Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |         masą naładował fajkę. Potem całą fajkę wsunął w gorący popiół,
  2  1,  1 |            ławników, żeby się jutro cała wieś zgromadziła na dziedzińcu
  3  1,  2 |          kilkudziesięciu sań budził całą okolicę radosnym głosem
  4  1,  2 |          strasznie zaczerwienić, że cała stanęła w ogniu, bo i jego
  5  1,  2 |             chwiały się do taktu, a cała izba, zdało się, trzeszczała
  6  1,  2 |             łóżek, a na ziemi przez całą szerokość leżało pokotem
  7  1,  3 |             głowie, bo uczuł, że to cała ta olbrzymia kra ugina się
  8  1,  3 |          bohaterstwa, które zadziwi całą sztubę, sztyft, wreszcie
  9  1,  3 |           truchlał jak zabity trup. Całą siłą woli, rozumowań, pocieszeń
 10  1,  4 |            ramię z kołtunami, kiedy cała szlachta okoliczna znajdowała
 11  1,  4 |           Kochał się całym ciałem i całą duszą, a każda komórka ciała
 12  1,  5 |            się chwilami, że tak już całą noc przeleżał, że świta,
 13  1,  5 |          się, lizały ręce. Odpędził całą gromadę precz od siebie
 14  1,  5 |             toteż zostawiając je na całą noc, aż do chwili swego
 15  1,  5 |            silnie zwitkiem siana, a całą wiązkę rzucił w żłób, do
 16  1,  5 |         cichym, bolesnym szeptem... Cała postać zgięła się, złamała
 17  1,  5 |           mu się, że leci już przez całą noc. W głowie jego utworzył
 18  1,  6 |            izby albo napełniały nim całą budowlę. Za chwilę ciągnący
 19  1,  7 |        bryczka, było pod wzgórzem i całą rozległą dolinę widziało
 20  1,  7 |        poprzysiągł. Wierzyliśmy, że cała Rzeczpospolita na naszym
 21  1,  8 |         dziedzińcu, skąd było widać całą okolicę, i ustawiał je na
 22  1,  8 |           jego. Pragnąłbym zratować całą tę wioskę. Jest to włość
 23  1,  9 |          wozów. To książę Gintułt z całą swoją rodziną i dworem przybył
 24  1,  11|             odbierał mu sen i duszę całą napełniał zimną namiętnością.
 25  1,  11|           on doskonale wiedział, że cała jej osoba uczuwa jego obecność,
 26  1,  11|      wzrokiem.~Popręg! - krzyknęła, całą piersią i ustami chwytając
 27  1,  11|            werznęło się weń nagle z całą potęgą towarzyszących mu
 28  1,  11|          pałające zarzewie, a przed całą duszą jakby dół wykopany.~
 29  1,  12|            na główną drogę i zajęły całą szerokość. Zatrzymano się
 30  1,  12|        magiczne szkło dawał widzieć całą prawdę życia. Z głębi jego
 31  1,  13|          Gór Euganejskich zstępując całą ziemię płaszczem osłaniają,
 32  1,  13|         widział w Wenecji, wykładać całą aferę. Z początku wyrazy
 33  1,  13|            rozruch Werony, uzbrajał całą ludność swych krajów i zamordował
 34  1,  15| uczęszczanie na pijatyki były przez całą zimę na porządku dziennym.
 35  1,  16|           mądrze; jakby go słuchała cała familia w komplecie. Zawracał
 36  1,  17|            Scherera i napastował go całą siłą. Wojska republikańskie
 37  1,  17|       skrzydło udało się do Mantui. Cała armia francuska mogła być
 38  1,  17|           Nowy blask! Własna szpada cała jak piorun! Czerwieni się
 39  2,  1 |         Wówczas przybysz spostrzegł całą wykwintność stroju kolegi.
 40  2,  1 |         laski, płaszczyki, okrywki. Cała banda z hałasem minęła salony
 41  2,  2 |           topól i lip, zasłały sobą całą długość i szerokość alejki.
 42  2,  2 |             przepaską, która prawie całą twarz od czoła aż do ust
 43  2,  2 |        drżąc jeszcze, ale w uśmiech cała pogrążona jak w blask miesiąca.~
 44  2,  4 |             przepaską, która prawie całą twarz od czoła aż do ust
 45  2,  4 |        drżąc jeszcze, ale w uśmiech cała pogrążona jak w blask miesiąca.~
 46  2,  6 |       pospolitego płótna okrywał ją całą od stóp do szyi. Ręce leżały
 47  2,  6 |             ciebie tak długo, przez całą młodość, o szczęście, o
 48  2,  11|             pozdrowione, drzewko...~Całą przestrzeń zwartym gąszczem
 49  2,  11|     przechodzące wzrostu człowieka. Cała jego korona była w olbrzymich
 50  2,  12|      inaczej. Musiałby był odsłonić całą nagość swego nieszczęścia,
 51  2,  14|             przeglądały spod wapna. Cała ściana w głębi zastawiona
 52  2,  15|        dachem, okrytym grubo mchem. Cała ziemia w lesie odziana była
 53  2,  17|     kawalerii pochwycić Peschierę i całą linią nad Mincio, wszystkie
 54  2,  17|            opasali oczyma i tak oto całą noc leżym na pokładzie czuwający,
 55  2,  17|  siedliskiem były góry Kaho. Prawie cała ludność murzyńska na wyspie
 56  2,  17|             wybełkotał, co widział. Cała załoga, kapitan, sternik,
 57  2,  17|      zawieszone na słupach, a przez całą noc dla odpędzenia komarów
 58  2,  17|        kilka dni później Dessalin z całą dywizją Murzynów przeszedł
 59  2,  18|             go przebłagać, wystawić całą istotę sprawy. Powiedz mu
 60  2,  20|      przyjaciółmi. Rafał słyszał tę całą rozmowę. Zdusił w sobie
 61  2,  21|            wielkimi kroki, gwiżdżąc całą gębą. W pewnej chwili zwrócił
 62  2,  22|        złotem i czerwienią oblewały całą tę daleką, jałowcową niwę.
 63  2,  22|          porucznikiem na czele, nie cała, bo tylko z pocztowych złożona.
 64  2,  24|             Fiszerek", komenderował całą infanterią i ćwiczył j ą
 65  2,  24|           jedwabiem na taśmie przez całą jej długość u szlufy, nowi
 66  2,  24|             sypnęły krupy śnieżne i cała ziemia utonęła w kurniawie.
 67  2,  24|     pustkowiem, aż zdało mu się, że cała łąka pierzcha pod jego koniem.
 68  2,  24|     pośpieszył na miejsce, a za nim cała jego komenda.~Zawrzała bitwa.~
 69  2,  24|            nie popuszczała. Walka z całą zaciętością ciągnęła się
 70  2,  24|      piechoty badeńskiej, natarli z całą forsą na bramę Gdańską.
 71  3,  1 |            na koń" i w mgnieniu oka cała siła posterunku rzuciła
 72  3,  1 |     skrzydła, Utarczki trwały przez całą noc bez odpoczynku, wytchnienia
 73  3,  1 |        Słońce zachodu uwydatniło ją całą, starą twierdzę, której
 74  3,  2 |             ułomne oczy, żeby objąć całą drogę i nie zabłądzić w
 75  3,  3 |             żywego obrońcy.~Wówczas cała siła francuska zebrała się
 76  3,  3 |            płaskie rynsztoki ulicy. Cała ona jak długa była poprzegradzana
 77  3,  3 |            gmachami, które tworzyły całą dzielnicę, prawie kwadrat
 78  3,  3 |            niezdobytej poprzecznicy cała kolumna, Lacoste i Chłopicki...
 79  3,  3 |            miasto, kraj mój, ziemię całą! Z osoby twej uczyniłbym
 80  3,  3 |         patrząc i wyszedł na ulicę. Cała teraz pełgała od ogniów
 81  3,  4 |            Hupka go warzył. Pijcież całą gębą, bo dobry!~- A gdzie
 82  3,  4 |      jedziemy już całe popołudnie i całą noc do Alcala...~Cedro przechylił
 83  3,  6 |            główny. Deszcz lał przez całą noc. Nade dniem dopiero
 84  3,  6 |        wyszedł na plac i widać było całą jego siłę, daleko od polskiej
 85  3,  6 |          nie rzuciłem się na nich z całą siłą, jaka jest. Nic przestanę
 86  3,  6 |         artyleryjska konna przebyła całą długość grobli, minęła upust
 87  3,  6 |         szerokie a głębokie doły na całą rozległość drogi.~Wysypaną
 88  3,  6 |            się, spracowanych dział. Cała bateria wiła się teraz w
 89  3,  6 |           trzymał wciąż na drodze i całą baczność zwrócił na obronę
 90  3,  6 |        zaczęła za pałac, ku grobli, cała siła dwudziestu czterech
 91  3,  7 |           nocy odchodził z Raszyna, cała armia kipiała od dumy z
 92  3,  7 |             żołniersku stał piersią całą naprzeciwko wroga.~- Widzisz,
 93  3,  8 |      brygadom miejsce ich w obozie, cała bowiem piechota otrzymała
 94  3,  8 |           zbudują, przejść Świder i całą siłą zagarniać Galicję po
 95  3,  8 |     Ferdynanda wziąć we dwie kluby. Całą Galicję skrzyknąć i podnieść.
 96  3,  8 |          głos twoich kroków, wodzu, cała się zatrzęsie po szczyt
 97  3,  9 |    miejscowi rozpowiedzieli dowódcy całą historię spalenia mostu
 98  3,  9 |       Nadbrzezia i Kępy zeznali, że cała siła austriacka, która przyszła
 99  3,  9 |            za nimi z dala i słyszał całą sprawę. Kiedy goniec zlazł
100  3,  9 |           na dworze, mgła gęsta nad całą niziną otwocką, ale śniady
101  3,  10|      wilgotnym, granatowym tumanem. Cała ziemia, odziana we zboża,
102  3,  10|              ten wiatr, ten szum... Cała tu ziemia na niego czeka,
103  3,  11|      przyciesie, - w ziemię wrosłe. Cała już połać na wzgórzu wraz
104  3,  11|    kanonierowie wykłuci bagnetem, a cała trzecia i czwarta kolumna
105  3,  11|            Zawichosta, że szturmują całą przestrzeń od murów klasztornych
106  3,  11|        drugiego. Targnął się z kupy całą siłą. Nie dał rady. Powtórnie
107  3,  11|       krzykiem:~- Patrz! Święci się cała...~Rozległ się pierwszy
108  3,  12|            ją można poznać... Twarz cała w zmarszczkach i fałdach,
109  3,  14|         mokło na deszczu jesiennym. Cała ta ziemia była jeszcze żółta,
110  3,  14|             kierunkach tę dzielnicę całą, do Cosso. Wtedy, spracowany
111  3,  15|        oręża przed gerylasami, boby całą swoją sławę postradał, a