Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        powiewy ciepłego wiatru i ze wszystkich drzew leciały raz w raz
 2  1,  1 |             sprawie. - O, dyć to we wszystkich, we wsiach gadają.~- No,
 3  1,  1 |           zawsze zostanie w pamięci wszystkich, co go widzieli. Najprzedniejsze
 4  1,  1 |             że Sukiennice nie mogły wszystkich gości ogarnąć. Blisko sześć
 5  1,  2 |            przez młodzież nad głowy wszystkich.~Żydki urznęły od ucha.~
 6  1,  2 |              Oczekując na przybycie wszystkich puszczono się w pląsy, zatoczono
 7  1,  2 |             ten cały dom, wyzwie tu wszystkich i zeklnie. Będzie się z
 8  1,  3 |          przymykając oczy. - Idź do wszystkich Arystofanesów!~- ,,O Lydio,
 9  1,  3 |             widział prorektora oraz wszystkich Minosów i Radamantesów,
10  1,  3 |               Drwić tu śmiesz z nas wszystkich, łotrze! Mów, coś tam robił!~-
11  1,  4 |         święte, czczone, drogie dla wszystkich i dla niego samego aż do
12  1,  5 |       jestem w stanie donieść wam o wszystkich poruszeniach wojskowych,
13  1,  7 |         zawsze wrzaskliwe, drżeniem wszystkich kto żył przejmujące pytanie,
14  1,  7 |            podniet.~Ostatnim sensem wszystkich wysiłków było słowo: stało
15  1,  8 |           szczęk stali, nie wzgardę wszystkich, czym była przez wieki,
16  1,  8 |             dumną głową przewyższyć wszystkich, mieć w sobie młodą siłę,
17  1,  10|       innych skrytą boleścią, a dla wszystkich oderwaniem się od spraw,
18  1,  11|            drewna. Wzgarda względem wszystkich rzeczy świata, do tego chłopa,
19  1,  12|            które tu przychodziły ze wszystkich kończyn ziemi. Zdawało się,
20  1,  12|           marzenie, uproszona przez wszystkich, miała wypowiedzieć w gwarze
21  1,  13|             Ale zostanie reszta. Ze wszystkich rozstajnych dróg jedna jakaś
22  1,  16|        przedwieczny a najwyższy cud wszystkich sił świata, na rodzenie
23  1,  16|          nie jest najpiękniejszy ze wszystkich kwiatów? Cudniejszy niż
24  1,  17|           Payolo, podniosła wody we wszystkich jeziorach otaczających Mantuę,
25  1,  17|          dziesięciu i dwudziestu na wszystkich niemal miejscach. Nikt nie
26  1,  17|        najzacieklej biły pociski ze wszystkich baterii austriackiej paraleli.
27  1,  17|         wysuniętego na czoło układu wszystkich szańców, bastionów, redanów,
28  1,  17|             oko wlepione w mrok. We wszystkich naczelnych szańcach wrzała
29  1,  17|        artylerii. W tejże chwili ze wszystkich zaułków, z dziedzińców,
30  2,  1 |         obiedzie, cześnik zatrzymał wszystkich i odczytał list książęcy.
31  2,  1 |    Woysiatycza, bo ty znasz przecie wszystkich bez wyjątku.~- A ty, rotmistrzu,
32  2,  1 |              Rotmistrz przekrzyczał wszystkich:~- Czy tu myślicie do rana
33  2,  1 |          Wejście ich zwróciło uwagę wszystkich. Spostrzeżono wyrazy ich
34  2,  1 | Spostrzeżono wyrazy ich twarzy i we wszystkich lożach poczęto szeptać.
35  2,  1 |         pobudką do czynu. Opanowała wszystkich istna furia. Rafał słyszał
36  2,  2 |      ostatniego tworu całego żywota wszystkich na ziemi roślin. W ziarnie
37  2,  2 |            jest obrazem praziarna i wszystkich jego potomków, jest zarazem
38  2,  3 |        Dajcie mu poznać gwałtowność wszystkich żywiołów, a jeśli zadrży,
39  2,  3 |         konieczności krwią i życiem wszystkich statutów najpoważniejszej
40  2,  3 |         moje na popiół spalone i po wszystkich częściach świata od wiatru
41  2,  3 |       powierzoną mi, za zezwoleniem wszystkich Braci, przyjmuję cię jako
42  2,  3 |            ku niemu; i uczuł ostrza wszystkich szpad na swoich piersiach.
43  2,  3 |            widział ze swego miejsca wszystkich współbraci. Sądził, że teraz
44  2,  3 |          raz wystrzelimy za zdrowie wszystkich masonów, od bieguna do bieguna
45  2,  10|    spróbował wydać kryjówki tamtych wszystkich. Lżej by cię sądzili.~-
46  2,  11|        drzemaniu wersety litanii do Wszystkich Świętych, którymi, głośno
47  2,  12|            bunt. Z całej duszy i ze wszystkich sił szukał winowajcy, ofiary...~
48  2,  12|       drodze. Niemiła odraza oblała wszystkich: furman coś szeptał do lokaja,
49  2,  14|  przypominaj mi waść dróg moich, do wszystkich diabłów! Nędza, wywłóczenie
50  2,  17|           się spierał. Zadziwiło to wszystkich, że wrócił niosąc pieniążek
51  2,  17|             Jam, najszczęśliwszy ze wszystkich, został na świecie.~Wracam
52  2,  17|          jednej i tej samej nocy we wszystkich okolicach szlacheckich wojsko
53  2,  17|             się za nami. Z lądu, ze wszystkich dolin i gór, obległ nas
54  2,  17|           Makaja. Istotnym przecież wszystkich wodzem był Karol Beler,
55  2,  17|            trzask w czole, potem we wszystkich stawach i w krzyżu. Nieszczęśliwi
56  2,  17|           my bagnetami bezbronnych, wszystkich czterystu, co do nogi. Nie
57  2,  18|          życie również nie zawadzi. Wszystkich pruć - stanowczo nie radzę.
58  2,  20|          polu, mało sobie robiąc ze wszystkich.~- Jegomość pan Kalwicki,
59  2,  21|           cha! - idzie za Wisłę, do wszystkich diabłów! Dość już tutaj
60  2,  22|           Puszczaj! Chcę zginąć, do wszystkich diabłów!~Szarpnął się naprzód
61  2,  24|     przyszedł rozkaz wyruszenia dla wszystkich sił łowickich. Usłyszeli,
62  2,  24|        Nowem wydaną "Do Holendrów i wszystkich rodu niemieckiego mieszkańców
63  3,  1 |        Rzeciszewski. Cedro znał ich wszystkich jeszcze z Siewierza. Jechali
64  3,  3 |       Zarazem ocknęła się ulica. We wszystkich oknach na górze i dole przed
65  3,  3 |             tym to występie były na wszystkich piętrach okienka jedno nad
66  3,  3 |        każdy walczył za siebie i za wszystkich pięciu, i za całe wojsko.~
67  3,  3 |       płachcie, głową przerastający wszystkich, nagi, z olbrzymią na głowie
68  3,  3 |        przez balustradę, mrugnął na wszystkich i z rzegotem śmiechu takiej
69  3,  3 |            zamilkła. Ale wówczas ze wszystkich stron, ze wszystkich okien
70  3,  3 |             ze wszystkich stron, ze wszystkich okien i. niedostrzegalnych
71  3,  5 |      jeszcze wczoraj, o północy, ze wszystkich stron. Było tego bydła z
72  3,  6 |            za nogą jechał z dala od wszystkich, sam. Przed oczyma jego
73  3,  6 |         przedpiersia. Kiedy krokwie wszystkich chat były ze słomy ogołocone,
74  3,  6 |             wybuchła naraz kanonada wszystkich dwunastu dział saskich Dyherrna,
75  3,  6 |        adiutantów. Rafał poznał ich wszystkich oczyma, nie myśląc wcale
76  3,  6 |          powietrzu miotały ogień we wszystkich kierunkach. Były to wielkie
77  3,  9 |            cieślów, ilu znaleźli, i wszystkich pognali do Góry Kalwarii.
78  3,  9 |        wróciło codzienne męstwo.~We wszystkich wsiach okolicznych było
79  3,  9 |           Góry, żeby stamtąd bić ze wszystkich armat w zdobywców pod Ostrówkiem.~
80  3,  10|      Krzysia llie ma... Kazałem ich wszystkich godnie przyjąć na jego cześć,
81  3,  10|             on, najlepszy spomiędzy wszystkich, nie miał powrócić?~- Tyle
82  3,  10|          duszę. Widziałem spodlenie wszystkich instynktów, powolne znikanie
83  3,  11|     pomykali za mury. Opuszczony od wszystkich Rafał zaniechał ratunku.
84  3,  13|            Kielcom.~- Gdzie leżą?~- Wszystkich za lamusem pogrzebu.~Rafał
85  3,  14|        Strzaskali to, co przetrwało wszystkich emirów maurytańskich, wszystkich
86  3,  14|    wszystkich emirów maurytańskich, wszystkich justizów i królów Kastylii!
87  3,  14|            i ciął oślep pałaszem ze wszystkich sił, czując, że nadeszła
88  3,  15|      lustrację zamku i zastałem już wszystkich przy butlach. Pyszne rzeczy,