Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |          nas na ten kulig, dopiero by to mama i... tatka...~-
  2  1,  1 |           choćby i byli, to czymże by ich opłacił? Przyszli za
  3  1,  2 |         masz takiej strony, ~Gdzie by nie kochali chłopcy cudzej
  4  1,  2 |     dobrych starych czasów. Hańbaż by to dla mnie, dnia dzisiejszego,
  5  1,  2 |          każdym bił na śmierć, kto by śmiał... Tak postanowiwszy
  6  1,  3 |          czekał cierpliwie.~- Może by lepiej po dobroci... -rzekł
  7  1,  5 |            kilka mil obchodzić, co by było nasze działanie zepsuło.
  8  1,  5 |          drugiego człowieka, który by sztabę dźwignął i wsunął
  9  1,  6 |         jakby taki się znalazł, co by tych diabłów wypędził, toby
 10  1,  7 |      rozsądku, jak obłąkany, który by toczył walkę na pięści z
 11  1,  7 |           brzasku-poświaty gwiazd, by nieco dalej posunąwszy się
 12  1,  7 |           na samotną miłość, która by się zabłąkała przechodząc
 13  1,  8 |   Chodkiewicza, Sobieskiego... Cóż by człowiek był wart, gdyby
 14  1,  8 |            Jestem jak świat, który by się stał samym tylko i dla
 15  1,  8 |        łykach.~Ty wiesz, że lepiej by głowie mej było na skrwawionych
 16  1,  10|        ledwie czterech ludzi objąć by zdołało ich pnie, a tak
 17  1,  10|    strzechą nie urodzi taka... Już by o nią dziesięciu czuby se
 18  1,  10|            Więc dobrze...~- A może by najlepiej - Jeux de poules.
 19  1,  10|      Combien vaut 1'orge?~- A może by Le Capucin? To zabawne.
 20  1,  10|            nawet wymamrotał, czego by sam nie umiał powtórzyć
 21  1,  10|        książę - bo to ludzie zaraz by roznieśli po świecie, jakobyśmy
 22  1,  11|         się w niej, och nie! Można by prędzej powiedzieć, że jej
 23  1,  11|         szczegół brzydoty, coś, co by napełniło wyraźną odrazą.
 24  1,  12|      poznał sprawy ziemskie... Cóż by dał za to, ażeby z nim przepędzić
 25  1,  13|      przepisze... Myśl nad tym, co by cisami czynili w austriackim
 26  1,  13|      awantur. Nie ma hańby, której by mi nie zadali. Wiem, że
 27  1,  13|             na wojaż swój, bo może by cię chęć wzięła kosztować
 28  1,  14|            z "Ażaksiô", że trzeba, by ta sama Francja popadła
 29  1,  17|         nie będzie. Któż jest, kto by odróżnił drzewo czerpiące
 30  1,  17|             że noga ludzka wcisnąć by się tam już nie mogła. Artyleria
 31  2,  1 |       pożądania, bo inaczej ziemia by nas obsiadła i pożarła.
 32  2,  2 |            oddala się na pustynię, by znowu w samotności żgać,
 33  2,  2 |         uczucia! Jedno jeszcze, co by mogło dźwignąć i podniecić;
 34  2,  2 |         pragnęły wystąpić okazale, by mieć o czym donosić Wielkiemu
 35  2,  4 |         pragnęły wystąpić okazale, by mieć o czym donosić Wielkiemu
 36  2,  7 |    ciemnicy, zbliżała się do okna, by widzieć, co czyni łąka.
 37  2,  7 |            dzikich zwierząt, które by ugłaskał widok piękności.~
 38  2,  7 |            inaczej, coraz inaczej, by lepiej śnić jej było, śnić-myśleć
 39  2,  9 |        którą od jednego razu można by zabić konia. Leżały dwa
 40  2,  9 |            teraz pospołu z innymi, by stworzyć kupę gnoju, z dala
 41  2,  9 |         dziad czekając na tych, co by się na drugi brzeg przewieźć
 42  2,  10|           tamtych wszystkich. Lżej by cię sądzili.~- Ni! To ta
 43  2,  11|            z białego marmuru. Któż by się zdziwił, gdyby na jego
 44  2,  11|           łotrowską rozpustą? Któż by się zdziwił ujrzawszy na
 45  2,  12|     przewracał oczyma szukając, co by rozszarpać. W pewnej chwili,
 46  2,  14|    zawiędły, w wieku, który trudno by było określić, gdyż mógł
 47  2,  14|   czytujesz księdza Łuskinę... Kto by cię nie znał, toby cię kupił.
 48  2,  14|           szeląg?~- Za szeląg może by i kupił, ale sam sprzedający
 49  2,  16|            śpiewać dla siebie, sam by ją zaczął nucić...~Wyjechali
 50  2,  17|      takiej doświadczam. Niedobrze by to dla was być mogło. A
 51  2,  17|          to było. Powiadaj!~- Dużo by mówić... Cesarz zrobił swoje.
 52  2,  17|           do duszy wojska... Hańba by to, prawi, była i zmaza
 53  2,  17|           Gdy go ten spytał, czego by żądał, Bergonzoni, jako
 54  2,  18|         Galicjów na śmiałka, który by się ośmielił przekradać "
 55  2,  19|            leciał za Pilicę, robić by się żadnemu nie chciało.~-
 56  2,  20|     wskrzesza obumarłe serce. Ileż by za to dał, by posiąść na
 57  2,  20|          serce. Ileż by za to dał, by posiąść na własność ten
 58  2,  20|         być... Wprawdzie on na nic by się w tej sprawie nie przydał
 59  2,  20|           Bez tego lekarstwa życie by w nas zastygło, krew by
 60  2,  20|            by w nas zastygło, krew by stanęła w biegu.~- Czyż
 61  2,  20|   wybuchały z duszy postanowienia, by za chwilę zniknąć w podziemnych
 62  2,  20|        jednego sam na sam - czegóż by nie uczynił! Za cenę jednego
 63  2,  21|           wówczas, że ją proszono, by tańczyła tamburino. Nie
 64  2,  21|   przywierali na mgnienie powieki, by za chwilę z tym straszniejszą
 65  2,  22|       będzie austeria, gdzie warto by koniom wytchnąć, a samym
 66  2,  22|         ino ten Żyd nie wydał, nic by ta nie było frymuśnego.~-
 67  2,  22|             ludzi oddanych, którzy by szli do szeregu nie dla
 68  2,  22|         się zowie!~- A ba, jeszcze by też: spod Włoszczowy!~Ktoś
 69  2,  24|       zagrodzić drogę siłom, które by z Gdańska na odsiecz Tczewa
 70  3,  1 |   żołnierza nie rozumiał... Kapral by nie rozumiał Cesarza! Każdy
 71  3,  1 |         pędy uciok. Dwóch pacierzy by nie zmówił, jużci było po
 72  3,  1 |  granatowym. Oficerski strój - ten by dopiero paniczowi śpilował!
 73  3,  1 |       białej skóry... Paniczu, wam by pasował okropnie ten lansjerski
 74  3,  1 |          obraz kłębu źródła, które by biło z gruntu mórz. Rozwali
 75  3,  2 |    namyślał się tylko nad tym, jak by z tym klechą począć sobie
 76  3,  3 |           nie przepuszczali babom. By się długo nie bawić, chwytali
 77  3,  3 |     dziewczyńskie, chłopięce. Może by ustał ów chytrze niemy kierat
 78  3,  3 |          się być niepodobieństwem, by na to wołanie nie odezwała
 79  3,  3 |       zdepcą i stratują, cokolwiek by stworzyła zrozpaczona praca.~
 80  3,  5 |    żołnierskiego wzruszenia. Gotów by był umrzeć za tych ludzi,
 81  3,  6 |               Takiego wziąć, zaraz by za kościołem, pod Opaczą,
 82  3,  6 |       zaczął szukać miejsca, gdzie by się mógł wyciągnąć.~Nie
 83  3,  7 |           się jest potrzebnym. Kto by szedł po to, żeby patrzeć,
 84  3,  8 |         Warszawie się zwraca. Któż by pomyślał, że taki los ci
 85  3,  8 |          od czterech dni, bo ślepy by go nie widział, ale po zwyczaju
 86  3,  9 |       piechoty, Sokolnicki skłonny by był do przypuszczenia, że
 87  3,  9 |     obszerniejszego budynku, gdzie by się większa kompania oficerów
 88  3,  9 |        pułku wybrać kuriera, który by natychmiast gnał do Okuniewa.
 89  3,  9 |      półrady, półpytania:~- Posłać by parlamentarza z żądaniem
 90  3,  10|           które innego dnia ledwie by oko wytropić zdołało między
 91  3,  10|           Za pięćdziesiąt lat nogi by polskiej w tych Prusiech
 92  3,  10|     Południowych nie było: chłopów by zniemczyli szkołami, kulturą,
 93  3,  11|         Lenarczycom i Kobiernikom, by wkrótce rzucić pocztowemu
 94  3,  11|          dowódcy oddziału, któremu by zakomunikował rozkazy generała,
 95  3,  11|        żołnierski w kolumnę, która by weszła w obręb baterii czwartej
 96  3,  11|          dość potężnej siły, która by $o tknąć mogła. Oto przybiegł
 97  3,  13|      nieznane jest jeszcze nic, co by było wymysłem ku udogodnieniu
 98  3,  13|         posadach swoich drżą. Któż by się zdziwił, któż by wyrzekał,
 99  3,  13|          Któż by się zdziwił, któż by wyrzekał, gdyby sklepienie
100  3,  14|            raczył skierować głowy, by dostrzec, kto nań w ciemności
101  3,  15| niesplamiony przysięgam, że śmierć by mi była milsza...~- Dlaczego?~-
102  3,  15|           żądanie dymisji.~- Można by z równą słusznością dowodzić,
103  3,  15|    kilkaset lat temu przeżyli. Kto by się dziś u nas chciał bić
104  3,  16|           drugiego, dokąd powinien by był skierować swe kroki
105  3,  17|         Nie było przyciesi, której by nie zbadał do cna rachunkiem,
106  3,  17|        mruknął wymijająco.~- Można by wziąć Samo... Samosiłka... -