo dźwignął głowę naród wojska. 111 3, 9 | przeciwnej strony.~- Tak samo przez otwór, czy może przechodziłeś 112 3, 10| stała obok instrumentu. To samo pochylenie głowy, ten sam 113 3, 12| przez szczelinkę. Leżał tak samo ze zmarszczonym czołem, 114 3, 13| Austriaków. Zsiadł z konia i to samo kazał uczynić dziesiątkowi 115 3, 13| śpichlerz otwierał, stodoły to samo, żeby im od śpiżarni klucze 116 3, 13| wynieść torby z prochem to samo do onego. Wszystkie te oficery 117 3, 14| tym poprzestał. Leżał tak samo.~Tymczasem ciężkie kroki, 118 3, 14| Wtedy drugą bryłę w to samo miejsce, trzecią, czwartą! 119 3, 17| wymijająco.~- Można by wziąć Samo... Samosiłka... - wmieszał