Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           szczytów zlatywał pyłek ledwie dostrzegalny, tak lekki,
 2  1,  1 |      Szmer liści, pogwar owadów i ledwie dające się ująć przyciszone
 3  1,  1 | przyciszone szepty, szmery, syki, ledwie dające się ciałem wyczuć
 4  1,  1 |           tak szybko, że ten ruch ledwie zdołały pochwycić bystre
 5  1,  1 |       tego, co mówił urzędnik, że ledwie ruch pana spostrzegł.~-
 6  1,  2 |           największe zadmy, które ledwie przeorał arlekin. Kulig
 7  1,  2 |           inne -zgoła prostackie, ledwie przez domowego cieślę pomalowane
 8  1,  2 |    przebijały się do dalszych izb ledwie strzępy tej mowy:~- "Cóż
 9  1,  3 |         uczuł, że drży. Sam także ledwie mógł stłamsić przerażający
10  1,  3 |     niegdyś słyszane o podobnych, ledwie podobnych wypadkach, wzmianki
11  1,  3 |         wyrazu!~Prorektor w pasji ledwie zdołał namacać dłonią klamkę.
12  1,  4 |         prasnęła nim o ziemię, że ledwie wstał. Nieraz go ponosiła
13  1,  5 |        bróg, w ciszę, gdzie wiatr ledwie milczkiem kąsał, przystawił
14  1,  5 |          umykał co siły w nogach. Ledwie, ledwie zdążył przypaść
15  1,  5 |         co siły w nogach. Ledwie, ledwie zdążył przypaść do konia,
16  1,  5 |           ich łby i chude tułowia ledwie było widać między zaspami.
17  1,  7 |        wsi przylatywały do niego. Ledwie je słyszał i ledwie widział.
18  1,  7 |        niego. Ledwie je słyszał i ledwie widział. Od chwili do chwili
19  1,  7 |      cielskach na poły wyschłych, ledwie gdzie u szczytu okryte młodymi
20  1,  7 |          istotnie zdarte żelaziwa ledwie się trzymały u kopyt. Rafał
21  1,  7 |           dźwięków urwanych, zdań ledwie zaczętych, okrzyków, naśladowań
22  1,  7 |          cichym okrzykiem, jakimś ledwie początkiem śmiechu, i niby
23  1,  7 |        pręty ich, pławmy z liśćmi ledwie rozwiniętymi, szedziwe od
24  1,  7 |          dachem ich, na śliskiej, ledwie zrodzonej odnóżce usnąć
25  1,  8 |       rozpatrywaniem rzemieni, że ledwie spostrzegł, kiedy książę
26  1,  9 |          swego pana a towarzysza.~Ledwie to wszystko było załatwione,
27  1,  9 |        tych niezwykłych figur, że ledwie zdołał wyleźć ze swego śpichlerzyka.
28  1,  9 |      kapitana Olbromskiego?~Rafał ledwie zdołał wydusić z siebie
29  1,  10|     cieniem dębów tak grubych, że ledwie czterech ludzi objąć by
30  1,  10|            Usłyszawszy te dźwięki ledwie zrozumiałe Rafał ścierpł
31  1,  10|           ażeby dać mu poznać, że ledwie go widzi. Wstał niezgrabnym
32  1,  12|           jak ruchome jego słupy. Ledwie w dymach pyłu wapiennego
33  1,  13|       przestrzeń zupełnie. Świece ledwie w nim było widać. Rozmowy,
34  1,  14|       wszedł do ciemnego pokoju i ledwie zdołał dostrzec przed sobą
35  1,  15|          godziwie listu napisać i ledwie czytał we wzgardzonym języku.
36  1,  16|      końcu kwietnia, kiedy murawa ledwie się puściła. W głębi parowu,,
37  1,  17|          Szyby żałośnie dźwiękły. Ledwie pochwytny szmer w ścianach
38  1,  17|           tysiąc skorup wartkich, ledwie dostrzegalnych, wiercących
39  1,  17|           na oddech. Kanonierowie ledwie mogli ustać w dymie. Pod
40  1,  17|   mosiężną suwaczkę w dioptrze i, ledwie dostrzegając dalekie pola
41  1,  17|         przecież był zmęczony, że ledwie spostrzegał i słyszał, ledwie
42  1,  17|     ledwie spostrzegał i słyszał, ledwie wiedział, gdzie jest. Powtarzał
43  2,  1 |       domu i najbliższej okolicy. Ledwie kilkakroć był w Sandomierzu.
44  2,  1 |          Tamten, generał, zginął, ledwie się do niego zbliżyłem i
45  2,  1 |            jakiś kredens sosnowy, ledwie powleczony siarczystą ochrą,
46  2,  1 |      głośno do kolegów rotmistrz, ledwie wszedł na salę i nim spojrzał
47  2,  2 |     przejmującym, a tak cicho, że ledwie go było słychać. - Skierujmy
48  2,  3 |          słowa Zbawiciela mego...~Ledwie nowy mularz ostatnie słowa
49  2,  7 |        granicy, że ją ludzkie oko ledwie mogło pochwycić. Widma drzew
50  2,  11|         te góry, te bezgraniczne, ledwie ogarnione myślą łańcuchy
51  2,  11|            do Indiów... My nędzni ledwie wątłymi myślami zdołamy
52  2,  12|        dzień. Obłoki o kształtach ledwie dostrzegalnych grubą nawałą
53  2,  12|   piachach. Nędzne, cienkie sosny ledwie było widać w smutnej oćmie,
54  2,  13|   osłaniająca tajemniczo te sioła ledwie widoczne, wzgórza, łęgi,
55  2,  15|        donośnym śpiewem. Lot jego ledwie było można pochwycić okiem,
56  2,  17|         my tutaj na zagonie wiemy ledwie coś niecoś, ledwie ze słychu,
57  2,  17|          wiemy ledwie coś niecoś, ledwie ze słychu, z wieści.~- Dobrze.
58  2,  17|        twierdzy mediolańskiej, co ledwie kilka dni bronić się mogła.
59  2,  17|            za miastem Savoną, już ledwie znać było ziemię. Morze
60  2,  17|          trop w trop. Hejże, hej! Ledwie my się pokazali na głębokich
61  2,  17|             Cicho było i pięknie. Ledwie się marszczy, ledwie gzi
62  2,  17|     pięknie. Ledwie się marszczy, ledwie gzi morze. Jeszcze mi w
63  2,  17|      upragnieniem zachodu słońca. Ledwie się utopiło w onych stojących
64  2,  17|        wojsko francuskie. Trzecia ledwie część żołnierzy trzymała
65  2,  17|    rozweselały płaszczyzny zatok. Ledwie my stanęli nogą na tym lądzie,
66  2,  17|           w pochód za Dessalinem. Ledwie na doświtku dnia spostrzeżona
67  2,  20|         saloniku, którego sprzęty ledwie było widać przy gasnącej
68  2,  21|       linią nosa niepostrzeżenie, ledwie dostrzegalnej barwy mchem,
69  2,  21|        lewantyńskich i egipskich.~Ledwie skończono poloneza, melodyjny
70  2,  21|           w nich pragnień.~Rafał, ledwie kilkanaście postawił śliskich
71  2,  21|            posłyszał znowu wyrazy ledwie się dobywające spomiędzy
72  2,  21|      Weszli na najwyższywy dmuch, ledwie teraz owiany szronem i śniegiem.
73  2,  22|       pogrążonego w medytacje, że ledwie ich dojrzał. Jednak marzące
74  2,  24|        pistolety, a dragonów było Ledwie kilkunastu. Wzięli jeńców
75  3,  2 |         mu karabin do piersi. Sam ledwie mógł wykrztusić pytanie,
76  3,  2 |     kryjące głowę ułana. Przybysz ledwie mógł wykrztusić mot d'ordre,
77  3,  3 |       Tchu mu brakło w piersiach. Ledwie zdołał wykaszlać:~- Mademoiselle...~
78  3,  3 |          ramieniem wsparty o mur. Ledwie słyszał, co prawi wymowny
79  3,  3 |        sennymi, zgasłymi oczyma i ledwie go w półmroku widział.~-
80  3,  6 |         piaszczyste ugory śledząc ledwie widoczne koleiny suchej
81  3,  6 |       szaniec, było tak pełno, że ledwie się zdołali przecisnąć.
82  3,  6 |         chłopa, tak zaciapany, że ledwie go było widać. Wziąłem go
83  3,  6 |           wiosenna murawa. Z koni ledwie połowa została.~Sokolnicki,
84  3,  7 |          Rafała i zajął się nim z ledwie ukrywaną niechęcią.~W salonach
85  3,  8 |        izby. Olbrzymie jego ciało ledwie się mieściło w ciasnym wojskowym
86  3,  9 |            schlastanego błotem, i ledwie wyprostował gnaty, dano
87  3,  9 |     natychmiast gnał do Okuniewa. Ledwie list skończył i dołączył
88  3,  10|          drogi, które innego dnia ledwie by oko wytropić zdołało
89  3,  10|           przejmująco, z serca:~ ~Ledwie twoje spotkam oczy,~Nim
90  3,  10|         nawozu rządy sprawować...~Ledwie imię Krzysztofa padło, stary
91  3,  11|           z nastawionym bagnetem. Ledwie piechury austriackie zdążyły
92  3,  11|            numer czwarty", że tam ledwie i tych sił połączonych starczy
93  3,  12|      matka... Staruszka, babinka, ledwie ją można poznać... Twarz
94  3,  12|          i fałdach, oczy wypełzłe ledwie patrzą. Zofka! Ogromna kobieta,
95  3,  12|           ósmym miesiącu.~Wszyscy ledwie mieli czas ochłonąć z uniesienia
96  3,  16|        moskitów, much i drobnych, ledwie widzialnych robaczków szarozielonych
97  3,  17|      pioruna!~Już dom był blisko. Ledwie wysiedli, udali się zaraz