Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |              po polsku.~- Doprawdy?~- Bardzo jestem przywiązany do tutejszych
  2  1,  1 |           waćpan dobrze powiedział. - Bardzo to jest piękny kraj!~- A
  3  1,  1 | powyszczerbiane talerze. Sztućce były bardzo pospolite, w oprawie z jeleniego
  4  1,  1 |             jak widzę, piękne psy. To bardzo piękne psy są - mówił przybysz
  5  1,  1 |      melancholiczka, a to jest psisko bardzo a bardzo wietrzne i gońca
  6  1,  1 |               to jest psisko bardzo a bardzo wietrzne i gońca pierwszej
  7  1,  1 |                a za nią, za nią!~- To bardzo piękne psy... A czy i tamte
  8  1,  1 |           ciortu brat, bom go się był bardzo przeląkł. Teraz jeszcze,
  9  1,  1 |         sprawie, jeśli łaska? - Spraw bardzo wiele.~- Nawet bardzo wiele.
 10  1,  1 |           Spraw bardzo wiele.~- Nawet bardzo wiele. To ciekawe... - Czy
 11  1,  1 |               odęte. Milczał długo.~- Bardzo być może... przeciw lepszemu
 12  1,  1 |     wszystkiego świata!~- To wszystko bardzo być może...~- Ostatni raz
 13  1,  1 |          swych miejscach. Cisza jest, bardzo wielka cisza. Wtedy począł
 14  1,  2 |               się dawniej bałem. Och, bardzo, strasznie! Śnił mi się
 15  1,  2 |             kark klaczy, badając, czy bardzo zgrzana, i coś pod nosem
 16  1,  2 |               stan niepewności języka bardzo potęgowało ciągłe przepijanie
 17  1,  2 |             wielkiego wzrostu, siły i bardzo dzikiego charakteru. Ten
 18  1,  3 |              kuzyn Rafała, jedyny syn bardzo zamożnego szlachcica znad
 19  1,  3 |               szczupły, mizerny i nie bardzo silny. Uczył się doskonale,
 20  1,  3 |         Rafała za jego siłę, męstwo i bardzo często odrabiał za niego
 21  1,  3 |          różniących się od siebie tak bardzo, jak światło i mrok, upływała
 22  1,  5 |               bagnisk i moczarów jest bardzo mocna. Ta wieś zatrzymała
 23  1,  5 |               obok płotu otaczającego bardzo rozległy sad. Znalazł wreszcie
 24  1,  5 |                Nie, boję się tam iść. Bardzo się boję.~Rafał schylił
 25  1,  7 |            ich na granicy jakichś łąk bardzo rozległych, wśród których
 26  1,  7 |              w klepsydrze. Dla Rafała bardzo miłymi przyjaciółmi były
 27  1,  7 |         naprzód pochylony. Miał twarz bardzo piękną, zupełnie wygoloną.
 28  1,  7 |           braciszku... Jesteś jeszcze bardzo młody i nie powinieneś może
 29  1,  7 |             kadetów. Nie byłem w domu bardzo długo, bo na lato zwykle
 30  1,  8 |            Niech mu powie... Uryś się bardzo przeląkł, Uryś dygotał,
 31  1,  8 |               sam siał. Urysiowi jest bardzo przyjemnie, że on karczował
 32  1,  8 |              va au fond. Ja należę do bardzo złych pływaków. O jednego
 33  1,  8 |                Jest to włość nędzna i bardzo biedna. Pańszczyzna w takich
 34  1,  8 |             coś mówić jąkając się tak bardzo, że ani książę, ani Rafał
 35  1,  10|          czarnych i płonących, kobiet bardzo pięknych i porywających
 36  1,  10|             księcia, podobne do niego bardzo, szczególnie trzecia, ostatnia
 37  1,  10|         śmieje, hę?~- Jakaż to piękna bardzo! - zdradził się młodzik.~-
 38  1,  10|              jego głowie i przemknęło bardzo wiele postanowień. Nikodem
 39  1,  10|                 l'Avocat. Koniecznie, bardzo koniecznie ! ...~- Kto jest
 40  1,  11|      ścierniska, urządzano te gonitwy bardzo często.~Pewnego dnia wypadła
 41  1,  11|              słomy człowiek stary tak bardzo, że był istotnym grzybem.~-
 42  1,  12|               francuskich obserwowany bardzo podejrzliwie. Gdy się te
 43  1,  14|           nowe zjawiska, śmieszne tak bardzo na pierwszy rzut oka, męczyły
 44  1,  14|           innym nie są, tylko zamianą bardzo kosztowną pewnych nadużyć
 45  1,  14|        właśnie zdzierców i tyranów?~- Bardzo to niedaleki wróg. Należy
 46  1,  14|          dodał z uśmiechem:~- Chociaż bardzo często wydaje mi się, że
 47  1,  14|        Słyszałem to i tutaj, w kołach bardzo wpływowych.~- Tak, to prawda.
 48  1,  14|                na politykę wojenną.~- Bardzo powątpiewam, czy kiedykolwiek
 49  1,  15|               na komornika, co dawało bardzo dobre akcydensu. Nakłaniał
 50  2,  1 |              osobliwie jeden, którego bardzo kochałem, zostali tam zamordowani...~-
 51  2,  1 |             zdziwił się Jarzymski tak bardzo i głęboko, że aż wyprostowany
 52  2,  1 |         mężczyzn grało tam, widać, od bardzo dawna. Kupy dukatów leżały
 53  2,  1 |            czas pewien Rafał czuł się bardzo onieśmielonym, ale z wolna
 54  2,  1 |               tym, żeby ci pomóc. Nie bardzo tylko rozgłaszaj o tym sekretarstwie
 55  2,  2 |            Nazajutrz Rafał ocknął się bardzo późno w jakimś ciemnym schronieniu.
 56  2,  2 |           mego sekretarza.~- A tak... Bardzo mi przyjemnie poznać waszmość
 57  2,  2 |           książę jakby prosząco.~- To bardzo dobrze, osobliwie dla mnie.
 58  2,  2 |               Oczy jej były zawiązane bardzo szeroką przepaską, która
 59  2,  4 |               Oczy jej były zawiązane bardzo szeroką przepaską, która
 60  2,  9 |             już znaleźć.~Przeląkł się bardzo, gdy ujrzał dokoła siebie
 61  2,  11|          podczas upału przybysze byli bardzo znużeni. Siedli na kamiennej
 62  2,  12|          krótkiego momentu przemyślał bardzo wiele. Czuł wciąż na piersiach
 63  2,  12|            Jestem jak trup. Przebyłem bardzo ciężką chorobę...~- To samo
 64  2,  14|             Stare, drewniane sprzęty, bardzo dawne karła, stoły, ławy
 65  2,  14|             stary adherencie diabłów, bardzo długo! Włazimy ci na kark
 66  2,  15|           szlaku. Tam były już drzewa bardzo wysokie: strzeliste, nachylone
 67  2,  15|        liściach...~Wspomnienie czegoś bardzo dawnego - Wygnanki, Wyrw
 68  2,  15|            można pochwycić okiem, tak bardzo prędko przeszył powietrze.
 69  2,  16|              nigdy.~Trepka polubił go bardzo. Na wiosnę, w lecie i pod
 70  2,  17|           była ogolona a ogorzała tak bardzo jak u żniwiarza, co przez
 71  2,  17|              idący kikut-śtukut, och, bardzo...~- A skądże idziesz, człowieku,
 72  2,  17|      kulhawiec, idę, bracia rodacy, z bardzo dalekiej strony.~Wszyscy
 73  2,  17|          morzami, -panowie bracia! Na bardzo dalekich morskich wyspach
 74  2,  17|           radoszyckich wspomniałem... Bardzo ja się już otrzaskał z wojną,
 75  2,  17|         zielone, leśne a rolne, przez bardzo piękne sioła, przez one
 76  2,  17|      gloneczku chleba. Przyszła nędza bardzo wielka. I nie tylko na wojsko,
 77  2,  17|             służby, nie chcieli w tej bardzo złej godzinie opuścić żołnierza,
 78  2,  18|          usprawiedliwienie przyłączał bardzo uczonego, o czym młodzi
 79  2,  20|           oczekiwanie przeciągało się bardzo długa, rzekł podnosząc głowę:~-
 80  2,  20|              źródła rozkoszy. Wówczas bardzo musiał zmienić się wyraz
 81  2,  20|               Tu się właśnie rozłazi. Bardzo mi miło... poznać... Myślę
 82  2,  20|            miał z tym brzydactwem! ~- Bardzo to dobrze. To chwalę.~-
 83  2,  21|           dobrze?~- Dobrze.~- Ale czy bardzo dobrze?~- Zdaje mi się.~-
 84  2,  21|               spokojnym i łagodnym:~- Bardzo mi się podobasz dnia dzisiejszego.~-
 85  2,  21|             siedzeniu, otulił mu nogi bardzo starannie i krzyknął:~-
 86  2,  21|              właściwy zawód obmyślił. Bardzo! Jeżeli nad każdym trupem
 87  2,  21|             się, że żyje w chwili tak bardzo dawnej od jego życia, jakby
 88  2,  22|        komendantem placu.~- Tak... To bardzo szczęśliwie...~- Rozumie
 89  2,  22|          słuchał rozkazu - i basta. - Bardzo dobrze... - rzekł Jarzymski.~
 90  2,  22|               Owszem, owszem, jest to bardzo zacna myśl dosługiwać się
 91  2,  22|                 Są to rzeczy znane... Bardzo to chlubnie świadczy o szlachetności
 92  2,  22|       szlachetności uczuciów waszych! Bardzo!~Było mu jednak trochę nieswojo,
 93  2,  24|             majtki długie do kostek i bardzo ciepłe, więc siaki taki
 94  3,  1 |           który wąchał już proch, ale bardzo z daleka? który odbył konno
 95  3,  1 |             co tysiąc lat przespała - bardzo był stary - dobiegł już
 96  3,  2 |            swe miejsce klnąc głośno i bardzo brzydko. Zawinął się szczelnie
 97  3,  3 |              waćpana na barykadzie.~- Bardzo być może.~- Brawo! ~- Znalazłem
 98  3,  3 |             patrząc mu w żywe oczy.~- Bardzo pięknie, młodzieńcze.~-
 99  3,  3 |             Oh, c'est triste...~- Już bardzo dawno nie spałem.~- Ależ
100  3,  3 |              daleko mizerniejszą. Był bardzo piękny.~Suche, kościste
101  3,  4 |             zgrzytanie haków, ale nie bardzo wiedział, gdzie jest. Ciemność
102  3,  6 |           niby do siebie:~- Mało nas, bardzo mało. Wiecie wy, mości panowie? -
103  3,  6 |           chałup i okładać z zewnątrz bardzo grubo mokrym nawozem. Rozbierano
104  3,  6 |        ruchome chmury. Zupełnie jakby bardzo daleki las; porznięty w
105  3,  6 |            się walka.~Armatom polskim bardzo niewiele szkodziły baterie
106  3,  9 |    rozpoznawał go już od dawna na tle bardzo słabej łuny światła wychodzącej
107  3,  9 |      całodziennym marszem. Miał słuch bardzo wyczulony i pewien w sobie
108  3,  10|               zrobiło, panie pośle!~- Bardzo mię za młodu, widzisz, straszyli,
109  3,  10|        kołysał się ów łan pszeniczny, bardzo rozległy; wiatr już po nim
110  3,  11|  najpilniejszej pracy, wsłuchiwał się bardzo ciekawie w pogwary ludku
111  3,  11|           domostwo było spróchniałe i bardzo stare, toteż mieszkańcy
112  3,  11|            sobie myśl, że musi być to bardzo źle, że to, widać, zwiastun
113  3,  17|               z radomskiego traktu.~- Bardzo... bardzo się cieszę... -
114  3,  17|       radomskiego traktu.~- Bardzo... bardzo się cieszę... - nieszczerze