Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |            sobacze, bokiem... - mówił stary wyga wlepiając z jawnym
  2  1,  1 |            widzą, idzie wolnego jeleń stary, wielki jak koń cugowy i
  3  1,  1 |             gałęzie i rzucał w ogień. Stary pan siedział na wystającym
  4  1,  1 | bodzentyńskiej. Tam go znowu zluzował stary myśliwiec.~Był już mrok
  5  1,  1 |              Kiedy ja byłem sześć lat stary, rodzice moi przybyli do
  6  1,  1 |              przemawiającego z ganku. Stary szlachcic chodził po pokoju
  7  1,  2 |           będę dopomagał, bo dom nasz stary, niski i niepiękny. Musiałby
  8  1,  2 |          hołubce, usłyszał głos ojca. Stary cześnik mówił:~- Kto, mośćbrodzieju,
  9  1,  2 |        nasuwać się rodzicowi na oczy. Stary tymczasem już go był dostrzegł
 10  1,  2 |             przyjmował u siebie. Dziś stary zmienił skórę. Przybrany
 11  1,  2 | najpoważniejszych matron okolicznych, stary cześnik podał jej ramię
 12  1,  2 |            jak nad wodą, hulaj dusza!~Stary zwrócił się w stronę tego
 13  1,  2 |              Hej! kulig, kulig!~Wtedy stary Olbromski znowu z gracją
 14  1,  2 |       sprowadził na saniach z Krakowa stary kutwa, słyszeliście?~- Cuda,
 15  1,  2 |           Piec był dobrze napalony, a stary dwór, co jeszcze króla Jana
 16  1,  4 |              wiódł żywot w Tarninach. Stary cześnik widzieć go nie chciał.
 17  1,  5 |               się przy drzwiach, wnet stary krzyknął na niego:~- Co
 18  1,  7 |         Rafała i katastrofy z kobyłą, stary cześnik popadł w stan dzikiej,
 19  1,  7 |        wieczną w sercu rozdarła ranę. Stary kutwa błąkał się co dzień
 20  1,  7 |            kalenicach przegniłego jak stary aksamit, złociły się na
 21  1,  7 |         południa Rafał minął Chęciny. Stary, strzaskany zamek, baszty
 22  1,  7 |        ogrodzie, szczególnie o pewien stary brzost w dole sadu, o konie
 23  1,  7 |               pomrukiwał.~- Idź spać, stary:.. - rzekł do niego Piotr
 24  1,  8 |               przychodzisz mi namyśl, stary towarzyszu.~- Dziękuję.~-
 25  1,  8 |            poczciwina z niemieckim? A stary tancmistrz Davigni?~- Davigni... -
 26  1,  8 |                Pusta i opuszczona jak stary cmentarz. Dziedzińce pałaców
 27  1,  11|           kapelusza ze słomy człowiek stary tak bardzo, że był istotnym
 28  1,  11|           Czegóż was tu taka kupa?~Ów stary, trzęsący się dziad trącił
 29  1,  13|               matematyczne terminy... Stary oficer z krótko przystrzyżonymi
 30  1,  16|              na spotkanie wyszedł sam stary cześnik, kazał furmanowi
 31  1,  16|           wyszarzane pończochy. Nawet stary pan, choć nadąsany i chmurny,
 32  1,  16|             czas siewu, robót w polu.~Stary cześnik kazał fraczki i
 33  1,  16|            urwisku gliniastym, brzost stary, rozrosły i na poły uschły.
 34  1,  17|               dytki i gdy został jeno stary mundur na grzbiecie, zielony
 35  2,  1 |            jeszcze tej samej jesieni. Stary cześnik w ciągu kilku dni
 36  2,  1 |             znacznego przeciągu czasu stary odźwierny dostrzegł wałęsającego
 37  2,  1 |           jednym z pobliskich salonów stary kamerdyner przygotował gościowi
 38  2,  1 |            Nempe:~- Chciałbyś zagrać, stary?~- Nie, nie! - odpowiedział
 39  2,  1 |          hazardownie.~- Jakby się też stary cześnik dowiedział, Jezu
 40  2,  1 |               rzęsiście oświetlonych. Stary pałac, przez sprytnego kamerdynera-dorobkowicza
 41  2,  1 |             ruszył.~- Uszy ci obetnę, stary tchórzu!~- Dobrze zrobisz.
 42  2,  2 |             skąd przyszedł. Tymczasem stary Łukasz otworzył mu drzwi
 43  2,  2 |             to wiosna. Gdy - jak mówi stary Hezjod w Dniach i pracach - "
 44  2,  3 |         pierwszych drzwi, otworzył je stary, zgarbiony służący, odebrał
 45  2,  7 |           zgrzyt zasuwy, gdy o świcie stary gazda przynosił pod ich
 46  2,  13|            wydały z głębin swych głos stary i potężny. Rafał nastawił
 47  2,  13|             Witam! - mówił przyjaźnie stary pan, którego Rafał miał
 48  2,  13|             grzeczności w chwili, gdy stary pan tak dalece był zajęty
 49  2,  13|            panowie zetknęli? - spytał stary pan.~- W Tarnowie - szybko
 50  2,  13|          hrabiemu i pannie hrabiance.~Stary pan poprawiał mankiety,
 51  2,  13|           ruisseau chantoit Amélie...~Stary pan usiadł w fotelu, przymknął
 52  2,  13|              sur un lit de xoseaux...~Stary pan nie mógł udźwignąć powiek
 53  2,  14|              tej dziurze?~- O, długo, stary adherencie diabłów, bardzo
 54  2,  14|              sąsiedzku. Chodź, prawi, stary włóczykiju, na rezydenta
 55  2,  17|              Wśród drzew otaczających stary dom w Stokłosach rozpostarła
 56  2,  17|               zjeść w kaszy. Żołnierz stary, wyćwiczony, w stu bataliach
 57  2,  18|                Był już, jak mówił, za stary do tego rodzaju wypraw i
 58  2,  18|              ja w ogóle...~- Każ nam, stary. konie podawać - szepnął
 59  2,  18|       Spomiędzy gęstych drzew wyszedł stary Cedro i brnął środkiem błotnego
 60  2,  19|           ktoś z tłumu.~- E, to mu ta stary łaskę wyprosi!~- Łaskę u
 61  2,  21|               powagą okrążający salę. Stary jakiś jegomość, z panią
 62  2,  21|           niech was diabli!... Jestem stary człowiek, mam dzieci i wnuki.~
 63  2,  22|            poszli w miasto. Zwiedzili stary zamek biskupów krakowskich,
 64  2,  22|              karkach między Sarmaty`? Stary, jeszcze z naczelnikowskich
 65  2,  22|          chcesz iść personaliter, boś stary, niedołęga, albo, uczciwszy
 66  2,  24|               i nie dwa!... - mruczał stary Jacek. - Ze słomy, ze siana,
 67  3,  1 |             szła w tropy swego wodza, stary wachmistrz Gaj koś, dowodzący
 68  3,  1 |               strzemionach jak mocny, stary las dębowy. Wyszli w kłus
 69  3,  1 |     Ledóchowski, był brat wachmistrz, stary wyga, Pruski i drugi Skarżyński.
 70  3,  1 |               obmawiaj, nie obmawiaj, stary włóczykiju!~- No, ja ta
 71  3,  1 |            Ale dokądże to chcesz iść, stary wariacie?~- Dopókąd on,
 72  3,  1 |            lat przespała - bardzo był stary - dobiegł już kresu -liczy
 73  3,  3 |              Zakonnik, franciszkanin, stary jak grzyb, z łysą, zżółkłą
 74  3,  3 |         gromnicy... Zadrzemał, widać, stary zakonnik zwiesiwszy głowę
 75  3,  4 |          łańcuchy myśli:~Zabawnyś ty, stary, zabawnyś ty ze swoją przyziemną,
 76  3,  4 |              prawnuki... Zabawnyś ty, stary, zabawny...~Mówisz, że nam
 77  3,  5 |          tylko zmartwienie - pokpiwał stary Szulc - że, mili bracia,
 78  3,  5 |                 Wszedł zaraz żołnierz stary, niewielkiego wzrostu, z
 79  3,  5 |       czerstwy i czerwony jak ćwik.~- Stary! Śpiewaj!... - wołano: ~. -
 80  3,  6 |             buty wytarte, jak zawsze. Stary sknera, Olbromski z Tarnin.
 81  3,  6 |            się zestępują i łączą, jak stary, ćwiczony i zwinny żołnierz
 82  3,  6 |       żegnajcie, młode moje lata! Ty, stary szwedzki okopie pod Grodnem,
 83  3,  7 |        oficera komenderującego wartą. Stary ów wiarus na pytania Rafała
 84  3,  7 |              na ich spotkanie wyszedł stary kamerdyner z Grudna. Nie
 85  3,  7 |           gąbki, przyrządy operacyjne stary, na pół oślepły Andrzej.
 86  3,  7 |            Okna były już półuchylone. Stary Andrzej w swych pantoflach
 87  3,  8 |              generała Niemojewskiego. Stary legionista przypatrzył się
 88  3,  8 |         Książę ukłonił mu się z dala. Stary generał pokiwał ku niemu
 89  3,  8 |        chrapliwym głosem. - Tak robił stary Czarniecki: Ty, Rakoczeńku,
 90  3,  8 |          Szczerze wyznam, co w sercu: stary jestem i do słuchania rozkazu
 91  3,  9 |              nadciągająca z Okuniewa. Stary wódz prowadził trzy bataliony
 92  3,  9 |               cześć i wieczną chwałę. Stary wódz zdjął czapkę i słuchał
 93  3,  10|              A toż nie doda ci ducha? Stary przyjacielu, patrzaj no!
 94  3,  10|              periculum in mora. Obiad stary Cedro wydaje dla sztabu.
 95  3,  10|       poruczniku. Po pańsku występuje stary. Chce się pokazać, choć
 96  3,  10|         Ledwie imię Krzysztofa padło, stary Trepka zmarszczył się i
 97  3,  10|           socjuszów księcia, siedział stary pan Cedro. Nie zmieniły
 98  3,  10|        wymawiając szukała nut w tece, stary pan Cedro wysunął się z
 99  3,  10|        Przyszedłszy do końca szpaleru stary Cedro powiódł oczyma i ręką
100  3,  11|           najrozmaitszych kierunkach. Stary Sandomierz!... Znał go przecie
101  3,  11|                   Nierychło pojął, że stary zegar, strącony kulami wraz
102  3,  12|        siedział na drewnianym zydelku stary pan Olbromski w swej wyszarzanej
103  3,  12|      sandomierskim placu-wyglądał jak stary wiarus. Oczy jego niespokojnie
104  3,  12|            dymił się jeszcze z trudu. Stary Olbromski dreptał za synem
105  3,  13|             stały czarne strugi krwi. Stary szlachcic nie za darmo sprzedał
106  3,  13|               oblicze oficera. Był to stary Nardzewskiego strzelec,
107  3,  14|        wlepiał oczy we mgłę. Wreszcie stary Gajkoś mruknął z drugiego
108  3,  14|                Doprawdy? A czegoż to, stary, tak ją poniewierasz?~-
109  3,  14|        Cha-cha! przewidziałeś dobrze, stary polityku... Przywiozę ci
110  3,  16|          Daleko na wschód wysuwał się stary fort d'Orleans. W tamtej
111  3,  17|              wielkich ostów. Cały ów "stary las" kopcił się teraz od
112  3,  17|               orzechy nie pójdziesz w stary las, nie bój się!~Rafał
113  3,  17|           Melduję...~- Cóż meldujesz, stary Austriaku?.~- Me.., melduję...