Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |           leżą w ciemnych bajorach drogi. I oto znowu ruiny ukazują
  2  1,  1 |         bez pola. Ujechali kawałek drogi, chłop zdjął czapkę i gada: "
  3  1,  1 |          szedł jednak twardo aż do drogi bodzentyńskiej. Tam go znowu
  4  1,  1 |          wtrącił~urzędnik. - Żadne drogi tu są, osobliwie w kieleckim
  5  1,  1 |   kieleckim krajzamcie. Ach, co za drogi! Ja myślałem, że tylko w
  6  1,  1 |      Karpackich Wielkogórach takie drogi bywają.~- To są, mości panie,
  7  1,  1 |           są, mości panie, polskie drogi. Ale jakoś i takimi zajedzie,
  8  1,  2 |           na opaszki" wrzucony - w drogi żupan - giął się w ukłonach,
  9  1,  5 |        możność utrzymania kierunku drogi. Rafał czuł zresztą doskonale,
 10  1,  5 |        Godzisławic, krzyżowały się drogi i była tam na rozstaju figura
 11  1,  7 |           zawsze... Oglądał widome drogi szczęścia i słodyczy pełne
 12  1,  7 |            sprzęty w domu, o pola, drogi, o parobków i chłopów. Oczy
 13  1,  8 |          od Warny pod Wiedeń szlak drogi. Wyście to znieważyli pamięć
 14  1,  8 |   westchnienie serca, na rozstajne drogi zbłąkane... Ale oczy Piotra,
 15  1,  9 |         tonęły w błocie rozmiękłej drogi. Mimo to żadna do powozu
 16  1,  10|  osmętnieje z tego, jako wierzba u drogi. Wtedy przylezie wywłoka
 17  1,  11|      łachmany wyciągały się wzdłuż drogi. Najlichsza z nich, krzywa
 18  1,  11|        zbiegowisko ludzi. Z kolein drogi podnosiła się tam kurzawa,
 19  1,  11|         rozkudłany i osuty kurzawą drogi. Włosy wisiały mokrymi,
 20  1,  12|     wapiennego szczytu na zakręcie drogi. Książę wysiadał właśnie
 21  1,  12|         polach świetliste miedze i drogi, niby polne szlaki między
 22  1,  13|    bagnetach. Gintułt usunął się z drogi i chciał oddalić w kierunku
 23  1,  13|       żyłach. Nic mię nie zwróci z drogi. Mnie stu akuzatorów denigruje,
 24  1,  13|         cisalpińskich poznawać swe drogi, ścieżki sekretne i przełazy.
 25  1,  14|           wiedzieć, co mówi.~- Mój drogi, znam ja siebie aż nadto
 26  1,  17|            wiatr lekko poddyma pył drogi... O cudne trawy, któreście
 27  2,  1 |          Nie wstydź się tylko, mój drogi. Nie ma w tym hańby. I mnie
 28  2,  1 |     ordynarnie z kozła, żeby się z drogi usuwać. W tej samej chwili
 29  2,  3 |     schylony, w półokrąg. Na końcu drogi znów oddał pokłon.~Po raz
 30  2,  7 |       lasem. Nie było do niego ani drogi, ani perci. Pełne było ciemnej
 31  2,  9 |           buków i dębów. Szła obok drogi wierna towarzyszka rzeka,
 32  2,  11|    niezmiernymi zaspami. W poprzek drogi i rozdołu, wiodącego na
 33  2,  11|      dawało pobłażania. Na połowie drogi do szczytu puścili się piechotą.
 34  2,  11|          myślami zdołamy obejść te drogi przezeń odkryte, przepłynione
 35  2,  11|           do ziemi, uczyniły z tej drogi majestatyczny, a zarazem
 36  2,  12|             Omijał trakty, szersze drogi, ludne wsie, aby go zaś
 37  2,  12|              dodał ciszej.~- Sztuk drogi! Nawet nie umiem wyrozumieć,
 38  2,  12|            zabierał się do dalszej drogi.~- Mówiłeś mi - rzekł -
 39  2,  12|          zniesienia...~Z obu stron drogi zbliżały się coraz bardziej
 40  2,  13|       oczyma.~- Siłą go zabrałem z drogi...~- Wchodźcież, wchodźcie
 41  2,  16|            już liściastych lasach. Drogi były tak rozkisłe, że tylko
 42  2,  17|  rozpadlinach uschłe łoża potoków, drogi, którędy ino chodzi złość
 43  2,  17|    Murzynom. Rozdzieliły się nasze drogi. Wnet usłyszeli my o śmierci
 44  2,  18|    żakowskich! Wiem, że wrócicie z drogi! Na trzecim popasie zajęczy
 45  2,  18|     Przybyli do miejsca, gdzie się drogi rozstają idąc w cztery strony
 46  2,  20|          Jazu jechać naprzód i tej drogi przede wszystkim próbować.
 47  2,  21|            wsi. Gdzieś u końca tej drogi, którą lecieli, paliło się
 48  2,  22|    otoczone z pola parkanem, a ode drogi zasłonione sadkiem rozrosłym,
 49  2,  22|     ciągiem, bez noclegu?... Sztuk drogi! Nad samą polską granicą...~-
 50  2,  22|            do stancji, żeby się do drogi odziać.~- Niemcy? Nasze?
 51  2,  22|            dwu jegrów aż na środek drogi. Cedro niespodziewanie skoczył
 52  2,  22|        oddziałem patrolującym. Ale drogi tu nie były woźnicy znane.
 53  2,  22|           poważną - właściwie, mój drogi, czego kto silnie pragnie,
 54  2,  22|          szczekocińskim. Dopiero z drogi buchnęli my w lasy chrząstowskie
 55  2,  24|          Rozdzieliły się w Łowiczu drogi Rafała i Krzysztofa. Cedro
 56  2,  24|    bydgosko-gdański ku Tczewu i na drogi do Starogardu, ponad jezioro
 57  2,  24|        zostawało jeszcze sześć mil drogi bronionej. Wojsko spoczęło
 58  3,  1 |       główny i osłaniała wszystkie drogi. Skoro tylko rozlokowano
 59  3,  1 |             a stamtąd na rozstajne drogi od Wrocławia i Lignice.
 60  3,  1 |        oczy i szukał w górach swej drogi.~- Roncevalles! - szeptał
 61  3,  1 |           pierwszy wyniosły zakręt drogi. Chłód bliskich gór powiał.~
 62  3,  1 |            jedno jeszcze załamanie drogi. Stała tam wioska złożona
 63  3,  1 |           wówczas, gdy rozejdą się drogi ciał niebieskich i księżyc
 64  3,  2 |         Pirenejów przez Valcarlos. Drogi były tak wąskie, spadziste,
 65  3,  2 |            za Tudelą już ani śladu drogi.~W tych to miejscach trafiono
 66  3,  2 |         runął bezwładnie nad rowem drogi. Zębami gryzł ziemię, nozdrzami
 67  3,  3 |    przebiec chłodne, mroczne aleje drogi pampeluńskiej, wyjechać
 68  3,  3 |    prostopadła do kierunku głównej drogi ataku. Z miejsca, gdzie
 69  3,  3 |       Woltyżerowie odgarnęli ich z drogi uderzeniem nóg i przedarli
 70  3,  3 |       jednemu i zaczęli uprzątać z drogi szykanę. Nikt im w tej pracy
 71  3,  3 |              Przeszedł. Nie widząc drogi, murów, ulicy, świata, ludzi,
 72  3,  4 |         Medinaceli rozdzieliły się drogi. Prawa poszła na jakąś Sigüenzę,
 73  3,  6 |       obudwu stronach piaszczystej drogi. Nad strzechami górowały
 74  3,  6 |        widoczne koleiny suchej już drogi, gdy raptem usłyszał chrapliwy,
 75  3,  6 |      śpiżowy dźwięk.~Szmat jeszcze drogi zostawał do gościńca, kiedy
 76  3,  6 | wzmagającym się kłusem szła wzdłuż drogi. Ujrzawszy ten ruch kapitan
 77  3,  6 | kilkanaście koni, lecąc z ukosa do drogi, wsparły znakomicie szarżę
 78  3,  6 |         pustym ogrodzie. Od strony drogi warszawskiej i pola otoczony
 79  3,  6 |      trwogi w Tatry, przebyć znane drogi, z uśmiechem półlitości
 80  3,  6 |          Duże, pałac, las olszowy, drogi i groblę. Wszak znasz te
 81  3,  6 |     wzgórze. Na prawo i na lewo od drogi, w polu, między Opaczą a
 82  3,  6 |     kałużach i koleinach bagnistej drogi warszawskiej. Nie dojeżdżając
 83  3,  6 |     stronach odwiecznej, grząskiej drogi, prostą linią ciągnąc się
 84  3,  6 |       działa Sołtyka umieścił obok drogi raszyńsko-falenckiej między
 85  3,  6 |        schodzące się w tym miejscu drogi do Piaseczna, do Janczewic
 86  3,  6 |            doły na całą rozległość drogi.~Wysypaną z nich gliną okrywano
 87  3,  6 |        żołnierskich do zniszczenia drogi w kierunku Nadarzyna. Zrównano
 88  3,  6 |           obadwaj ruszyli środkiem drogi ku Falentom. W linii międzydrzewnej,
 89  3,  6 |        Raszyn, z pola... Nie znają drogi... - mówił Sokolnicki otrzepując
 90  3,  6 |           samej chwili na zakręcie drogi ukazał się adiutant i, salutując
 91  3,  6 |         Plutonami!~Zjechali obaj z drogi wolno, noga za nogą. zbliżyli
 92  3,  6 |        rzuciła w błoto stratowanej drogi.~W głuchym półomdleniu leżał
 93  3,  6 |          ich posiadanie. W pobliżu drogi wrzała walka na bagnety.~
 94  3,  6 |        partie. Był wciąż na środku drogi wioskowej i dyrygował obroną.
 95  3,  7 |       dniem. Szopa stała z dala od drogi, usłyszał jednak szczęk
 96  3,  8 | rozpatrywał szaniec nad łachą obok drogi, okop na samej Kępie za
 97  3,  8 |        łachy tuż nad Wisłą, a obok drogi do młyna wodnego. Oglądał
 98  3,  8 |          mile od Pragi, na połowie drogi z Warszawy do Modlina. Bagaże
 99  3,  10|        zmulona woda. Wąskie, polne drogi, które innego dnia ledwie
100  3,  10|          kłusował obojętnie z boku drogi. Ujrzał z dala Stokłosy...
101  3,  10|       płotów i dachów. Na zakręcie drogi, pod wzgórkiem, zdało mu
102  3,  12|          wjechali w mylne i wąskie drogi. W dali, w dali na wzgórzu
103  3,  12|            Z prawej i lewej strony drogi zboża były pogniecione,
104  3,  14|             przeciął był wszystkie drogi i przesmyki pirenejskie,
105  3,  14|             Wyglądał jej z załamań drogi, wlepiał oczy we mgłę. Wreszcie
106  3,  14|        Gdzie oko padło, widać było drogi kryte, szlaki koszokopów,
107  3,  15|        zbadać i, jeśli to możliwe, drogi oczyścić. Szli z początku
108  3,  15|          minęli Monroyo. Celem ich drogi była Morella, forteczka
109  3,  15|            u stóp góry rozłożone i drogi do niego prowadzące. Kapitan
110  3,  16|         karabinów. Wkrótce ich pył drogi i kurzawa dymu zasłoniła.~
111  3,  17|               Z góry, po wertepach drogi, po wybojach i kamieniach,