Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |             Co to za festyn był! Szły naprzód ku miastu przez most z przedmieścia
 2  1,  2 |              sala. Arlekin wyrwał się naprzód i w podskokach ją przebiegł
 3  1,  2 |           ojciec...~Rafał posunął się naprzód, ale w niewłaściwym kierunku
 4  1,  3 |           wiosła. Krypka wolno poszła naprzód. Wtedy poznali, że są w
 5  1,  5 |              zrobił jeszcze dwa kroki naprzód... I oto znalazłszy się
 6  1,  5 |     Wyprostowany, pewnymi kroki szedł naprzód pragnąc jednym ciosem zwalić
 7  1,  5 |             opadły. Baśka rzuciła się naprzód jak strzała. Sadząc jelenimi
 8  1,  7 |               się zaostrzył i wysunął naprzód. Zapadłe oczy płonęły w
 9  1,  7 |            bryczka ledwo podawała się naprzód, monotonnie skrzypiąc. Suchy
10  1,  7 |              wysoki, szczupły i nieco naprzód pochylony. Miał twarz bardzo
11  1,  10|            jako la barbe?~- Spróbujmy naprzód La toilette.~- No, dobrze!
12  1,  11|         siebie, na swej drodze. Szedł naprzód z zadartą głową - i kwita.
13  1,  11|            noga za nogą posuwając się naprzód wybrnął z lasu, zobaczył
14  1,  14|            gruzy. Życie szło, pędziło naprzód, wrzało od rozbudzonych
15  1,  17|         Człowiek siedzący kołysał się naprzód i w tył jak wahadło. Całował
16  1,  17|       Uderzały wypadając z ciemności, naprzód w ziemię, jak lane kule,
17  1,  17|          niego jakiś podoficer pędząc naprzód z bagnetem.~Regiment Franza
18  1,  17|          ciosy i jęki. Kompania idąca naprzód przez rowy, przez zwały
19  1,  17|      sformowali szyk w dziwny sposób. Naprzód klinem weszli między artylerię
20  2,  1 |             się w nim i kipiało lecąc naprzód. Swoimi końmi zajechał na
21  2,  1 |     odstraszały przychodnia. Idąc tak naprzód z pokoju do pokoju, Rafał
22  2,  1 |               pod rękę i pociągnął go naprzód:~- Idziemy na teatr...~-
23  2,  1 |            wyciągniętymi rękoma szedł naprzód, co chwila ściskając dłońmi
24  2,  1 |     napastujących, zaczął posuwać się naprzód, świecąc sobie latarniami,
25  2,  2 |     stanisławowskich. Siostry złożyły naprzód gałązki oliwne u stóp ołtarza,
26  2,  3 |          przychodnia, poprowadzili go naprzód. Idący przed nim zastukał.
27  2,  3 |         szeregu osób, które się wciąż naprzód posuwały.~W pewnej chwili
28  2,  3 |        uczniowi ramię i kazano mu iść naprzód, stawiając stopy pod kątem
29  2,  4 |     stanisławowskich. Siostry złożyły naprzód gałązki oliwne u stóp ołtarza,
30  2,  9 |           wszystko ustało. Szedł tedy naprzód i wracał, szedł i wracał.
31  2,  9 |               górski mrok. Porwał się naprzód i poszedł percią w górę,
32  2,  9 |      błękitnym niebie świeciło, szedł naprzód. Dawno zjadł resztkę chleba
33  2,  9 |       przestrzeń, a później rzuca się naprzód, wyczekując strzału nastawionym
34  2,  10|           Przeginał się w tył, ciskał naprzód, wywijał rękoma i skakał
35  2,  12|          Śmierć nie przyszła. Wysłała naprzód służebnicę swoją, chorobę.
36  2,  14|          popatrzę na twoje sprawki!~- Naprzód trza było waści same sprawki
37  2,  17|             Tam postąpił kilka kroków naprzód, padł i skonał. Włożyli
38  2,  18|           skoczyły z miejsca i runęły naprzód. Krzysztof swojemu nie przestawał
39  2,  20|            akcję, żeby do Jazu jechać naprzód i tej drogi przede wszystkim
40  2,  20|             najdziwniejsza, popychała naprzód. Raz pragnął dowiedzieć
41  2,  20|             maksymę, co chcesz, tylko naprzód powiedz, skąd... to imię...~-
42  2,  21|        zbiegów kiwał się to w tył, to naprzód, charcząc i ciągnąc w piersi
43  2,  21|              was, psy kulawe!~Poszedł naprzód wielkimi kroki, gwiżdżąc
44  2,  22|      wszystkich diabłów!~Szarpnął się naprzód i bezużytecznie wypalił
45  2,  22|               trakt i, pilnie patrząc naprzód i poza siebie, pomknęli
46  2,  22|            chwalęcy się, jak skoczymy naprzód z kupą rycerstwa, a choćby
47  2,  22|                  Mam nowe wieści. Ale naprzód... Daj no mi, Pescary, kieliszek.
48  2,  22|              w imieniu Galicji, muszę naprzód spełnić poprzedni, który
49  2,  24|        Dąbrowskiego nieustannie szedł naprzód. Znajdował się już na wysokim
50  2,  24|        popłochu. Rzucił się za innymi naprzód, dobywszy pałasza, ale jeno
51  2,  24|        generał Dąbrowski ruszył znowu naprzód. Stanął wreszcie kwaterą
52  3,  1 |              nagle konia i rzucił się naprzód z takim wrzaskiem, zażywaniem
53  3,  1 |          Jazda ochotnicza rzuciła się naprzód z lancami i wpadła między
54  3,  1 |            pletwy brzuchowe rzucą się naprzód i cały kadłub skoczy i popędzi
55  3,  2 |             obrzydliwie przednie nogi naprzód, tylne podsuwały pod brzuch
56  3,  2 |           lancę ujął w garść i ruszył naprzód gościńcem. Szedł teraz co
57  3,  2 |            poprzebieranych żołnierzy. Naprzód szedł szereg jakoby chłopców
58  3,  3 |         piekielną. Zemsta rzuciła ich naprzód. Rozjuszony, ślepy gniew
59  3,  3 |             jak w twardym śnie pędził naprzód z innymi, przyciskając figurę
60  3,  3 |          wysiłkiem zgiął kark, huknął naprzód głową dla złapania tchu
61  3,  3 |          przysiadając, skacząc, koląc naprzód i w tył, w górę i na dół,
62  3,  3 |            przez tłum, tworzący koło, naprzód przedarli, Krzysztof zobaczył
63  3,  3 |          Dolna szczęka była wysadzona naprzód, a nozdrza drgały.~- Zostaniesz
64  3,  6 |            ludziach okiem żelaznym.~- Naprzód!~- Marsz, marsz!~Ostrogi
65  3,  6 |              stanął dęba i rzucił się naprzód z impetem runął w junaka.~-
66  3,  6 |     austriackie. Konnica wysuwała się naprzód. Dolatywał daleki gwar i
67  3,  6 |              jedno.~- Mówiłem, że iść naprzód... -zaczął książę Józef
68  3,  6 |               kiedy mowa, żeby lecieć naprzód... - mówił Fiszer.~- A więc -
69  3,  6 |              rozkaz:~- Przez groblę - naprzód!~Szefowie dwu batalionów
70  3,  6 |             się sztab główny, ruszyły naprzód na podwójny odstęp półplutonu.
71  3,  6 |           uskutecznienia:~- Kolumna - naprzód!~Szefowie powtórzyli rozkaz.
72  3,  6 |              na groblę, pomaszerowały naprzód krokiem taktowym. Kiedy
73  3,  6 |         ostrogę i ruszył spod Raszyna naprzód, wymijając za groblą całe
74  3,  6 |                  Jeźdźcy wysunęli się naprzód spomiędzy kolumn. Zrazu
75  3,  6 |             ciekawości przeciskał się naprzód. Twarzy niczyjej nie widział.
76  3,  6 |             tu kolumnę i ruszyć z nią naprzód.~Starania jego szły na marne.
77  3,  6 |             można wśród drzew, walili naprzód. Rafał w osłupieniu patrzał
78  3,  6 |           chwycili broń i rzucili się naprzód. Rafał ogarnięty szałem
79  3,  6 |            Teraz rezerwa wysunęła się naprzód, dziewięć dział stanęło
80  3,  6 |               w polu i sunącego wciąż naprzód z południa i wschodu.~Rafał
81  3,  9 |        Gliniecką ku Dziecinowu. Szedł naprzód pluton saperów, dwie kompanie
82  3,  9 | zakomenderował:~- Pierwszy batalion - naprzód, do boju! Marsz!~- Drugi
83  3,  9 |           między żołnierzami i ruszył naprzód. Olbromski dotrzymywał mu
84  3,  9 |       trójgran zaciosanymi.~- Co tchu naprzód! - wołał ktoś w ciemności. -
85  3,  14|              zburzyszcze. Szedł zrazu naprzód, potem na prawo i mocując
86  3,  14|               prawo, na lewo, w tył i naprzód. Nogi jego wyłamywały się
87  3,  15|         Nareszcie, po długich jazdach naprzód i w tył, jednego dnia o