Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |             Jakisi przyjechał...~- Kto przyjechał?~- Miemiec czy
  2  1,  1 |           To jakże? Gdzież reszta? Kto bierze ośmnaście złotych?
  3  1,  1 |            mają się zejść wszyscy, kto żyw. Na mój rozkaz, słyszałeś!
  4  1,  2 |             Stary cześnik mówił:~- Kto, mośćbrodzieju, na mój grunt
  5  1,  2 |           grunt dnia dzisiejszego, kto, mówię, na mój grunt nogą
  6  1,  2 |           na światło.~- Do Tarnin, kto żyw! - wołał głośno, trzepiąc
  7  1,  2 |            z każdym bił na śmierć, kto by śmiał... Tak postanowiwszy
  8  1,  3 |           ciche błagania do kogoś, kto go wybawi. I znowu, jak
  9  1,  3 |       siebie i zamykał na klucz.~- Kto kogo do tego namówił: ty
 10  1,  5 |      zepsuło. Udałem się sam..."~- Kto się sam udał? Kto się gdzie
 11  1,  5 |                  Kto się sam udał? Kto się gdzie udał, mośćbrodzieju?~-
 12  1,  5 |          zwalić na ziemię każdego, kto zechce zakłócać jego marzenia.
 13  1,  6 |          nik mieszkać nie może, bo kto tam nocować przyńdzie, to
 14  1,  7 |    wrzaskliwe, drżeniem wszystkich kto żył przejmujące pytanie,
 15  1,  8 |         już siał Michcik. Gdzie to kto widział, żeby taki szlachcic
 16  1,  8 |    własnemu interesowi. Boć jeżeli kto, to pan mógł się czuć dobrze
 17  1,  8 |            Czarniecki? a Sobieski? Kto każdemu z nich kazał czynić
 18  1,  10|           Rafał nie widział wcale, kto siedzi przy nim. Jeszcze
 19  1,  10| nieboszczyk rozpaprał! A ziemię to kto darł spod jałowców?~- Widzicie,
 20  1,  10|          na was, dryblasy Myślałby kto, że się do korda porwie,
 21  1,  10|          jak czubatemu diabłowi.~- Kto to jest taki? - cicho szepnął
 22  1,  10|        zawijasz, a nie wiesz tego, kto to jest taki! Toż Gintułtówna,
 23  1,  10|   Zaczynamy...~- Czy są wszyscy?~- Kto się spóźni, sam sobie winę
 24  1,  10|         Bawimy się... - Mówcie! Co kto życzy?~- Ja proponuję Le
 25  1,  10|          bardzo koniecznie ! ...~- Kto jest za Avocat?~- Nie, nie!
 26  1,  11|       wszystkie konie wierzchowe i kto żyw dosiadał pysznych rumaków.
 27  1,  12|            do nieprzyjaciela. Ten, kto panuje, powinien ich mieć
 28  1,  12|            pod szefem Forestier.~- Kto dowodzi?~- Major Chłopicki
 29  1,  12|     piorunującym głosem zawołał:~- Kto tu wami dowodzi?~Kilku oficerów,
 30  1,  12|    polskiego do takich dzieł!...~- Kto wasan jesteś? Mam rozkaz
 31  1,  12|         nań z laską.~- Co to jest? Kto to? Jak śmie! Baczność!~-
 32  1,  13|       prosić o chwilę rozmowy...~- Kto prosi?~- Jestem książę Gintułt.~-
 33  1,  14|          dumy czy zgniłej obawy.~- Kto chce się widzieć?~- Pewien...
 34  1,  16|         rzekła ze wzgardą - jeżeli kto wyjeżdża, to do Klimontowa
 35  1,  17|         wiary, a wreszcie każdemu, kto przyszedł. Widziano go pracującego
 36  1,  17|         wzrastającym rozprzężeniu, kto to jest właściwie, u kogo
 37  1,  17|       Śladu nie będzie. Któż jest, kto by odróżnił drzewo czerpiące
 38  2,  1 |  wchodzących tubalnym okrzykiem:~- Kto śmie?~A po chwili, ujrzawszy
 39  2,  1 |          wołano.~- Słyszeliście!~- Kto to jest?~- Dojeżdżacz Kalinowskiego...~-
 40  2,  1 |  prawdopodobnie Cyda albo Hamleta. Kto ich tam wie? Może jaką niemiecko-czułą
 41  2,  6 |          nim ta ziemia przedziwna? Kto ją dla nich uczynił? Oczy
 42  2,  10|            Cóż to za człowiek?~- A kto jego wie? Taki sam pewnie
 43  2,  10|           wysło. A syćko bez babe! Kto sie frajerek rad trzymał,
 44  2,  12|             ludne wsie, aby go zaś kto nie poznał i nie zaczepił.
 45  2,  13|      lekceważeniem - wiemy dobrze, kto był Marcin Cedro...~- Ależ
 46  2,  13|     jeździł w misji sekretnej...~- Kto tam dziś na takie rzeczy
 47  2,  14|       czytujesz księdza Łuskinę... Kto by cię nie znał, toby cię
 48  2,  14|        Trepka - zagłady... Mnie tu kto zgładzi, mnie wytępi w Stokłosach?
 49  2,  15|    czynność tak okropna, jak gdyby kto gardziel dwuletniego dzieciątka
 50  2,  17|       wojsko na egzekucję zwaliło. Kto ino głośniej mełł językiem,
 51  2,  17|           po węgiersku wyczytywać, kto to na one nasze męstwo wyczekuje.
 52  2,  17|             Ale był ta między nimi kto inny ku pomocy. W przedniej
 53  2,  17|       przyjęli poddaństwo Francji. Kto z was, mówił generał, nogą
 54  2,  17|          czas strawy, ani napitku. Kto leżał bez duszy i taczał
 55  2,  18|           bezwarunkowo do każdego, kto się do rzeki zbliżał. Kara
 56  2,  19|     miejsce...~- Jedzie, jedzie!~- Kto jedzie?~- Dragony jadą!
 57  2,  20|      przejezdny ze stron dalekich: kto mieszka w pałacu? jak się
 58  2,  20|          co się nazywa. Jeżeli się kto zbliża do rzeki z tej czy
 59  2,  20|      spytał:~- Czy można wiedzieć, kto malował ten oto widok?~-
 60  2,  20|       potem niechże strzela w łeb, kto chce-Niemiec czy Francuz,
 61  2,  21|          znowu chętnie nie bierze! Kto idzie na wojnę, mój krwiożerczy
 62  2,  21|            gadają. Mój jest rybak. Kto jego wie, czy przewozi?
 63  2,  22|             podobno, u was chodzi. kto chce: są Niemcy, są Francuzy.
 64  2,  22|            Niemcy, są Francuzy. Co kto lubi...~- Jo... trafiają
 65  2,  22|        trafiają się rozmaici... Co kto lubi. Śmiesznie to powiedzieli...~-
 66  2,  22|         fajeczki i rzekł wesoło:~- Kto ich wie? Panuje kto chce,
 67  2,  22|      wesoło:~- Kto ich wie? Panuje kto chce, a tak sprawnie, jakby
 68  2,  22|         szyby w kościele dzwoniły. Kto? co? A no lecą ludzie i
 69  2,  22|        właściwie, mój drogi, czego kto silnie pragnie, to osiąga
 70  2,  22|          Piki, szable, sztucery co kto miał - wszystko w kupę -
 71  2,  22|            we łby! I nie my jedni. Kto miał konia tęższego, a mógł
 72  2,  22|   najgorzej na tej aferze wyśli. A kto miał konia ścigłego i nie
 73  2,  22|        ckliwe gdakanie...~- Gdzie? kto z Galicji?~- Panów Cedry
 74  2,  22|       Jasnej Góry. Prawdę mówię?~- Kto cię tam wie?... Ale jedź
 75  2,  24|         potwierdzony. Ten nim był, kto był naprawdę, to znaczy
 76  2,  24|           kurtek znaczyły, skąd ta kto rodem. Tu barwy papuzie -
 77  2,  24|        było o to pytać, czy nie: - Kto idzie? - i odpowiadać głośno: -
 78  2,  24|     Słyszymy, panie wachmistrzu! A kto też to tak może tupać?~-
 79  3,  1 |        Okrzyknięto w szeregach, że kto na ochotnika chce do wyprawy
 80  3,  1 |         się i powiada, że jest nie kto inny, tylko sam Lefebvre-Desnouettes. "
 81  3,  1 |       wstydu. Niechże ich ta uczy, kto umie. A ja nie dyrektor.
 82  3,  1 |         starzy powiadali. Nie bele kto, paniczu! Tacy, co już padli
 83  3,  2 |       wszelakie odzienie, co tylko kto miał. Więc każdy żołnierz
 84  3,  2 |     stokroć zadawał sobie pytanie: kto też to może palić te ognie?
 85  3,  3 |      oporządziły, żeby nie ja...~- Kto wie, co one z nim zrobiły?~-
 86  3,  3 |           tak apetyczne, że klękaj kto żyje! Bo to, widzisz, ascetki.
 87  3,  4 |            z trudem.~- Ady ja...~- Kto taki?~- Ja... adiutant podoficer,
 88  3,  4 |        Hiszpanom, wszystkim zgoła, kto oddycha na Półwyspie Iberyjskim,
 89  3,  5 |     mundurach i koszulach tylko.~- Kto idzie? - wołano.~- Daj hasło!~-
 90  3,  5 |            i czarnymi od prochu.~- Kto to? - krzyczał Niezabitowski.~-
 91  3,  6 |            Sokolnicki zgrzytnął:~- Kto? Czego? Atakują''~- Generał
 92  3,  6 |        targać generała za ramię.~- Kto? Czego? - wściekał się rozespany.~-
 93  3,  6 |         Nie było miejsca na bitwę. Kto był na placu, musiał zginąć.
 94  3,  7 |         Wtedy się jest potrzebnym. Kto by szedł po to, żeby patrzeć,
 95  3,  7 |            Teraz pora iść na wały! Kto żyje! Czynić, co każą.~Książę
 96  3,  7 |            ustąpiona Austriakom.~- Kto podpisał?! - krzyknął Rafał
 97  3,  8 |     przedstawił zgromadzonym. Mało kto zwrócił na to uwagę. Widać
 98  3,  8 |           Wszechniemce - co wtedy? Kto będzie bronił ludu, o którego
 99  3,  9 |           mroku natarczywy głos:~- Kto idzie? Stój! Daj hasło!~
100  3,  10|    narodowe zza żyta lustrujesz... Kto cię wie?... Z nieprzyjacielem
101  3,  10|         żeś to ty sprawił! Ty, nie kto inny! Czemuś go nie związał
102  3,  11|         się jak ekonom. Jeszcze mu kto przez pomyłkę w łeb strzeli...~-
103  3,  11|           Jakub ma być zburzony?~- Kto waści wzywał do mnie?~-
104  3,  13|        Olbromski.~- Pana zabili.~- Kto zabił?~- Wojsko.~- Jakie
105  3,  13|          chłopach. Niech mi, pada, kto żyje, idzie na pomoc z cepami,
106  3,  14|      skierować głowy, by dostrzec, kto nań w ciemności szczeka,~
107  3,  14|          spokojnie po francusku:~- Kto tu jest? Milczenie. Po chwili
108  3,  15|       uznający siłę i władzę tego, kto jej posiada najwięcej. Byli
109  3,  15|        kilkaset lat temu przeżyli. Kto by się dziś u nas chciał
110  3,  15|          powiedział wachmistrzowi, kto to jest i co ma za misję.