Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |          lasy, jak okiem sięgnąć. Jedna z tych dolin, płaska, od
  2  1,  1 |           Niektóre były wpakowane jedna na drugą i rozpłaszczone. .~
  3  1,  1 |           pieniędzy? Żyli tu jako jedna rodzina. Babka moja, jak
  4  1,  2 |      przed nim - te dwie panie... Jedna starsza, mężatka czy wdowa;
  5  1,  2 |          rozgłośniej słychać było jedną i drugą kapelę. Pochodnie
  6  1,  2 |  sumitował. Gdy wstąpiła na ganek jedna z najpoważniejszych matron
  7  1,  2 | nadzwyczajnymi ceregielami. Minął jedną izbę, drugą, jakieś alkierze,
  8  1,  2 |          i z radością. Wówczas na jedną sekundę nie rozstawały się
  9  1,  2 |       przed nim rozsunął się i że jedna z panien tańczących wybrała
 10  1,  2 |       prędzej, wyszukał po omacku jedną z najbardziej niezbędnych
 11  1,  3 |           postanowienie ucieczki. Jedna tylko sekunda - i w czyn
 12  1,  3 |     został z rąk Rafała. Michałek jedną ręką cisnął ten nóż daleko
 13  1,  4 |          jeden promień światła, o jedną smugę błękitnego dymu, który
 14  1,  5 |      piersi jego są nagie i że są jedną otwartą raną. Dopóki leżał
 15  1,  5 |       korzeniem. Cierpiał w sobie jedną jedyną myśl, która nad czymś
 16  1,  7 |  zadzierzyste, śniade obłoczki...~Jedną z wąskich, mylnych drożyn
 17  1,  7 |           nie doprowadzi, że jest jedną z wielu dróg nędzy człowieczej,
 18  1,  8 |     wystygły popiół, w którym ani jedna już iskra utrzymać się nie
 19  1,  8 | niezliczone ich pokłady, a między jedną a drugą bryłą jakoby poprzeczne
 20  1,  9 |        wysychających. Szczególnie jedna podstarzała dama, zachlapana,
 21  1,  10|           spojrzenie, byli zajęci jedną jedyną sprawą - i właśnie
 22  1,  10|       towarzyszek i przyjaciółek. Jedna z nich wołała:~- Koniecznie
 23  1,  10|         śmiechy jak grad obsypały jedną z uczestniczek, która została
 24  1,  11|      Jezusa Chrystusa, bo jeszcze jedna chwila, i klamka -napadnie.
 25  1,  11|       palca nie zakrzywi. Jeszcze jedna chwila oporu, i rozgniewa
 26  1,  12| Przesuwały się w małych odstępach jedna za drugą kompanie grenadierskie.
 27  1,  12|         latach złoty lew odwrócił jedną kartę swej księgi, wskazywali
 28  1,  12|        zamknąć plac św. Marka i w jedną całość złączyć Prokuracje.
 29  1,  12|         po przodkach kuzynostwo z jedną rodziną magnacką Wenecji.
 30  1,  12| przywiązanie do skrzydlatego lwa. Jedna z dziewic, piękna jak marzenie,
 31  1,  12|            ażeby z nim przepędzić jedną godzinę życia, usłyszeć
 32  1,  13|        Santa Maria Antica, między jedną białą masą a drugą, wynurzały
 33  1,  13|       wszystkich rozstajnych dróg jedna jakaś będzie prowadziła!
 34  1,  14|      dragi?~- Nie wiem. Przed nią jedną drżą mi kolana.~- Nie rozumiem.~-
 35  1,  16|         chwila tak osobliwa, sama jedna, pustelnicza, że się jej
 36  1,  16|          owdzie swe mocne nici, i jedna tylko biała brzózka o pękającej
 37  2,  1 |          długie korytarze, minęli jedną i drugą salę i znaleźli
 38  2,  1 |    niesłychanym majestatem. Mijał jedną ulicę za drugą, dworki otoczone
 39  2,  1 |      wlokąc się bez celu, oglądał jedną budowlę za drugą, ktoś go
 40  2,  2 |          z czasem stanie się samo jedną więcej sztuką jakiejś gromady...~
 41  2,  2 |     Sióstr masonek i złączyć je w jedną. Kilkanaście Sióstr z lóż
 42  2,  2 |        tęsknym aż do boleści. Ani jedna myśl nie była w stanie wydźwignąć
 43  2,  3 |          wielu szpad uderzających jedna o drugą i szedł pod stalowym
 44  2,  4 |     Sióstr masonek i złączyć je w jedną. Kilkanaście Sióstr z lóż
 45  2,  4 |        tęsknym aż do boleści. Ani jedna myśl nie była w stanie wydźwignąć
 46  2,  6 |          życie się kochali. Gdyby jedną chwilę trzeba było oddać,
 47  2,  6 |         Nie postała na niebie ani jedna chmurka. Wiatr rzeźwy ciągnął
 48  2,  6 |         rozchodząc pomiędzy sobą. Jedna ściana domostwa i połamane
 49  2,  6 |      wydrzeć choćby jeden dźwięk, jedną nazwę, jedno imię, a tylko
 50  2,  9 |          tafli zakołysze. Ale nim jedna chwila przeminęła, nadzieja
 51  2,  11|    Gintułt podniósł rękę i ułamał jedną gałązkę otoczoną kwiatami.
 52  2,  12|       ściskał dwa płomienie żywe. Jedna w nim tylko była chęć mocna
 53  2,  15|         duszy. I oto została sama jedna. Szła, jakoby wśród ruin
 54  2,  17|            spychając po sąsiedzku jedna drugą, drapało się na wyschłe
 55  2,  17|           łajdaczył. Była przecie jedna dusza, dusza bez trwogi...
 56  2,  18|         się bezładnie, następując jedna na drugą. Widać było, że
 57  2,  20|          księżniczka Gintułtówna, jedna z sióstr księcia Jana Gintułta
 58  2,  20|         Leżało tam kilka książek. Jedną z nich otworzył w tym miejscu,
 59  2,  20|          się tam i sam, trafił na jedną, która mu się od razu stała
 60  2,  20|         się, że obudwu nas tknęła jedna iskra. Za Pilicą cały kraj
 61  2,  20|       rozmawiać swobodnie. Ani na jedną chwilę, na jedno mgnienie
 62  2,  21|      zwoje. Bure brwi stykały się jedna z drugą nad linią nosa niepostrzeżenie,
 63  2,  21|           Oto przesuwają się pary jedna za drugą... Przemyka się,
 64  2,  21|       była pozwolić, żebyś waćpan jedną godzinę przebywał w progach
 65  2,  21|             Księżniczko, daruj mi jedną jedyną chwilę, nim stąd
 66  2,  21|          chwilę, nim stąd odejdę, jedną chwilę na osobności.~- Zamilcz.~
 67  2,  21|           I cóż jeszcze!~- Ciebie jedną kochałem w życiu! Wysłuchaj
 68  2,  21|        przeciągle gwizdnęły kule.~Jedna z nich musnęła wodę koło
 69  2,  22|          zapuszczał bystre oczy w jedną i w drugą stronę. Przed
 70  2,  24|    dziewięciu kompanii, z których jedna była grenadierska i jedna
 71  2,  24|         jedna była grenadierska i jedna woltyżerska. Kompania liczyła
 72  2,  24|       rozdzielona na dwie części. Jedna z nich poszła dalej, do
 73  2,  24|  uzbrojona we cztery granatniki i jedną armatę, miała rozkaz zawrócić
 74  3,  1 |          50 koni kawaleryjskich i jedna armata heska; Dębowea strzegł
 75  3,  1 |          posiadanie, zamknął je w jedną ojczyznę. Nad niezgłębioną
 76  3,  3 |         Ebra była zupełnie pusta. Jedna część mieszkańców uszła
 77  3,  3 |         zawalając ulicę, wyminęli jedną z przecznic, rzucił się
 78  3,  3 |       piechur rzuciły weń jeszcze jedną salwę strzałów, a potem,
 79  3,  3 |    wygięła ramiona. Nogi zaplotła jedną na drugą, ścisnęła ze wszech
 80  3,  3 |             Baby-truposze szepcą, jedna przez drugą, szepcą, szepcą...
 81  3,  3 |     wzajem z ręki do ręki podają, jedna drugiej z chargotem wydziera.~
 82  3,  3 |   wszystkie ze świstem. Oto jakaś jedna ręka sunie się od dołu po
 83  3,  3 |        nim zdołały wstać z ziemi, jedną po drugiej we dwu za łeb,
 84  3,  3 |       kamienne obramowania okien. Jedna z nich trafiła żołnierza
 85  3,  3 |     uczyniwszy mu krzywdy... Czuć jedną młodą duszę, płomieniste
 86  3,  3 |            co ci serce podyktuje. Jedna tylko przykrość: blondynki
 87  3,  3 |          ramieniem. Przyciągnięto jedną ze zdobytych armat, postawiono
 88  3,  3 |          masce odbijała się tylko jedna jedyna, niezmierna, wewnętrzna
 89  3,  4 |     otchłani szlochów... Zaledwie jedna zniknie, wypływa inna i
 90  3,  5 |          karmi je tak, że się ani jedna ruszyć nie może, a rznie
 91  3,  6 |     szczyptą popiołu. Kość ta już jedna z niego nie została. Żeby
 92  3,  6 |      szable, wyrwane z pochew jak jedna. - Przykróć cugle!~Powiódł
 93  3,  6 |        raczej krople cichych łez, jedna złączona z drugą, z trzecią...
 94  3,  6 |          zapomnę, żeśmy spali pod jedną kołdrą.~- Jestem już zdrów,
 95  3,  6 |     Mignęły oficerskie szpady jak jedna. Linia bojowa wraz sprezentowała
 96  3,  6 |    tamowały.~W przejściach między jedną chatą a drugą, pomiędzy
 97  3,  6 |        chwilą. Mordowała go tylko jedna myśl: czemu nie ma w ręku
 98  3,  6 |           przy przodkarach między jedną armatą a drugą.~Oficer od
 99  3,  8 |           Książę i Rafał siedli w jedną z nich i wkrótce stanęli
100  3,  8 |           Dworu. Właściwie to ona jedna, sierota, i ku Warszawie
101  3,  12|      zagryzioną wargą, wszystek w jedną jakąś myśl okuty jak w kajdany.
102  3,  14|          karcie historii choroby. Jedna linia tych przykopów biegła
103  3,  14|    klasztoru franciszkanów. Minął jedną z nich, drugą i wstąpił
104  3,  16|    bezsilne, ciśnięte, równolegle jedna do drugiej wzdłuż głowy,
105  3,  18|         twarz, przechodzi kolejno jedną po drugiej. Spotkał wlepione