Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |             z nim! Dopadł ci mię on jednego razu na Lisowskiem, a jak
  2  1,  2 |        kilka kieliszków wina w ręce jednego z sąsiadów, równie jak on
  3  1,  2 |          kolana.~Tak dziwny był los jednego z najpiękniejszych fraczków,
  4  1,  2 |          najpiękniejszych fraczków, jednego z pierwszych w Zachodniej
  5  1,  3 |           na bok. Inne, słabsze, od jednego trącenia rozpadały się w
  6  1,  3 |       wybełkotał zwierzchnik.~- Ani jednego wyrazu!~Prorektor w pasji
  7  1,  4 |             płomienie, które się od jednego wiatru chwieją. Przychodził
  8  1,  5 |                         NOC ZIMOWA ~Jednego z pierwszych zaraz dni marca
  9  1,  5 |        wyciągniętymi rękoma dotknął jednego z filarów, na którym spoczywała
 10  1,  6 |              hal niech ta, dam woma jednego". A we środku tych lasów
 11  1,  6 |          maź, że ino łby zostały, a jednego takiego łba czterech chłopów
 12  1,  7 |        głosy przerozmaite a wysokie jednego chóru. Chaty, gnieżdżące
 13  1,  7 |             wydało mu się niegodnym jednego oddechu tamtej godziny.
 14  1,  8 |         dachów i ścian zmurszałych.~Jednego dnia w końcu czerwca, zaraz
 15  1,  8 |            bardzo złych pływaków. O jednego też mniej. I to wszystko.
 16  1,  8 |            stan, że zabiłbym cię od jednego sztychu.~- Mam prawo wyboru.
 17  1,  10|             nim mówić. Wezwał zaraz jednego z lokajów i polecił mu zaprowadzić
 18  1,  11|             nigdy przemówić do niej jednego wyrazu. Z dala odpowiadała
 19  1,  12|    umiejętności i kunsztów... I oto jednego dnia przybywa z ziemi twardej
 20  1,  12|            się na przybysza podczas jednego z zebrań towarzyskich w
 21  1,  13|            jej pochodnie...~Zapytał jednego z przechodniów o dom Julii
 22  1,  13|          usłyszał obok siebie szept jednego źołnierza do drugiego w
 23  1,  13|       naciśnięty na oczy. Książę od jednego spojrzenia poznał tego wojownika.
 24  1,  13|             szybko postanowiwszy od jednego razu załatwić swą sprawę.
 25  1,  13|         jakie oczy widziały? Ciebie jednego żal nocami budzi? Ech, bracie!
 26  1,  14|          zamordowanie wpośród tłumu jednego człowieka wskutek tego,
 27  1,  14|                Wszystko to niewarte jednego wiersza Dantego.~- Ciesz
 28  1,  14|        pewnością! Cha-cha! Niewarte jednego wiersza Dantego... Wiem
 29  1,  15| wszechobecną i zawsze nudną łaciną.~Jednego dnia w porze zimowej lektorie
 30  1,  15|          karta nie szła, mrugnął na jednego z kolegów, a tamten począł
 31  1,  16|        jednakże chwile niepewności.~Jednego dnia zaszedł niespodzianie
 32  1,  16|     zdruzgotał, spalił pocałunkami.~Jednego dnia zastał przy źródełku
 33  1,  16|    usprawiedliwienie nic a nic. Ani jednego praktycznego względu! Nie
 34  1,  17|          kapitan celował chodząc od jednego do drugiego. Gdy Gintułt
 35  2,  1 |             Na jesieni roku 1802 od jednego z takich właśnie sąsiadów,
 36  2,  1 |            wreszcie pokusa kariery. Jednego dnia, po obiedzie, cześnik
 37  2,  1 |            domu nie miałem w ustach jednego wyrazu.~- To nic! Chodzi
 38  2,  1 |            powiesz o tym nikomu ani jednego wyrazu. Dasz mi na to uroczyste
 39  2,  1 |             i sprzętach, gdy wtem z jednego kąta rozległ się głos księcia:~-
 40  2,  1 |              Chciałem odszukać grób jednego przyjaciela, tam pod beznosą
 41  2,  1 |       krawca.~- Ależ zaraz...~- Ani jednego słowa! W takich szatkach
 42  2,  1 |            dawniej bywało. Jesteśmy jednego wzrostu...~Rafał przystał
 43  2,  1 |            rypnął z góry, w łeb, od jednego razu i obezwładnił. Prusak
 44  2,  2 |      namacał jeszcze kilka dukatów. Jednego z nich wcisnął w garść lokajowi,
 45  2,  2 |       obrazowi, Przewielebny wysłał jednego z Braci, aby kandydatkę
 46  2,  2 |        rękawiczki. Nie rozumiał ani jednego słowa z przemowy Mistrza;
 47  2,  4 |       obrazowi, Przewielebny wysłał jednego z Braci, aby kandydatkę
 48  2,  4 |        rękawiczki. Nie rozumiał ani jednego słowa z przemowy Mistrza;
 49  2,  5 |           chcę, żebyś miał prawo do jednego palca mej ręki, do jednego
 50  2,  5 |          jednego palca mej ręki, do jednego włosa mej głowy. Wszystkam
 51  2,  9 |            grubszym końcu, którą od jednego razu można by zabić konia.
 52  2,  9 |  wspólnikami mojej męczarni w ciągu jednego dnia! Któż was przemienił
 53  2,  12|                              Niziny~Jednego z pierwszych dni września
 54  2,  12|           tym, że nie ma przy duszy jednego grosza.~- Ja nic nie myślę -
 55  2,  12|       przymrużonymi oczyma i zaczął jednego ze służących rozpytywać
 56  2,  14|             o zdrowie... choć to od jednego rzutu oka widać, że tyjemy
 57  2,  14|    Reprezentanci dwu stolic na mnie jednego. Eheu me miserum! A jakże
 58  2,  15|           mozołem dźwignąć zdołała.~Jednego ranka, w samym już końcu
 59  2,  17|        zresztą komendant pobratymca jednego z drugim w glicie, ba! w
 60  2,  17|       siedmiu batalionów piechoty i jednego artylerii, dostał się pod
 61  2,  17|             ciągnął człek one liny. Jednego razu w ciemną noc grzmotnęło
 62  2,  17|              Och, a tamten okręt...~Jednego razu zawinął z oceanu do
 63  2,  17|       weszli do miasta, w przeciągu jednego miesiąca zostało ośmdziesięciu
 64  2,  17|             w czółnach pirogowych z jednego kloca mahoniu i przyszli
 65  2,  17|            świata. Bracia moi co do jednego prawie wwalili się w mogiły
 66  2,  17|        pójdą w bary! Niemca tam już jednego człowieka nie masz! Ja tylko
 67  2,  20|          Bez żalu i skruchy rzucasz jednego cesarza dla innego...~-
 68  2,  20|         cesarza, to uwielbiam tylko jednego. Niech żyje Cesarz!~- Słyszałam
 69  2,  20|           na zawsze oddech. Za cenę jednego uścisku, za cenę jednego
 70  2,  20|            jednego uścisku, za cenę jednego sam na sam - czegóż by nie
 71  2,  20|             by nie uczynił! Za cenę jednego takiego uśmiechu, jakich
 72  2,  21|             zdawało się, myśli. Ani jednego wyrazu nie znalazł, choć
 73  2,  21|          duszy! Odejść i odejść bez jednego słowa... Tancerkę swoją,
 74  2,  21|         Niech się tak stanie.~- Ani jednego słowa litości...~- O litości
 75  2,  21|            żebym cię mogła zabić od jednego ciosu, ale nie rzemiennego
 76  2,  21|            Żebym cię mogła zabić od jednego ciosu sztyletem w huczące
 77  2,  21|                O, gdyby teraz... Od jednego ciosu!...~- Już teraz nie
 78  2,  21|       umrzeć już, czy jeszcze żyć - jednego to niewarte uśmiechu. Ale
 79  2,  21|        wnuki.~Rafał kiwał głową. Od jednego zamachu zdzierał z siebie
 80  2,  22|             pod Koniecpol. Dopieroż jednego razu wyjeżdżamy z lasu:
 81  2,  22|        Francuzi za to nie mieli ani jednego działa. Jakże tu dobywać
 82  2,  22|           szlachcic posesjonat daje jednego. Masz konnicę. Nie chcesz
 83  2,  22|         jabłko!~- Słyszeliście? Już jednego Niemiaszka, burmistrza z
 84  2,  24|       sześciu szefów szwadronowych, jednego adiutanta-majora, kapitana
 85  2,  24|        pomoże mu nikt, żebyś ta nie jednego, ale dziesiąci zwołał, bo
 86  3,  1 |    Widziałem przecie na własne oczy jednego, jak wziął spychać kurek
 87  3,  1 |      śmiertelny zniesie, zginie bez jednego słowa. Choroba wie, co to
 88  3,  1 |          oceanu poczęła jako płód i jednego dnia przez ocean może być
 89  3,  2 |       rozżartych zwierząt tłumem na jednego napadających, jak tamten...
 90  3,  3 |       strzelnic. Nigdzie drzwi! Ani jednego żywego człowieka! Nieprzyjaciela
 91  3,  3 |          uciekał we drzwi na prawo. Jednego dopadł Cedro. Ksiądz nagle
 92  3,  3 |       karabinem z dołu w brzuch. od jednego zamachu ramion. Ksiądz zgiął
 93  3,  3 |            Spróbował poruszyć się z jednego boku, z drugiego... Ani
 94  3,  3 |       śliczną swoją panienkę w raku jednego z piechurów.~Zbliżył się
 95  3,  3 |            między oczyma, mówiąc od jednego tchu:~- No!~- To ja ciebie,
 96  3,  3 |          Bronię!~- Chyba ja w pułku jednego kamrata nie mam, jeśli ty
 97  3,  3 |     przezwyciężone z wyjątkiem tego jednego drobiazgu! Zupełnie jak
 98  3,  3 |             widziały nic zgoła. Ani jednego zjawiska... Bose nogi brodziły
 99  3,  4 |      Siadłbyś rankiem w saneczki, w jednego konia... Kopna, nieprzetarta
100  3,  6 |             salonowe wyrazy, wybrał jednego z żołnierzy, Mazura jak
101  3,  6 |         żywy dobytek. Chłopów co do jednego zatrzymasz. Żeby mi żaden
102  3,  6 |         spało w pustce i ciszy. Ani jednego człowieka... Dziwnie bolesny
103  3,  9 |             coraz ciszej...~Wtem od jednego razu łoskot zamilkł.~Sokolnicki
104  3,  9 |        okolicznych było ciemno. Ani jednego światełka! Dopiero nieskończenie
105  3,  9 |       odparłem, że nie rozumiem ani jednego wyrazu. Kilkakroć usiłował
106  3,  9 |  Weyssenhoffa. Sokolnicki zatrzymał jednego żołnierza z linii i kazał
107  3,  11|         Pomocy im dać nie mogę, ani jednego człowieka. Rozumiesz?~Rozumiem.~-
108  3,  11|          klasztoru Świętego Jakuba. Jednego r nich książę zaczepił niezwłocznie
109  3,  11|          Schyliła się nad nim twarz jednego z kolegów. Człowiek ten
110  3,  13|   dziedziniec. Wszędzie pustka. Ani jednego człowieka. Ze dworu została
111  3,  14|           Naszych garsteczka. Gdzie jednego ubędzie, tam ci już dziura
112  3,  14|             drągami z góry, żeby od jednego ciosu łeb mu rozwalić. Jeden
113  3,  14|            z chichotem szczęścia od jednego zamachu cisnął nieomylnie
114  3,  15|           pod wodzą porucznika albo jednego z dwu podporuczników. Czasami
115  3,  15|            jazdach naprzód i w tył, jednego dnia o zmroku dosięgli bram
116  3,  15|              Don José wdział mundur jednego z ułanów, a tamten został
117  3,  16|            godziny, a on dla siebie jednego zwolnienie wyprosił. Sprawiedliwie
118  3,  18|             w polu kalece. Dla tego jednego słowa wielkie pułki złączył,