Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         Na-hoho!~Psy ucięły. Zaraz potem drugi głos, bliższy Rafała,
 2  1,  1 |               poszli na przełaj, a potem na ukos bez rolą, po zagonach,
 3  1,  1 | przygotowaną masą naładował fajkę. Potem całą fajkę wsunął w gorący
 4  1,  3 |            Archilochius minor...~A potem:~- Interitura simul...~Na
 5  1,  3 |            Cedro krzyknął nagle, a potem kilkakroć zabełkotał w wodzie.
 6  1,  3 |           do ziemi jej szyjkę, jak potem ujął dwoma palcami łebek
 7  1,  3 |          Rafała i z lekka cmoknął.~Potem odszedł, wezwał do siebie
 8  1,  6 |         czterech chłopów nie mogło potem udźwignąć...~Burza biła
 9  1,  7 |        drzwi przez czas niejaki, a potem zwrócił się do Rafała s:
10  1,  7 |        widziałem naszą stronę... A potem... żeby też słowo!~- Ojciec
11  1,  8 |            powiedział mu prawdę. A potem on mówił takie wielkie słowo
12  1,  17|             zrazu swojej kompanii, potem szerszemu kołu wiary, a
13  1,  17|           noc za dwu, za trzech, a potem za dziesięciu i dwudziestu
14  1,  17|           się starannie i uczesał. Potem oczyścił porządnie mundur,
15  1,  17|            przez chwilę bez ruchu. Potem dopiero przypomniał sobie
16  1,  17|           ziemię, jak lane kule, a potem mknęły koło uszu na podobieństwo
17  1,  17|     artylerię i piechotę polską, a potem wzięli broń do nogi. Nikt
18  1,  17|      Foissac-Latour podniósł oczy. Potem białą, drżącą rękę. W milczeniu,
19  2,  1 |       karku jego opiekę. Ale o tym potem. Przede wszystkim siadaj
20  2,  1 |        gwiazdami, jakich już nigdy potem oczyma nie widział, przemknęło
21  2,  1 |         sztabę z szyldem. W chwilę potem blacha szyldu zgrzytnęła
22  2,  3 |       drewnianego młotka - i zaraz potem hałas, krzyk, szczęk broni.
23  2,  7 |         skrzyżalach, za progiem, a potem wskroś tej łąki, nie depcąc
24  2,  9 |          na drżących nogach, zlany potem, stał na tym miejscu z oczyma
25  2,  9 |          znalazł dużą kroplę krwi. Potem wszystko ustało. Szedł tedy
26  2,  9 |            zamknięte dziedzińce... Potem potworne podobizny dwu lwów
27  2,  11|       świata. Jechali zrazu konno, potem przesiedli na sanie. Ale
28  2,  12|          odleciał aż pod szynkwas. Potem wstał i zbliżył się do Cedry.
29  2,  12|         drewnianą sochą! Zlewaj go potem i łzami, zasypuj chudym
30  2,  17|     Łukowie rozdzielili na partie, potem ubrali w kamasze i marsz,
31  2,  17|            straszliwą. Złączył się potem z armią włoską i poszedł
32  2,  17|       dawali nam połowicę porcjów, potem ćwiartkę, a koniec końców
33  2,  17|             tułali się po Francji. Potem nie było już dnia, żeby
34  2,  17|       wyspą Maderą a Kanaryjskimi, potem jeszcze dalej. Wiater się
35  2,  17|          Dessalin, ten sam, co się potem za cesarza wyspy Haity pono
36  2,  17|         się wielki trzask w czole, potem we wszystkich stawach i
37  2,  17|        przedtem zastanowienia, ani potem krzyny żalu. Przygnały tedy
38  2,  17|          bratulu, i umykaj w pole! Potem nauczyli my się radzić sobie
39  2,  17|          cudeńki, co my cierpieli. Potem nie kładli my się spać inaczej,
40  2,  19|           z brzega rozwiązał ręce. Potem go ujął za ramię i sprowadził
41  2,  20|         Nudzę się, nudzę się"... A potem rób, co chcesz... Upór...~-
42  2,  20|          mieć sekundę na ustach. A potem niechże strzela w łeb, kto
43  2,  21|           i wytykania palcami, ale potem wszystko pójdzie w zapomnienie.
44  2,  21|           u proga. Zawahała się... Potem wróciła jęcząc cicho i gryząc
45  2,  21|             uważnie rzecz wybadał. Potem oddał swemu dowódcy honory
46  2,  22|            Prusaki pobiły, a zaraz potem same uciekły.~- Takie bitwy
47  2,  22|            okna, we drzwi i wrota. Potem w skok pomknęli w kierunku
48  2,  22|           musieli czekać na ganku, potem wpuszczeni zostali do pierwszej
49  2,  22|       niegdy wódz naczelny, stanął potem do apelu jako szeregowiec...
50  2,  22|          to my uśli za granicę. To potem światami, Bóg wie gdzie,
51  3,  1 |        Szwajcary ze Sokolnickim. A potem w służbach cyzalpińskich.
52  3,  3 |            z trudu. Cały był zlany potem, brudny i niemal ślepy od
53  3,  3 |            jedną salwę strzałów, a potem, nie myśląc wcale, co będzie
54  3,  3 |       rannych w bitwie ulicznej, a potem w zapale walki zapomniano
55  3,  3 |       chwil, nogi jego kopały mur. Potem westchnął i ucichł.~Cedro
56  3,  3 |   stapianych we krwi, śmierdzących potem pracy od całodziennych siepań,
57  3,  3 |          splecione palcami.~Rzucił potem drugą gałązkę, osypaną nie
58  3,  4 | majsterkowie: raz-raz - raz-raz!~A potem jeden przed drugim, na wyprzódki!
59  3,  4 |         pił chciwie, nienasycenie. Potem zaraz w moment usnął, nim
60  3,  4 |           straszliwie blady, zlany potem, z gębą pełną krwi. Oczy
61  3,  5 |         póki nam prochu starczyło. Potem kamieniami. Ale roni rozebrali
62  3,  6 |           przeszywającym wzrokiem. Potem raptownie odwrócił się i
63  3,  6 |   Olbromski w Rycerskiej Szkole, a potem oficer za Rzeczypospolitej.~-
64  3,  6 |        potrząsać. zrazu ostrożnie, potem coraz mocniej, aż wreszcie
65  3,  6 |      Nareszcie!~Drugi huk, trzeci. Potem dwa prawie jednocześnie.~-
66  3,  8 |          do zagięcia łachy. Wrócił potem na drogę i szedł w zamyśleniu,
67  3,  8 |    Dąbrowski przez chwilę milczał. Potem ciężkimi kroki bezwiednie
68  3,  9 |           z pochyloną głową. Zaraz potem odjechał.~Noc się zbliżała.
69  3,  10|            Wskazał nim coś w polu. Potem w drugiej stronie, a gdy
70  3,  10|           z Paryża listek jeden, a potem nic już, ani słowa. Przysłali
71  3,  10|        ustach śpiewaczki.~W chwilę potem zdarzyło się Rafałowi spojrzeć
72  3,  13|           dać jeść w refektarzu, a potem wszystko poszło ku Kielcom,
73  3,  13|         Nardzewskiego w gościnę, a potem dalej, na południe...~Pędząc
74  3,  13|           psubraty, po zapłociu, a potem w nogi. Ja tu spojrzę bez
75  3,  14|  zburzyszcze. Szedł zrazu naprzód, potem na prawo i mocując się z
76  3,  15|         innych po drodze załogach. Potem wracam do Saragossy i do
77  3,  16|      grobowy. Zrazu nagimi rękoma, potem znalezionym ułamkiem czerepa