Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |       głośniej, coraz głośniej, im dalej w knieję; wreszcie, zda
  2  1,  1 |           że nie słyszy, i ciągnął dalej:~- Tera taki psia para jedli
  3  1,  1 |            i wrastały w nią, ażeby dalej iść jednym grzbietem wysokim
  4  1,  1 |     cierpliwie. Jutro muszę jechać dalej.~- Toteż ciekawie słucham. -
  5  1,  1 |     uśmiech, ale nie zrażony mówił dalej:~- Dlaczego? A no dlatego...
  6  1,  1 |           uczynili żołnierzykowie, dalej sypać za mną w ciemności
  7  1,  1 |     szlachta w paradnych strojach, dalej personel Gubernium krajowego,
  8  1,  1 |         spróbuje-l~- Rozporządzono dalej...~- Co waszmość chcesz
  9  1,  2 |              wołali dźwigający. ~- Dalej go! czerwony złoty na głowę... -
 10  1,  2 |       grzeczności pobawić i ruszyć dalej dla odszukania dworu większego.~
 11  1,  2 | podziwieniem oczekiwali, co będzie dalej. Cześnik występował z niewymowną
 12  1,  2 |     szczęścia rzewnymi łzami szedł dalej.~W sąsiedniej izbie ujrzał
 13  1,  3 |            Filip, a o kilka kroków dalej, waląc obcasami juchtowych
 14  1,  5 |           ich będą drukowali! Jedź dalej! Wyraźnie i, mośćbrodzieju,
 15  1,  5 |          nie twoja rzecz. Ślabizuj dalej!~"Jestem tak zmęczony fatygami,
 16  1,  5 |            do kieszeni.~- Czytajże dalej. Cóż się też stało?~"...
 17  1,  5 |            sądził, że ten dom jest dalej, to znowu, że go już dawno
 18  1,  5 |          Odsłaniały się pola coraz dalej i dalej. Modra poświata
 19  1,  5 |  Odsłaniały się pola coraz dalej i dalej. Modra poświata przenikała
 20  1,  6 |          ich najpierwszy naczelnik dalej w nas! Zawołali ognia dawać!
 21  1,  7 |  nieodzownie potrzebowały, ruszono dalej. Zmierzch zastał ich na
 22  1,  7 |  brzasku-poświaty gwiazd, by nieco dalej posunąwszy się w otchłań,
 23  1,  7 |            niego ta mowa... Jechał dalej a dalej, dziwiąc się samemu
 24  1,  7 |          ta mowa... Jechał dalej a dalej, dziwiąc się samemu sobie,
 25  1,  8 |        tchórzostwo. Książę ciągnął dalej.~- Toż pamiętam aż do tej
 26  1,  11|  prostactwa, co koń skoczy ruszano dalej. Francuzi i Francuzki goszczący
 27  1,  11|            cień pytania: co będzie dalej? Bez myśli o tym wiedział
 28  1,  11|        ściana kamiennego domu. Cóż dalej? Ścigać ją i zabić, czy
 29  1,  11|  sczerniałych, wywiędłych wargach. Dalej wpadły pod nogi końskie
 30  1,  11|       rozepchnął motłoch i wjechał dalej. Ujrzał posępne, głuche
 31  1,  12|            Nie było sposobu ruszyć dalej, gdyż wojska wwaliły się
 32  1,  12|         nabywających ciało święte; dalej widać było, jak je okrywali
 33  1,  12|            uciekli. Widać tam było dalej, jak szli na okręt, jak
 34  1,  12|      Korytarz obraca się, podnosi. Dalej znajduje schody. Długo otwiera
 35  1,  13|       Książę nie zrozumiał i szedł dalej. Wówczas kilku żołnierzy
 36  1,  13|      wojskową, latami służby i tam dalej.~- Dowody?~- Pytam się,
 37  1,  13|            łup. Toteż jako łup idą dalej. Ja zresztą... Ale ci mówię:
 38  1,  14|          walić z armat do ludu nie dalej jak dwa lata temu...~- I
 39  1,  17|         wymiamlał do siebie, brnąc dalej spłoszonymi kroki.~Rozbijał
 40  1,  17|       szpady. Odszedł stamtąd. Ale dalej w ulicy, przed kościołem
 41  1,  17|           je, ale nie posuwały się dalej. Wąskie przesmyki gruntu
 42  2,  1 |         Dobra myśl!~- Wychodźmy!~- Dalej w drogę!~Wkrótce, skoro
 43  2,  2 |            Major nie zrażony mówił dalej głosem cichym, z niemiecka
 44  2,  2 |            niechęci. Szła przecież dalej, wykonywając rozkaz Mistrza.
 45  2,  3 |      głęboki ukłon, o kilka kroków dalej zalecił, żeby się nisko
 46  2,  4 |            niechęci. Szła przecież dalej, wykonywając rozkaz Mistrza.
 47  2,  6 |         swymi rozstawnymi końmi, a dalej odbyła podróż dyliżansem
 48  2,  6 | przygarnęła do serca.~- Pojedziemy dalej... - szepnęła.~- Nie! Tu
 49  2,  6 |    pochylony ku niej.~- Pojedziemy dalej! - rzekła stanowczo, zamknąwszy
 50  2,  6 |        skoczył na kozieł i ruszyli dalej. Gościniec biegł teraz chyżo
 51  2,  9 |          od nich słyszał. Gnali go dalej a dalej... Coraz częściej
 52  2,  9 |          słyszał. Gnali go dalej a dalej... Coraz częściej trafiały
 53  2,  11|     Gintułt uparł się, żeby jechać dalej. De With ani się nie opierał,
 54  2,  11|            Książę zamilkł.~Ruszyli dalej, ale tylko do Hospenthalu
 55  2,  11|         godzin. Skoro świt ruszono dalej.~Szła już przez przełęcz
 56  2,  11|             Był to biały bambus. A dalej o kilka kroków czerniały,
 57  2,  12|             więc w nocy kopnął się dalej. Na przełaj, rzadko kiedy
 58  2,  12|         drzew obłamanych u dołu. A dalej znowu przymglony widnokrąg.
 59  2,  12|    spokojem, ani myśląc, co będzie dalej. Byleby tylko jeść! Jeść
 60  2,  12|          pomyśleć, co przedsiębrać dalej. Zaczął od oględzin karczmarza
 61  2,  17|         podje i przed nocą wędruje dalej, bo tu psy złe i dziadom
 62  2,  17|        jeśli wola wasza, odprawcie dalej służbę, aby nie rozpowiedziała,
 63  2,  17|        przytwierdzało do stopy - i dalej. Gałgany zlatywały z gnatów...
 64  2,  17|            nie wiedział, co będzie dalej. Mówiono, że mamy iść w
 65  2,  17|        Kanaryjskimi, potem jeszcze dalej. Wiater się odmienił, weszli
 66  2,  20|         Skoro tak, to musimy brnąć dalej...~- Pani szambelanowo...~-
 67  2,  21|       głowy 1'oiseau de paradis... Dalej szeleszczą suknie bramowane
 68  2,  21|            w końcu korytarza.~- Co dalej?~Muzyka nieco odmienna.
 69  2,  21|      kwaterę oficera stał znacznie dalej, we wsi. Gdzieś u końca
 70  2,  22|            teraz te... czekamy, co dalej będzie. Dziesięciu nas w
 71  2,  22|           cię tam wie?... Ale jedź dalej!~- A no! Trzeba zaś waszmościom
 72  2,  23|     podpułkownik i adiutant polny, dalej Pakosz, Weyssenhoff, Godebski
 73  2,  24|        Woli tuż za Grochowem, żeby dalej przeciąć rzeczkę Długą,
 74  2,  24|        części. Jedna z nich poszła dalej, do Bydgoszczy, a druga
 75  2,  24|            je zająć. Sam pociągnął dalej. ,Przednia jego straż pod
 76  2,  24|      chłopca do czat, te podały go dalej, aż stanął przed obliczem
 77  3,  1 |          splunął drugi raz jeszcze dalej, i tego. nie było mu dosyć.
 78  3,  2 |         rozproszyło się. Szli tedy dalej na Tafalla, Olite, Caparroso
 79  3,  2 |      pałasz przytroczył wysoko - i dalej, bez trwogi! Płaszcz nasiąkł
 80  3,  2 |      znikomości pamięci ziemskiej. Dalej leżały tablice, których
 81  3,  3 |            widać było niżej drugą, dalej trzecią. Cztery bliższe
 82  3,  3 |            myśląc wcale, co będzie dalej, zatrzasnęły drzwi owej
 83  3,  3 |            w tej chwili, co czynić dalej. W gruncie rzeczy drzemał,
 84  3,  3 |       grubiańsko milczał.~- Czemuż dalej nie odznaczasz się na arenie
 85  3,  5 |           niego ponury Prendowski, dalej Górecki, Jan Nestorowicz,
 86  3,  5 |         zawracał pod kątem i biegł dalej w głąb domu. Cały zawalony
 87  3,  6 |           rozkaz ominąć. Szli tedy dalej. Pomiędzy ich szlakiem a
 88  3,  6 |             czy mała armia wyruszy dalej, na spotkanie nieprzyjaciela,
 89  3,  6 |           chwilę Rafał posunął się dalej, żeby z płaskiego wzniesienia
 90  3,  6 |     przodkary, czwarta para o krok dalej w stronę dyszla i piąta
 91  3,  6 |       stronę dyszla i piąta o krok dalej. Jedenasty pomocnik stał
 92  3,  6 |          same już konie pociągnęły dalej działa. Spychając piechurów
 93  3,  8 |         spoczynek i uprowadzano je dalej a dalej forsownym krokiem.
 94  3,  8 |           i uprowadzano je dalej a dalej forsownym krokiem. Bagaże
 95  3,  8 |      rękoma Sokolnicki, Biegański, dalej Kamiński, Kamieniecki, Fiszer,
 96  3,  8 |           waćpanowie, dać radę, co dalej czynimy.~To mówiąc podniósł
 97  3,  8 |           Blady z ran Fiszer rzekł dalej: - Dlaczego sądzisz, generale,
 98  3,  9 |           Zawadami, Kępą Oborską i dalej aż pod Oborkami, Jeziorną,
 99  3,  9 |           przewiozła się piechota. Dalej za wsią, na prost Czernidła
100  3,  9 |        Zrąbaliśmy na drzazgi.~- Co dalej?~- Żołnierze i dwaj oficerowie,
101  3,  9 |     oddział tworzył czoło kolumny. Dalej maszerowały kompanie fizylierskie
102  3,  9 |            nas przepuszczał.~- Cóż dalej?~- Prowadzono mię umyślnie
103  3,  9 |          ławę dla działa?~- Nie.~- Dalej.~- Skoro rozwiązano mi oczy,
104  3,  9 | powstrzymując oddech, skradali się dalej. Wkrótce szaniec począł
105  3,  11|            do fortalicjów zamku, i dalej w stronę Rajeckiego folwarku
106  3,  11|               Rafał, nie słuchając dalej, pobiegł w parów, skręcił
107  3,  12|            truskawek. Tam, jeszcze dalej, gęstwina malin nieprzebyta,
108  3,  13|           partie. Jednej kazał iść dalej drogą aż przed kościołek,
109  3,  13|   Nardzewskiego w gościnę, a potem dalej, na południe...~Pędząc na
110  3,  14|         zagłówki, ganki narożne... Dalej jeszcze sięgała linia drugiej
111  3,  17|       Olbromski. - A jakże myślisz dalej? kiedy i dokąd ciągnąć?~-