Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |  kwiatuszki, siwe biedotki leśne, są jakby kroplami bladego nieba
  2  1,  1 |        kurzył. Jak wyszli z lasu, są ta połanki wykarczowane,
  3  1,  1 |          proszę... - Tak jest. My są Słowianie. - Rozumiem.~-
  4  1,  1 |        urzędnik. - Żadne drogi tu są, osobliwie w kieleckim krajzamcie.
  5  1,  1 |          takie drogi bywają.~- To są, mości panie, polskie drogi.
  6  1,  1 |         psy. To bardzo piękne psy są - mówił przybysz głaszcząc
  7  1,  2 |        twarzy.~- Ach, więc to tam są Tarniny? - prędko wypowiedziała
  8  1,  2 |       okna, a gdy się okazało, że są na głucho zabite gwoździami,
  9  1,  2 | szczerością, a jednocześnie słowa są napuszone i przymusowy wyraz
 10  1,  3 |        naprzód. Wtedy poznali, że są w koronie strzelistego drzewa,
 11  1,  3 |        nóg. Zdało się, że cholewy są skórą ciała. Ciągnęły się
 12  1,  3 |           ku górze, i poznali, że są na Sandomierskim Płaskowyżu.
 13  1,  4 |     umiałby odrzec, skąd znane mu są takie słowa, jaki wiatr
 14  1,  5 |       dywizjami jego armii, które są w Tyrolu, poszedłem z dywizjami
 15  1,  5 |        się żołnierzy: czy jeszcze są zwycięzcami spod Lodi? Przytomność
 16  1,  5 |        spostrzegł, że piersi jego są nagie i że są jedną otwartą
 17  1,  5 |         piersi jego są nagie i że są jedną otwartą raną. Dopóki
 18  1,  5 |         dosięgnąć. Dłonie spuchłe są i twarde, z grubego lodu.
 19  1,  7 |     których nic nie wiadomo, czym są: czy miłością, czy nienawiścią,
 20  1,  8 |            to niedobrze! A jakież są symptomata twej choroby?
 21  1,  8 |       wyboru. Dawaj pistolety!... Są świadkowie.~- Cóż za świadkowie?
 22  1,  9 |      Rafał.~- A to dlaczego?~- Bo są wiekowi... A zresztą...~-
 23  1,  10|   Decydujmy!~- Zaczynamy...~- Czy są wszyscy?~- Kto się spóźni,
 24  1,  11|        wszystkie te zajścia ducha są złudzeniem. Może księżniczka
 25  1,  12|       winy. Czyliż - myślał - nie są jak żebracy wyciągający
 26  1,  12|    jakiejże broni jesteście?~- My są strzelcy z pierwszego legionu
 27  1,  13|               Do niego wyrzeczone są te słowa pełne szczęścia
 28  1,  14|       upragnione niczym innym nie są, tylko zamianą bardzo kosztowną
 29  1,  14|      chwilach stanowczych. Ale to są rzeczy małej wagi. Więc
 30  1,  14|           odgadywania zagadek. To są umiejętności dyplomatyczne.
 31  1,  14|     przewróciłbym się ze strachu. Są oni przecie plus puissants
 32  1,  14|    solacia servitutis... Wielkimi są tylko czyny. One jedne równają
 33  1,  16|      Żebyś ty wiedziała, jacy oni są...~- Nigdy nie będę wiedziała -
 34  1,  17|       rysy domów i siniejące góry są jak gdyby dźwięki najsubtelniejsze
 35  1,  17|        życie, w których zamknięte są światy samoistne, prawdy
 36  2,  1 |     najzupełniejszą słuszność. To są grube sumy. Każdy należący
 37  2,  2 |         nocą tajemnic. Ci, którzy są mystaj, bez różnicy płci
 38  2,  2 |            nakazujący tym, którzy są mystaj, zupełne milczenie...
 39  2,  3 |         wszystkie strzelby nabite są prochem tęgim?~- Wszystkie -
 40  2,  5 |        ramieniu. Włosy jego głowy są na ręce mej obnażonej, a
 41  2,  5 |         naprzeciwko ust. Czerwone są jego wargi jak róże z mego
 42  2,  5 |          z mego ogrodu, a ruchome są i żarliwe jak krew, kiedy
 43  2,  6 |      oszalałym spojrzeniem. - Czy są konie?~- Są... ale tu zostańmy...~-
 44  2,  6 |    spojrzeniem. - Czy są konie?~- Są... ale tu zostańmy...~-
 45  2,  7 |        zwarte przypominał, że nie są odłamami góry, obłokami
 46  2,  9 |         żołnierze. Poznał, jakiej są broni. Widywał za szkolnych
 47  2,  11| uśmiechnął się łagodnie.~- Po cóż są te góry, te bezgraniczne,
 48  2,  11|     kamienia i przepaście? Po cóż są te zaspy? Na co była okropna
 49  2,  11|     wreszcie:~- Jakże obmierzłymi są kraje, w których los postawił
 50  2,  13|        kochających synów... A czy są i kartofle ze skwarkami?~-
 51  2,  13|     ruisseaux,~L'Amour fatigué de sa course~Dormoit sur un lit
 52  2,  14|        Kłamstwo!~- I stąd wszyscy są wolteriany... Cóż tak patrzysz?~-
 53  2,  17|            czy jaśnie panowie nie są z Niemców przypadkiem...
 54  2,  17|            Owe nadmorskie sawanny są tak nisko położone, że się
 55  2,  20|           karczmarz - rozstawieni są we wsi nad samą rzeką, a
 56  2,  20|           Ale co mianowicie?~- To są moje własne myśli!... Rafał!
 57  2,  20|      skarb, gdzie chropawe ściany są zasłonami rozkoszy, gdzie
 58  2,  20|             Cóż trudnego? Właśnie są okoliczności po temu. Wyjdą
 59  2,  21|     pełnych uprzejmego powabu, co są niby znaki symboliczne wstydliwości
 60  2,  21|          schodami... tak... które są w końcu korytarza.~- Co
 61  2,  22|        choć nie dopytywał się, co są za jedni, skąd i dokąd zdążają.
 62  2,  22|           u was chodzi. kto chce: są Niemcy, są Francuzy. Co
 63  2,  22|      chodzi. kto chce: są Niemcy, są Francuzy. Co kto lubi...~-
 64  2,  22|         apelu jako szeregowiec... Są to rzeczy znane... Bardzo
 65  2,  24|       towarzysze wraz z trębaczem są już na miejscu, odbici z
 66  2,  24|          nich wieść, że opanowane są Skarszewy i Miłobądź, a
 67  3,  1 |     gorąco od niego bije. "Coście są za jedni, ludzie? - pyta
 68  3,  1 |          spokojnie: tak i tak, że są, powiada, jeźdźce polskie,
 69  3,  1 |       umie. A ja nie dyrektor. My są rycerze. Ja bez wojaczki -
 70  3,  1 |          jako że jest niedbający. Są w naszych szeregach takie
 71  3,  1 |      Choroba wie, co to za ludzie są takie! Niejednegom już,
 72  3,  1 |           wiem, skąd się bierą.~A są i inne. Będzie ci jechał
 73  3,  3 |       czym jest lanca i jak mądre są maksymy towarzysza Gajkosia.
 74  3,  3 |    wewnątrz. Nie wiedzieli, gdzie są. Ciemność ich teraz ogarnęła
 75  3,  3 |                No, żeby zaś... My są piechota, a ty co tu robisz'' ~-
 76  3,  3 |       mniszeczek wybór arcygodny. Są tak apetyczne, że klękaj
 77  3,  3 |          numantyńskich. Wprawdzie są wyjątki, ale o tym później...~
 78  3,  3 |         nastręczył korytarz.~- Tu są cele... - rzekł Wyganowski. -
 79  3,  3 |        wygodnie, gdyby nie to, że są chwilowo zajęte. Mniszki
 80  3,  3 |         zdarzało na tym padole.~- Są to żołnierze pana kapitana? -
 81  3,  3 |   kapitana? - spytał Krzysztof.~- Są moi, są Francuzi.~- Gdyby
 82  3,  3 |       spytał Krzysztof.~- Są moi, są Francuzi.~- Gdyby to ode
 83  3,  3 |           wolę, gdy tu moje Maćki są po celach, niż żeby ich
 84  3,  4 |       sztucznie ożywione... Jedne są z chropawego filcu, o włókienkach
 85  3,  5 |              Orle Sarmacki! Gdzie są pierony,~Gdzie są ogniste
 86  3,  5 |           Gdzie są pierony,~Gdzie są ogniste grady Bellony?~Gdzie
 87  3,  6 |            but aż do stopy zalane są krwią.~Któż to, u stu diabłów,
 88  3,  6 |          te błota i rudawiska nie są do pogardzenia. Idą tak
 89  3,  6 |       zdradnie a głęboko. Falenty są jak szpic. Chałupy tej wsi
 90  3,  7 |         na Pragę.~- Czy Austriacy są już w mieście?~- Nie, jeszcze
 91  3,  8 |           nic wiesz czasem, jakie są szańce za rogatką Grochowską?~-
 92  3,  8 |      zobaczyć na własne oczy, czy są jakie dzieła w tamtej stronie,
 93  3,  9 |  narożnikami ramiennymi ogołocone są z ognia. Powinno nam ludzi
 94  3,  9 |     przecie czas i ludzi, w swoim są państwie...~Zwrócił konia
 95  3,  9 |       niemiecku wcale nie umieją. Są to ludzie wykwintni, robią
 96  3,  11|    zgadując nadaremnie, czyje też są. Któż bo mógł zgadnąć? Byłyż
 97  3,  11|          spracowani żołnierze nie są już zdolni dotrzymywać placu,
 98  3,  14|           choć to i chrześcijanie są, i katoliki prawowierne,
 99  3,  14|      inaczej być, tylko, musi, to są Żydy chrzczone.~- Cóż ty
100  3,  14|       gończy pies, szukający, czy są poplecznicy. Jednocześnie