Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |              twoją matką najbardziej zawsze z całego rodzeństwa pałaliśmy
 2  1,  1 |          było sposobu, gdyż słano mu zawsze w tym właśnie pokoju na
 3  1,  1 |               zdrajca, nakłada, a ją zawsze słychać: idzie równo lasami
 4  1,  1 |             zabawy znaleźć bym mógł? Zawsze na służbie... Oto i teraz
 5  1,  1 |            sierpnia zeszłego roku na zawsze zostanie w pamięci wszystkich,
 6  1,  3 |            doskonale, aczkolwiek nie zawsze z równą wytrwałością. Uwielbiał
 7  1,  3 |           wzmianki szeptem ze zgrozą zawsze mówione. Cóż go za to czeka?
 8  1,  4 |           nasępionych brwi witało go zawsze i żegnało. Jeżeli zaszło
 9  1,  5 |             Wiem. Dobrze. Pochlebcom zawsze dobrze, w gazetach ich będą
10  1,  7 |          oczywista, że stracił ją na zawsze. Wiedział o tym aż nadto
11  1,  7 |            się naokół panika, rzucał zawsze wrzaskliwe, drżeniem wszystkich
12  1,  7 |              pochłaniał go oczyma na zawsze... Oglądał widome drogi
13  1,  8 |            prawdę. On nie mówił, jak zawsze mówi - bez urazy- goj do
14  1,  8 |           pokoje królewskie, tyś mię zawsze odmawiał i sam... za nic,
15  1,  8 |      ckliwych cnotach... Dusiłem się zawsze, dziś ci otwarcie powiem,
16  1,  10|         gdyby przywłaszczał sobie na zawsze śliczną melodię, przypadkiem
17  1,  11|      szczęściem byłby pochwycił i na zawsze zapamiętał jakiś w niej
18  1,  11|             niej ciągle. Szedł z nią zawsze przez jakieś knieje, gdzie
19  1,  11|          kradzieży, tryumf zdobywcy. Zawsze czysty śmiech księżniczki
20  1,  12|      szczęście godzin, straconych na zawsze, taiło się w tych murach.
21  1,  13|          mnie, znajdą mię wszędzie i zawsze, dopóki siły w tych gnatach,
22  1,  14|         niegrzecznie - przypomina mi zawsze mego poczciwego stryja,
23  1,  15|            na reduty. Jarzymski miał zawsze u siebie kilka butelek doskonałego
24  1,  15|            równie jak wszechobecną i zawsze nudną łaciną.~Jednego dnia
25  1,  16|            do obłoków. Kępy te miały zawsze ten sam kształt, zawsze
26  1,  16|              zawsze ten sam kształt, zawsze jednako było je widać, niby
27  1,  16|            był o tym dzieciństwie na zawsze, gdyby nie siostra, nie
28  2,  1 |          gdzie zjawić raczy, to tyle zawsze pokaże ludziom efronterii
29  2,  2 |              mądrość, miłość jednako zawsze silna, bez początku i końca,
30  2,  3 |          jest już z nimi złączony na zawsze, a przecież byli dla niego
31  2,  7 |      koniczyna i bujne fale mietlicy zawsze rozkołysane. W dole, gdzie
32  2,  7 |   przywdziewał strój myśliwski. Miał zawsze przy sobie damasceński puginał,
33  2,  7 |         wieczność. Tak jak teraz, na zawsze, bez odmiany. Sen dusz,
34  2,  7 |   nieprzebranej, ciągle odmiennej, a zawsze jednako silnej. Wieczną
35  2,  9 |       objąwszy rękoma kolana. Tak tu zawsze siadywał z Heleną. Wszystko
36  2,  14|           już swoje!~- A swoje... Bo zawsze, ilekroć waszmość wracasz
37  2,  15|             ulgi. Z rozkoszą, jakiej zawsze doświadczał na widok nowych
38  2,  15|             jeszcze w nim drżał i na zawsze pozostał w duchu...~
39  2,  18|        twarzy dziecka. Usta, te usta zawsze uśmiechnięte, usta nigdy
40  2,  18|         chciał związać, skrępować na zawsze. Podniósł je obie i z jękiem
41  2,  20|              wiedział imię tej pani. Zawsze to potrzebne, może się przydać.
42  2,  20|              siebie! Wydawało mi się zawsze, że jestem niespełna rozumu,
43  2,  20|              Białogłowom trudno jest zawsze i nie tylko w tych stronach
44  2,  20|             o siadanie na koń idzie, zawsze pierwszy? - rzekła piękna
45  2,  20|          tego szczygła, zatrzymać na zawsze oddech. Za cenę jednego
46  2,  21|              tak szczęśliwej chwili. Zawsze z nią walcował ktoś inny
47  2,  21|              w którym była dla niego zawsze. Poznał ją po zapachu włosów
48  2,  21|        Słuchaj, co mówię. Chciałabym zawsze tak wspominać moją w Grudnie
49  2,  21|              wspominałam. Chciałabym zawsze tak samo... Lubię tę w sobie
50  2,  21|             huczące serce. Miałam go zawsze w pogotowiu...~- O, gdyby
51  2,  21|             i jesteś jeden. Będziesz zawsze.~Wstała i odsunąwszy go
52  2,  22|           rzekł Rafał obłudnie - ale zawsze lepiej się nie spotykać.~-
53  2,  22|             i Częstochowę.~- Ba! nie zawsze się ma do czynienia z Niemcem
54  2,  24|         otwarta ściana zwrócona była zawsze w stronę dużego ogniska,
55  2,  24|              węgierskim krojem. Dekę zawsze sam składał we czworo pod
56  2,  24|         Mątawy, ów regiment, dybiący zawsze na sztychu, wpadł na mocny
57  3,  1 |          oraz obowiązek pozostawania zawsze w służbie sztabu generała.
58  3,  2 |              śmiechu: Do diabła! nie zawsze cierpienie jest piękne,
59  3,  2 |          cierpienie jest piękne, nic zawsze, nie zawsze...~Chwycił lancę
60  3,  2 |              piękne, nic zawsze, nie zawsze...~Chwycił lancę upuszczoną
61  3,  3 |             oblężonej Saragossy. Nie zawsze jednak udawało się tak '
62  3,  3 |         stratowanego - oto wszystko. Zawsze niezwyciężony pułk lansjerski
63  3,  3 |         wydrążeniem starej cysterny, zawsze szemrzącej. Zapach ich dźwigał
64  3,  4 |             zabrzmią już! Skonała na zawsze melodia wasza, skrzypki
65  3,  4 |            cyny i wnuki, odpinasz na zawsze pióra od przyłbicy i miecz
66  3,  4 |       pożądanie, żeby już spocząć na zawsze. Byle głęboko! Nie będzie
67  3,  4 |      zmniejsza o dwie trzecie, że na zawsze odmienia i kasuje odwieczne
68  3,  6 |              a już, widziało się, na zawsze obcą i zapomnianą radość.~
69  3,  6 |          bekiesza, buty wytarte, jak zawsze. Stary sknera, Olbromski
70  3,  6 |               Ach, bił go ten ojciec zawsze, od najpierwszego dzieciństwa,
71  3,  6 | najpierwszego dzieciństwa, znieważał zawsze, nękał, dokuczał, poniewierał,
72  3,  6 |            Nawet Sokolnicki, którego zawsze trzeba tenir par la basque,
73  3,  6 |              ukłonem:~- Tak, tak, on zawsze gotów, kiedy mowa, żeby
74  3,  6 |            gadziny, to już straci na zawsze. Za cztery pacierze wieś
75  3,  7 |           wejście, dawniej szczelnie zawsze zamknięte, teraz rozwarte
76  3,  7 |               Nie pora na to.~- Mnie zawsze pora.~- Nie! Teraz pora
77  3,  9 |        którąkolwiek zmierzał stronę, zawsze dochodził do głębokich i
78  3,  14|        ubędzie, tam ci już dziura na zawsze. Czymże to ją zatkać? Ich
79  3,  15|             przewidywacze nieomylni, zawsze uznający siłę i władzę tego,