Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |           żal!...~Gdzież jest ten dzień, gdzież się na wieki został?...~
  2  1,  1 |       słyszą: duch-duch! Idzie. A dzień był wietrzny, ciemny. Idzie
  3  1,  1 |          To ich jeszcze na trzeci dzień tarmosił strach, jak se
  4  1,  1 |      jakby na nie w biały jeszcze dzień padało światło księżyca.
  5  1,  1 |      zmiany, pożądane zmiany. Ten dzień 17 sierpnia zeszłego roku
  6  1,  1 |        być przyjęci, osobliwie na dzień samego wjazdu 9 sierpnia.
  7  1,  1 |            Święto, gdy przypada w dzień pańszczyźniany, liczy się
  8  1,  1 |           sześćdziesiąt. Rachujmy dzień roboczy najtaniej po groszy
  9  1,  1 |          chwilę ocucił...~Był już dzień biały, kiedy Nardzewski
 10  1,  1 |       Nardzewski. - Droga daleka, dzień mały... Chłopiec wyskoczył
 11  1,  1 |           mu ochrypłym głosem, że dzień krótki. Zmusił go do prędkiego
 12  1,  2 |          Oczy jej, błękitne jak w dzień letni dalekie lasy, stawały
 13  1,  4 |            Tym porządkiem upływał dzień za dniem.~Przy końcu stycznia,
 14  1,  4 |           lasy w słoneczny zimowy dzień. Wspaniałe strumienie jasnych
 15  1,  4 |     słów-zabójstw. Nieraz w biały dzień opanowywała go głęboka senność,
 16  1,  5 |           Ta wieś zatrzymała cały dzień 15 przednią straż armii.
 17  1,  5 |        zaczęły występować dokoła. Dzień biały, święty, z końca świata
 18  1,  7 |       Przypomniano sobie ów sądny dzień, kiedy to ów starszy, młody
 19  1,  7 |         Stary kutwa błąkał się co dzień miedzami, po dołach, po
 20  1,  8 |  kobierczyku. Kapitan spędzał tam dzień cały, sennymi oczyma patrząc
 21  1,  8 |        tej ziemi... jeszcze jeden dzień...~Michcik zbliżył się wyprostowany,
 22  1,  9 |             Drzewa w Grudnie~Cały dzień następny zeszedł na załatwianiu
 23  1,  9 |     organistą i służbą kościelną.~Dzień się już kończył, więc hajduki,
 24  1,  9 |         która mocniejsza jest nad dzień i noc, nad przestrzeń niedościgłą
 25  1,  11|         romans ciekawy, z dnia na dzień przyjemniejszy. Polowania
 26  1,  11|    zadartą głową - i kwita. Każdy dzień, każdy wypadek zbliżał go,
 27  1,  11|      deszczach dość długotrwałych dzień był jak wiosenny, pełen
 28  1,  12|        ludzkiego. Gdy zdarzył się dzień cichy, książę wyruszał o
 29  1,  12|      żaglu na morze i spędzał tam dzień cały. Szczególnie udał się
 30  1,  12|        Szczególnie udał się jeden dzień pogody zupełnej, jasności
 31  1,  12|      zupełnej, jasności zupełnej, dzień senny po jesiennemu, przejrzysty
 32  1,  13|           się pochodnie nocy tej. Dzień rączy wspina się już po
 33  1,  15|           wiatr kołysane. Ale nim dzień upłynął, wszystko przywalił
 34  1,  17|           Widziano go pracującego dzień i noc za dwu, za trzech,
 35  1,  17|      Grudnie coś niecoś wiedział. Dzień w dzień szedł teraz do pugilaresu
 36  1,  17|          niecoś wiedział. Dzień w dzień szedł teraz do pugilaresu
 37  2,  1 |        spostrzegł, że cały prawie dzień spędza przy stoliku. Właśnie
 38  2,  6 |       pierwsza godzina i pierwszy dzień, że nastanie szereg godzin
 39  2,  7 |    człowiekiem. Na jawie, w biały dzień własnymi oczyma widział
 40  2,  7 |         zieloność, trwająca jeden dzień, wpełzła w pomrok pod ciemnymi
 41  2,  9 |             Moc szatana~Był jasny dzień, kiedy się ocknął z morderczych
 42  2,  9 |         prędzej. Tak minął trzeci dzień i czwarty... Słońce budziło
 43  2,  11|        dokoła nich krąży noc, czy dzień. Wicher straszliwy ryczał
 44  2,  12|         nadzieję...~Był pochmurny dzień. Obłoki o kształtach ledwie
 45  2,  13|   dojeżdżali do Olszyny. Zabawili dzień w Tarnowie, gdzie Rafał
 46  2,  14|          toby cię kupił. Toż lada dzień diabeł cię porwie w nocy
 47  2,  15|        budził, i co zamykało jego dzień, to była leniwa chęć: nie
 48  2,  15|        chwilę mocy na godzinę, na dzień, rozlegał się daleko szept,
 49  2,  16|          rozwidnił się cieplejszy dzień. Mgła jesienna leżała na
 50  2,  16|     jesiennymi mgłami, ów posępny dzień domagały się niejako tej
 51  2,  17|            Na wojence dalekiej...~Dzień dogasał nad spłowiałymi
 52  2,  17|           wojną, a na myśl tamten dzień jak przyjdzie, serce od
 53  2,  17|        radę po zaściankach, gwaru dzień i noc pełno, krzyku między
 54  2,  17|      mogła. Wiedzieli my, że leda dzień obsaczą nas Austriaki jak
 55  2,  17|          płomyka nadziei, że lwia dzień, leda chwila przybędzie
 56  2,  17|        się jak szafran. Na trzeci dzień zwidzi się choremu, że już
 57  2,  17|           bywają nieraz rankiem w dzień jasny na jesieni. Przypływ
 58  2,  17| utarczkach, walkach, znojach, gdy dzień i noc trza było z wrogiem
 59  2,  18|          poranek. Zdawało się, że dzień nie nadejdzie... Ogień dymnie
 60  2,  18|   pomknęły i znikły za stodołami.~Dzień był ohydny. Dęła śnieżyca,
 61  2,  18|            Wspomniał mu się jakiś dzień odległy, kiedy zbudzone
 62  2,  19|        ciotka~W mroźny, grudniowy dzień, około południa, przybyli
 63  2,  20|          przynajmniej na pierwszy dzień święta, skoro już podróż
 64  2,  20|      zimie i ujrzeć dokoła siebie dzień wiosenny. Ciekawość wzmagała
 65  2,  21|           Byłem, byłem na balu.~- Dzień się już za jaką godzinę
 66  2,  21|            Chcesz, to pójdziemy w dzień. Cóż mi to szkodzi?~- Ubieraj
 67  2,  21|          srogim gniewem:~- Późno! Dzień wylazł...~Kazał im przytulić
 68  2,  21|         sekundę modlił się cicho.~Dzień wstawał. Wyszli z zarośli
 69  2,  23|           leciał na skrzydłach, a dzień zwłoki o wszystkim stanowił.
 70  2,  23|       Rycerze!~Za najszczęśliwszy dzień życia poczytuję ten, który
 71  2,  24|     marszami. Zima była niestała: dzień mrozu, nagła odwilż, wicher
 72  2,  24|         siodlarzami żołnierz stał dzień i noc. Ściągały się jeszcze
 73  2,  24|     zdołało bronić się przez cały dzień i odpierało napaść, ile
 74  2,  24|  atakowany przez regimenty jazdy. Dzień był ohydny. Bił w oczy śnieg
 75  3,  1 |        Cedro pierwszy raz w biały dzień widział nieprzyjaciół. Rwał
 76  3,  1 |        jeden grosz więcej gaży na dzień oraz obowiązek pozostawania
 77  3,  1 |           niezwyczajną wiadomość. Dzień to był upalny. Z kurzawy
 78  3,  1 |        ułudy? Dla tego przeżyć ów dzień grudniowy? Nie, nigdy! Więc
 79  3,  1 |         konnych to samo szwadron.~Dzień się robił. Generał Lefebvre
 80  3,  1 |      ziemi, łapy po boku. Nim się dzień wysoki podniósł, już ułani
 81  3,  1 |           to uczę toto ciaciastwo dzień dnia. A tera pokój! Wyborowa
 82  3,  1 |           skarbu cesarskiego będą dzień dnia dziesięć su lenungu
 83  3,  1 |       lampasami żółtymi, a na co' dzień ma ci znowu szare rajtuzy
 84  3,  1 |           siwy wszystek. Ten jest dzień syzygiów na nowiu, doba
 85  3,  3 |          żywności i furażu. Toteż dzień w dzień, podzieleni na oddziałki,
 86  3,  3 |           i furażu. Toteż dzień w dzień, podzieleni na oddziałki,
 87  3,  4 |       zaraz widać, jak. się tylko dzień dobry zrobi. Trzy mile niespełna
 88  3,  4 |         Nie ocknął się aż późno w dzień. Świeciło wielkie, złotolite,
 89  3,  5 |         za nich na szpicu czuwamy dzień i noc.~- Te kandelabry to
 90  3,  6 |    odwiedziny swe nazajutrz rano.~Dzień z wolna rozproszył się i
 91  3,  6 |    dowódcy tych batalionów na ten dzień 19 kwietnia, dosiedli koni
 92  3,  6 |      drodze ku Piasecznu. Był już dzień jasny, kiedy szlochający
 93  3,  9 |           postawić na kartę, żeby dzień jutrzejszy święcić na szczycie
 94  3,  10|         taki czas, nadejdzie taki dzień, schyli się ku nam taka
 95  3,  11|        Kule te śmigały jak race w dzień godowy, z hukiem pękały
 96  3,  11|        sandomierskiej jak w biały dzień. W dali, pod łuną, sterczały
 97  3,  13|      kapelana, kiedy w niedzielny dzień stoi na niskiej ambonie
 98  3,  14|        doncellę, jak rozmawiają w dzień letni pod cieniem wielkich
 99  3,  14|       otwór oczyma jakoby w biały dzień. Nie miał zgoła wiadomości
100  3,  16|     okopach generała Sucheta. Ale dzień naznaczony mu do wymarszu