Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |            oczach i zmieniła je we dwa pociski. Serce głośno biło
  2  1,  1 |            niewysoka, ino gruba na dwa palca. Dopiero mój Łakomiec
  3  1,  1 |      trzosika, dał dwu pocztowych, dwa konie wierzchowe jak diabły,
  4  1,  1 |            izby, przyniósł stamtąd dwa piękne pistolety dziwerowane,
  5  1,  3 |           w stronę Trześni.~- Raz, dwa! - zakomenderował twórca
  6  1,  3 |      wykręcali jej stawy...~- Raz, dwa! - krzyczał Rafał ze wściekłością
  7  1,  4 |         rzędu, na odchodnym jedno, dwa "mośćbrodzieju", wycedzone
  8  1,  5 |     Dźwignął głowę, zrobił jeszcze dwa kroki naprzód... I oto znalazłszy
  9  1,  5 |            weń i zdrętwiał. Tuż, o dwa kroki przed nim siedziała
 10  1,  5 |      ubiegała wilki o staje albo i dwa, ale wśród parowów pościg
 11  1,  7 |     kantary. Zwiesiły stare łbiska dwa żywe trupy i z wlepionymi
 12  1,  7 |           Oczy mu się świeciły jak dwa ognie żywe.~Piotr stanął
 13  1,  8 |           przedstawił; Samo Grudno dwa razy tyle jest warte, a
 14  1,  12|          wielki koń, ważący blisko dwa tysiące centnarów, bokiem
 15  1,  14|        armat do ludu nie dalej jak dwa lata temu...~- I pobił cztery
 16  1,  16|           się od gminnych melodii. Dwa pospolite białe motyle unosiły
 17  1,  16|      mieście pamiętają o tym przez dwa dni. Raz tatuńcio jeździł
 18  1,  17|         walącej się w zgniłą fosę. Dwa jednorogi, broniące gruzów
 19  1,  17|          murem. Książę ujął dłonią dwa drążki celownicze łoża,
 20  1,  17|          widokiem. Byleby cisza... Dwa czy trzy razy zjadł skibkę
 21  2,  1 |           z krzesłem. Znalazły się dwa miejsca przy stole.~- Mówimy
 22  2,  1 |     rotmistrz-rzecz wiadoma, że ma dwa, ale mówię o karcianym.~
 23  2,  1 |            odwiezie was na miejsce dwa razy prędzej niż to bydlę...~
 24  2,  2 |            dwu kultów, lecz zaiste dwa olbrzymie symbole, dwa żywioły.
 25  2,  2 |      zaiste dwa olbrzymie symbole, dwa żywioły. Unde sit malum?
 26  2,  3 |            teraz w milczeniu przez dwa puste i zupełnie ciemne
 27  2,  3 |          szpady, uszykowali się we dwa szeregi, inni zajęli poprzeczne
 28  2,  3 |             W pobliżu kolumn stały dwa wielkie lichtarze z płonącymi
 29  2,  3 |          prawej, do środka piersi, dwa razy uczynić trójkąt!~Bracia
 30  2,  7 |           i istotne. Stali się jak dwa kwiaty, co zawierają w sobie
 31  2,  9 |       można by zabić konia. Leżały dwa duże placki, owczy ser i
 32  2,  9 |           z jej kamiennego cielska dwa organy: wspomnienie i marzenie.
 33  2,  10|        Bedzie cie biło rok, bedzie dwa. Ty sie trzym! Nic nie pytaj.
 34  2,  11|       korytarzem, utworzonym przez dwa wysokie mury. Fale bluszczu
 35  2,  11|        wybrzeża tysiąc lat, a może dwa tysiące, bo długości jego
 36  2,  12|        ogień, jakby w nich ściskał dwa płomienie żywe. Jedna w
 37  2,  13|           ciągu całej niemal doby, dwa razy przeprzągłszy konie,
 38  2,  13|           ruin i bladych pejzażów. Dwa niewielkie gabinety odznaczały
 39  2,  14|            zabrane kazał przywieźć dwa półkoszki druków oraz skryptów
 40  2,  17|         zwanego Mamalagna trzymały dwa bataliony wojska granicznego,
 41  2,  17|           Polo postawili na Adydze dwa mosty, a przed nimi usypali
 42  2,  17|       Skłębiły się i zagmatwały te dwa wojska, wżarło się jedno
 43  2,  17|       ćwiartkę, a koniec końców po dwa łuty śmierdzącego mięsiwa
 44  2,  17|           dobrze. Samego zostaw na dwa dni - jużci się tak rozstęka,
 45  2,  17|   Rzeczypospolitej Francuskiej. Na dwa my się rozpadli legiony.
 46  2,  17|          miejsce w nagrodę zasług. Dwa pułki przeznaczone zostały
 47  2,  17|            w cztery strony świata. Dwa tylko zdołały na powrót
 48  2,  17|      oczach do dziś dnia stoją one dwa brzegi dalekie. Brzeg hiszpański,
 49  2,  17|         zrobił na nim krok, zrobił dwa - i jakże nie pójdzie w
 50  2,  18|         głębin ogrodu wznosiły się dwa białe kominy dworu, a z
 51  2,  19|         Usłyszeli jednak nazwiska. Dwa powtarzały się ciągle: Wysiekierski,
 52  2,  20|    eleganckim ukłonie cofnął się o dwa kroki. Rafał spostrzegłszy
 53  2,  21|            cicha.~Tak przetrwał te dwa dni świąteczne.~Teraz stał
 54  2,  21|            Bóg strzegł.~- Jeśli za dwa pacierze nie wyjedziemy,
 55  2,  22|              A no stoimy tu już ze dwa tygodnie w tym Siewierzu
 56  2,  23|         wszystkim stanowił. Już we dwa dni po świętach owa cząstka
 57  2,  23| krakowskiej. Jarzymski sprzedał im dwa konie wierzchowe z własnej
 58  2,  24|            wytrzepać nie raz i nie dwa!... - mruczał stary Jacek. -
 59  2,  24|            przecwałował w kupie ze dwa stajania pola. Prusacy odrębując
 60  2,  24|        kartaczowy. Cztery armaty i dwa granatniki pod komendą porucznika
 61  3,  1 |        piechoty, drugi kawalerii i dwa działa czterofuntowe. Wszystka
 62  3,  1 |         jedno z drogą księżyca. Te dwa wełny morskie wychyną jeden
 63  3,  2 |          ambonie i w kruchtach. Ze dwa tysiące żołnierzy biwakowało
 64  3,  2 |            piechur z wąsiskami jak dwa lisie ogony, w (Śniącej
 65  3,  3 |           wzmocnieni zostali przez dwa pułki liniowe, które z Francji
 66  3,  3 |      przejście, lecz podzielony na dwa oddziały, zajął w mgnieniu
 67  3,  3 |            skrzywienia ust zionęły dwa płomienic: duma i boleść.
 68  3,  3 |          wyprostował się, odstąpił dwa kroki w tył, stanął w pozycji,
 69  3,  3 |         się w Cosso masą swoją jak dwa drągi katapulty. Uderzyły
 70  3,  4 |            grubej frędzli, brwi na dwa palce wystające, włosy druciane.
 71  3,  5 |           na gwoździach zawieszone dwa mundury oficerskie z czarnymi
 72  3,  6 |            piętnastu iść w kupie o dwa tysiące kroków przed oddziałem
 73  3,  6 |          zostawił w ariergardzie o dwa tysiące kroków za oddziałem
 74  3,  6 |     kierunek napaści. Gdy pierwsze dwa szeregi polskiej kompanii
 75  3,  6 |          czystej misce. Żeby mi za dwa pacierze była w tym miejscu! -
 76  3,  6 |             chyba na ziemi. Zsunął dwa krzywe krzesełka, ale nie
 77  3,  6 |             dwie woltyżerów. Razem dwa tysiące pięćset chłopa.
 78  3,  6 |        Cztery armaty ośmiofuntowe, dwa granatniki sześciocalowe.
 79  3,  6 |     półplutonami w lewo i w prawo. Dwa półplutony, stojące na drodze
 80  3,  6 |       ostatni z nich wszedł między dwa rzędy drzew, Roman Sołtyk,
 81  3,  6 |        trzy tysiące uplótł koszów, dwa tysiące płotów - na darmo. -
 82  3,  6 |          żołnierzy szło bez butów, dwa tysiące na poły boso, połowa
 83  3,  6 |          legii nie miała koszul, a dwa tysiące były bez ubrania.~
 84  3,  6 |         pieszej.~- Która teraz, we dwa pacierze, nie wywiedzie
 85  3,  6 |             przydał dwie haubice i dwa wozy z konnymi kanonierami,
 86  3,  6 |            bagnetem kopali co tchu dwa szerokie a głębokie doły
 87  3,  6 |           Drugi huk, trzeci. Potem dwa prawie jednocześnie.~- No!
 88  3,  6 |          na zawołanie runęły: raz, dwa, trzy, cztery! Chwila ciszy -
 89  3,  6 |       skróconą komendę:~- Nabij!~- Dwa!~- Trzy!~- Cztery!~- Cel!
 90  3,  6 |       gdyby rozkaz rodzonego ojca: dwa, trzy, cztery!...~Wtem jedno
 91  3,  6 |    generała Mohra. Od huku (gdyż i dwa granatniki polskie przy
 92  3,  6 |        złożona z trzech dział (gdy dwa zdemontowane i rozbite zostały
 93  3,  6 |             Na grobli trupem legły dwa tysiące Austriaków, a tysiąc
 94  3,  7 |            oznajmując, że chory za dwa, trzy dni będzie mógł wstać
 95  3,  8 |          rogatką Ząbkowską jeszcze dwa w polu szańce, oddzielnie
 96  3,  9 |   Weyssenhoffa, drugi pułk jazdy i dwa działa artylerii konnej,
 97  3,  9 |        woltyżerskie Weyssenhoffa i dwa szwadrony szóstego pułku
 98  3,  9 |         tak daleko, że dziś mię we dwa ognie nie wezmą.~- Most,
 99  3,  9 |           nas odprowadziła o jakie dwa tysiące kroków.~- Dzielnieś
100  3,  9 |            szaniec został zdobyty. Dwa tysiące jeńca złożyły broń.
101  3,  13|        oczy!...~Nad ołtarzem znowu dwa okienka - strzelnice. Fioletowy
102  3,  13|          mnie kiwnął palicem i raz dwa kazał przez zęby, żebym
103  3,  15|         miał tu łóżko, stoliczek i dwa krzesła. Kazał zaraz wnieść
104  3,  15|         stronie.~- To źle!~- Toteż dwa lata temu zażądałem dymisji.
105  3,  16|      tamtej stronie za rzeką stały dwa bataliony polskie pułku
106  3,  16|          przypadł ku niemu, ujrzał dwa ciosy sztyletu czy noża,
107  3,  17|      Zbliżyła się bryka o staje, o dwa. Rafał stanął na pniaku.