Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           w samą Wilię wzięliśmy z nimi dzika prawie żywcem.~- Aż
 2  1,  3 |          głębokich wąwozach... Coś nimi, ziemią idzie za człowiekiem,
 3  1,  3 |            biegu.~Był gdzieś przed nimi głuchy, przeraźliwy szum.
 4  1,  3 |        olbrzymia kra ugina się pod nimi i idzie na dno.~- Krzyś,
 5  1,  3 |            chlebodawca. Stał przed nimi w bieliźnie, wysoko wznosząc
 6  1,  5 |            czyli zęby do chwytania nimi mutry zakręcającej śrubę.~
 7  1,  7 |           lasów.~Otwarła się przed nimi jakby ogromna polana, wykarczowana
 8  1,  9 |       takie spojrzenia, że mogłaby nimi zabić najsilniejszego. Książę
 9  1,  11|           skok wierzchowce. Między nimi Rafał, którego nikt nie
10  1,  12|          można było posługiwać się nimi w miarę potrzeby. Trzecia
11  1,  16|         rodziców i nic zgoła przed nimi nie taić. Tak będzie myślał
12  1,  17|          ciemność. Gintułt szedł z nimi. Broń do ataku, krok żelazny,
13  1,  17|      zdzierają naramienniki i biją nimi po twarzy, jak szarpią za
14  1,  17|         rozkaz rozchylił się przed nimi we dwie strony. W dali,
15  2,  1 |          Kupy dukatów leżały przed nimi. Jedni z graczów byli wybladli
16  2,  2 |       osobliwie nocy. Chował przed nimi głowę to tu, to tam, odwracając
17  2,  2 |          drętwiały z ohydy, że się nimi dotykał tych ran broczących
18  2,  3 |            Wiedział, że jest już z nimi złączony na zawsze, a przecież
19  2,  3 |        Stawiając szklanki uderzyli nimi jednocześnie wszyscy z głośnym
20  2,  7 |        twoje na pasy, zwiążemy się nimi, żeby spadając nie rozlecieć
21  2,  7 |       czoła i barki, chwytał się z nimi w zapasy. Uczuwali wtedy
22  2,  7 |            jakoby małe. Nic między nimi nie było, co być "powinno",
23  2,  8 |           fortecy i czarny las nad nimi stały nad rozkoszną słoneczną
24  2,  11|      Weszli do parku. Stanął przed nimi eukaliptus z pniem prostym
25  2,  11|         wątłe listki ginęły między nimi. Barwa kwiatów była karminowa,
26  2,  12|            i swarząc. Leżały przed nimi pieniądze. Obok stały półkwarcia
27  2,  14|         się za książkami i razem z nimi znalazłem gościnę...~- Żebyż
28  2,  16|        lotem w dół. Rzucili się za nimi w mgłę polną. Z nagła stanęli
29  2,  17|          Adydze dwa mosty, a przed nimi usypali szańce ziemne. Dnia
30  2,  17|          kłapał. Ale był ta między nimi kto inny ku pomocy. W przedniej
31  2,  17|       ramię w ramię, puklerz przed nimi z bagnetów...~Panowie bracia!
32  2,  17|            razu ruszyli do nas. Za nimi ściągnęli żołnierze, co
33  2,  17|     nauczyli my się radzić sobie z nimi, ale w pierwszych początkach,
34  2,  17|         uzbrojonych Murzynów. Co z nimi robić? Puścić na wolność,
35  2,  17|        generała Roszambo, że przed nimi stoi połowa pierwszej legii...
36  2,  17|          na tę chwilę, nie pójdę z nimi. Ale nim piach mi oczy zasypie
37  2,  18|           z odkrytą głową szedł za nimi jakiś czas przez podwórze,
38  2,  18|           szeroko rozsiadłe, a nad nimi wielkie ogołocone drzewa,
39  2,  19|   Loewensteina!~- Białe dragony za nimi!~- Heskie dragony!~- Karabinierzy
40  2,  19|         dragony!~- Karabinierzy za nimi!~- Białe Althany za nimi!~-
41  2,  19|           nimi!~- Białe Althany za nimi!~- Bębny walą...~- Słyszycie...
42  2,  21|          znak do tamtego.~Tuż pod, nimi rozległ się trzykrotny świst
43  2,  22|       jedne za drugimi. Ino się za nimi po zagonach dym wlókł aże
44  2,  22|          Gdy otwierał oczy, wodził nimi ze zdumieniem po lesie i
45  2,  23|        podpułkownicy-adiutanci, za nimi porucznicy-adiutanci: Józef
46  2,  24|       wojska Francuzów. Była przed nimi niedościgła gołemu oku,
47  2,  24|           w garściach, a łydki pod nimi dygocą, jeden przed drugim
48  3,  1 |        wydarł.~- No, a teraz cóż z nimi?~- Pada mi ten kamrat: naszą
49  3,  1 |            z dziedziny? Któż przed nimi niesie buńczuk grabieży,
50  3,  1 |   śnieżnych Pirenejów. Stała przed nimi na południu niezmierzona
51  3,  2 |      kładli płaszcze i owijali się nimi. Oficerowie, którym moda
52  3,  2 |            zbiegli ku stopniom. Za nimi dopiero wylazł z zakrystii
53  3,  3 |   zstępującym z gór, siepali się z nimi w zasadzkach, po wyłomach
54  3,  3 |  zgromadzonych piechurów, a miedzy nimi ułan-piechur Cedro - puściło
55  3,  3 |       oknach na górze i dole przed nimi ukazały siei głowy i lufy.
56  3,  3 |            widoku, który się przed nimi roztoczył. Wałka i szamotanie
57  3,  3 |      rzeczywiście nie myślał iść z nimi. Siadł we framudze okna
58  3,  3 |         zawołał Cedro zstępując za nimi z góry.~Gdy szedł po schodach
59  3,  3 |            tłuszczy, sen idący nad nimi w ciemnych załamaniach sufitu.
60  3,  3 |     otwarła szeroko oczy.~Powiodła nimi po trupach.~Chwilę słuchała
61  3,  5 |            izbę. Cedro witał się z nimi radośnie. Rozglądając się
62  3,  6 |          próżne. Przestrzeń między nimi gorliwie zapełniano faszyną,
63  3,  6 |        wybierano rowy, stawiano za nimi podwójne palisady, wkopywano
64  3,  6 |           ogarnięty szałem szedł z nimi. Napadli na piechotę Wukasowicza
65  3,  6 |        zbici. Armaty huczały przed nimi. Kule bluzgały po wodach
66  3,  6 |         Nieprzyjaciel walił się za nimi krok w krok, szedł w ich
67  3,  6 | austriackich w bagno, łamiąc się z nimi oko za oko, ząb za ząb,
68  3,  7 |            w szeregi i pociągnął z nimi. Po drodze rozpytywał się
69  3,  7 |     uwijało się między łóżkami. Za nimi nosił wodę w miskach, ręczniki,
70  3,  9 |           cały oddział idący przed nimi huknął z nagła pieśń. Jak
71  3,  9 |   wykomenderowano wedety, a między nimi wystawiono podsłuchy. Starszyzna
72  3,  9 |         placówką. Rafał poszedł za nimi z dala i słyszał całą sprawę.
73  3,  9 |              Tak. Co zrobiliście z nimi?~- Zrąbaliśmy na drzazgi.~-
74  3,  9 |        czarną linią wyrastać przed nimi. Jeszcze chwila i dał się
75  3,  9 |         kupach ziemi, która wraz z nimi zjeżdżała w jakieś dziury
76  3,  9 |        Zwołał tedy ludzi i biegł z nimi na tamtych. Pelletier poskoczył
77  3,  11|           odzieniakach. Książę sam nimi dowodził, ale nie jako oficer,
78  3,  11|         Świętopawelskie. Pobiegł z nimi i trafił w wir najzacieklejszej
79  3,  11|   żołnierzy polskich zmagała się z nimi ze wszech sił, ale nie była
80  3,  11|        wraz, biegną... Pożar przed nimi. Olbrzymie zgliszcza rodzą
81  3,  13|        kolumny i rozpostarty ponad nimi czarny strop z koron wielkolasu.
82  3,  13|          krzyk. Rafał poskoczył za nimi. Zatoczył się jak pijany...
83  3,  14|       Toledo gwarzył, jak to tam z nimi było, tylko żem nie mógł
84  3,  14|        klasztorem otwarł się przed nimi widok, bo w całej prawie
85  3,  15|          widział już takich między nimi, co się to Francuzów trzymają
86  3,  17|        każdej szerokości. Doły pod nimi zawalano ziemią i równano