Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      Zamartwili się. "Ale, pedają, noc szła - cóżem ta miał robić?..."~-
 2  1,  1 |          dworu. Z okien tryskało w noc rzęsiste światło. Gdy konie
 3  1,  1 |      mażemy zacząć w tej chwili? - Noc to... Ale proszę, proszę...~-
 4  1,  1 |        czuwała. Wstałem ja w późną noc, przyszedłem do karabiniera
 5  1,  2 |            płatami rozdzierających noc, o kilka wiorst na płaszczyźnie
 6  1,  2 |        wśród nich przetartą drogę.~Noc była widna, księżycowa,
 7  1,  2 |       wszystko powabniejszy, przez noc się ku niemu przebija. Schylał
 8  1,  2 |          tylko wiatr wyje w ciemną noc, w jesień... To po prostu
 9  1,  2 |          panny Helenki.~Tak minęła noc.~Nad ranem, po dłuższym
10  1,  3 |          nikła w sennych obrazach: Noc księżycowa, pełna białej
11  1,  3 |            igła na falach znikła i noc śmiertelna otoczyła czółno.
12  1,  3 |         szeroko oczy wlepiali w tę noc bez gruntu, ale nic dostrzec
13  1,  3 |       powiek za dziesiątą granicę. Noc wlokła się, trwała bez końca.
14  1,  3 |        światło i mrok, upływała ta noc nieskończona. Widziało się,
15  1,  5 |                                    NOC ZIMOWA ~Jednego z pierwszych
16  1,  5 |          chwilami, że tak już całą noc przeleżał, że świta, to
17  1,  5 |       toteż zostawiając je na całą noc, aż do chwili swego powrotu,
18  1,  5 |         zgasło. Cały się zmienił w noc i burzę.~Rozkosz miłości
19  1,  5 |             że leci już przez całą noc. W głowie jego utworzył
20  1,  7 |            formę, stać się niebem.~Noc była parna. Migały z rzadka
21  1,  7 |    zatapiały się w nieprzeniknioną noc, szukając nadaremnie widzianych
22  1,  7 |           jakby światła pochodni w noc ciemną. Dam ci te książki...
23  1,  8 |        mówiąc do siebie patrzeli w noc. Jarzące światło biło z
24  1,  9 |        mocniejsza jest nad dzień i noc, nad przestrzeń niedościgłą
25  1,  10|           lodowca Rodanu.~Pierwszą noc Rafał spędził wśród uczuć
26  1,  11|            gdy chłodna, sierpniowa noc mijała, gdy oszalały od
27  1,  11|       wieczorem o zmroku. Twarz na noc obłóż wodą... Adieu...~Nic
28  1,  12|         nocy, ażeby uciec. Ucieka. Noc upływa..."~Całe towarzystwo
29  1,  13|         Już przeszła czarodziejska noc młodości. Wypaliły się jej
30  1,  13|             Błądził to tu, to tam. Noc była już zupełna, przechodniów
31  1,  17|          polskich pracowało tam co noc pod ogniem. Sądzono powszechnie,
32  1,  17|    Widziano go pracującego dzień i noc za dwu, za trzech, a potem
33  1,  17|       Sparavera i, zatrudniając co noc po kilka tysięcy chłopów
34  1,  17|          wozów prochowych i armat. Noc zapadła. W ostatnim blasku
35  2,  1 | najpiękniejszych wspomnień żywota, noc słowicza z przecudownymi
36  2,  1 |        świeczka w latarni, późno w noc wyszedł w towarzystwie innych
37  2,  2 |      hotelu, zajazdu...~Pragnął tę noc za jaką bądź cenę przepędzić
38  2,  2 |       pokoju, gdzie Rafał pierwszą noc spędził, było ciepło. Służący
39  2,  2 |          ziemia, gdy burza w dal i noc uchodząca grzmi i strzela
40  2,  2 |            książki wionęła ubiegła noc, jej widma i wzdychania.
41  2,  5 |       cicho, cicho i ciemno. Parna noc czerwcowa zeszła na ogród
42  2,  5 |      boleścią. Spoglądała w czarną noc stojącą między pniami drzew,
43  2,  5 |     stojącą między pniami drzew, w noc słabo poczerwieniałą u brzega
44  2,  5 |       nadchodzącego już wschodu, w noc upalną jak żelazo, gdy stygnie,
45  2,  5 |            była dla niej ta duszna noc, jakże była osobną, odmienną
46  2,  6 |        otaczał wasąg i podróżnych. Noc była księżycowa, widna.
47  2,  7 |      organy, gdy w późną, dżdżystą noc, znużeni i głodni, przemokli
48  2,  8 |            kochane.~Zostali tam na noc. U wejścia do pieczary rozłożyli
49  2,  9 |            której spędził ostatnią noc. Rozgarniając rękoma gałęzie
50  2,  9 |         zmąconej mułem wodzie, ale noc już schodziła z turni, noc
51  2,  9 |         noc już schodziła z turni, noc ciemna.~Jakże straszliwą
52  2,  9 |        straszliwą wydała mu się ta noc zbiegająca szybką stopą
53  2,  9 |           niezmienioną potęgę.~Tak noc minęła. Nade dniem zaczęły
54  2,  10|        trzaskanie piorunu w głuchą noc, lecąc nad wielkim obszarem
55  2,  10|          abo śmierzci. Kie przysła noc, toś, jako stał, pokalany
56  2,  11|   wiedzieli, czy dokoła nich krąży noc, czy dzień. Wicher straszliwy
57  2,  11|     płaszcze, podróżni spędzili tę noc na drzemaniu w pobliżu ogniska.
58  2,  12|       poznał i nie zaczepił. Jeśli noc była ciepła, nie dżdżysta,
59  2,  17|       padał tak gruby, że w głuchą noc przepływał. Kazano żebrakowi
60  2,  17|         zaściankach, gwaru dzień i noc pełno, krzyku między nami
61  2,  17|          dwaj między sobą w głuchą noc zszeptują, że jeden do drugiego
62  2,  17|        liny. Jednego razu w ciemną noc grzmotnęło okrętem w jakieś
63  2,  17|      opasali oczyma i tak oto całą noc leżym na pokładzie czuwający,
64  2,  17|           na słupach, a przez całą noc dla odpędzenia komarów tliły
65  2,  17|        wiater począł wiać od lądu, noc późna, a ty, człowieku,
66  2,  17|           w parną a krótką lipcową noc... Konik polny poskrzypuje.~
67  2,  17|      walkach, znojach, gdy dzień i noc trza było z wrogiem brać
68  2,  21|                                    Noc i poranek~Muzyka umieszczona
69  2,  21|      westchnął do Boga za pomyślną noc dzisiejszą, zamiast mię
70  2,  21|          się już pod świtanie, ale noc jeszcze stała. Prószył lotny
71  2,  21|          Wspomnienie Baśki i tamta noc...~- Wasz przewozi bez Wisłę? -
72  2,  24|  siodlarzami żołnierz stał dzień i noc. Ściągały się jeszcze pojedynczo
73  3,  1 |         Utarczki trwały przez całą noc bez odpoczynku, wytchnienia
74  3,  1 |     gościńcem, noga za nogą, cicha noc, a ma się na świtanie. Szedł
75  3,  1 |           siebie cicha, spływająca noc. Ziemia stawała się z wolna
76  3,  1 |           dnia...~Ciemna schodziła noc. Niewidzialne w niej zgonne
77  3,  1 |     licząca od powierzchni do dna. Noc nad nią ciężka.~Lecz oto
78  3,  2 |           do Jaxu. Tam spoczęli na noc.~Droga stamtąd zawracała
79  3,  2 |       drodze nie ma towarzyszów, a noc się zbliża, Krzysztof odpiął
80  3,  2 |           po przejściu zmierzchu w noc szepty, szmery, szelesty
81  3,  3 |           żołnierze z pobojowiska.~Noc wtedy spadała na wrzące
82  3,  3 |       Flandrii. Przezwyciężały tam noc barwy ich śnieżnobiałe i
83  3,  4 |                          Widziadła~Noc była zimna.~Przejmujący
84  3,  4 |         już całe popołudnie i całą noc do Alcala...~Cedro przechylił
85  3,  5 |          na szpicu czuwamy dzień i noc.~- Te kandelabry to także
86  3,  6 |      główny. Deszcz lał przez całą noc. Nade dniem dopiero ustał.
87  3,  6 |        zgasła.~Twarda jeszcze była noc, kiedy dał się słyszeć głuchy
88  3,  6 |      Radoszycami... Samotna, długa noc. Cisza. I widok w Kownie
89  3,  6 |           na widok pożaru w ciemną noc, który obejmie drewnianą
90  3,  6 |           biedną przydrożną osadę.~Noc zapadała, a wciąż jeszcze
91  3,  6 |     skonało w falenckiej olszynie.~Noc już była głęboką, gdy Rafał
92  3,  9 |       głową. Zaraz potem odjechał.~Noc się zbliżała. Konnicy kazano
93  3,  9 |           legło na obóz jak ciemna noc. Każdy człowiek spojrzał
94  3,  15|          to dawaj go żywo. Dziś na noc idę. ~- Co znowu? - wzdragał