Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   pamiętaj sobie, żebym ja cię za słowo nie chwycił i nie osadził
 2  1,  2 |          zieleni...~Dałam chłopcu słowo, już się nie odmieni!~A
 3  1,  2 |            a przecie nad wszelkie słowo rozumna. Główkę miała maleńką,
 4  1,  3 |      Patrzaj, a to co?...~Drwiące słowo odpowiedzi trwoga wgniotła
 5  1,  3 |           chudym łydkom. Wreszcie słowo skrzydlate wyfrunęło z jego
 6  1,  3 |          oto jakiś dźwięk, szmer, słowo zmieniały nastrój w inny
 7  1,  3 |         żadna nie zamieniła się w słowo.~- Czy ty będziesz odpowiadał?
 8  1,  3 |      miętką trzydziestkę i fenig. Słowo honoru: miętkie drajsig -
 9  1,  5 |          znaczy takie zagraniczne słowo, to nie twoja rzecz. Ślabizuj
10  1,  6 |        pękały od szalonego tchu i słowo więdło na wargach. Schylił
11  1,  7 |         co mam robić...~- Na moje słowo!~- No, jużci jakbym leżał
12  1,  7 |          wszystkich wysiłków było słowo: stało się. Nadaremnie otaczał
13  1,  7 |       ojciec, ale nigdy ani jedno słowo o synu Piotrze nie było
14  1,  7 |     stronę... A potem... żeby też słowo!~- Ojciec nic o bracie nie
15  1,  7 |              A z domu... żeby też słowo!~Rafał, pobudzony przez
16  1,  8 |          swego rozumu. Jego każde słowo można sprzedać za gotówkę,
17  1,  8 |      potem on mówił takie wielkie słowo do najbiedniejszego Żydka
18  1,  8 |           nam powiedziano radosne słowo powrotu, pierwsza moja myśl
19  1,  12|           wychudłą rękę po datek. Słowo ze sczerniałych warg padające
20  1,  13|         twarz, pamiętał każde jej słowo, tak pełne miłosnego męstwa,
21  1,  13|       waćpan puścił na oficerskie słowo. Jestem tu przejazdem. Nie
22  1,  13|         chwilę. Powiem ci jeszcze słowo.~Prawie siłą odprowadził
23  1,  13|           Spać, spać! Ale jeszcze słowo...~- Nie chciałbym być natrętnym.~-
24  1,  14|          przejrzenia, że wszelkie słowo w istocie swej .jest czcze
25  1,  14|        jest czcze i próżne. Nawet słowo najgenialniejszych poetów.
26  1,  16|           cichy... Jakie to cudne słowo: jaśnie oświecony pan, jaśnie
27  1,  17|          spory i zawiści. Niczyje słowo i czucie nie było dla drugiego
28  1,  17|        nie pójdę nigdzie! -cisnął słowo głośne jak klątwę na nieszczęśliwych,
29  2,  1 |          to uroczyste szlacheckie słowo. Czy możesz mi dać takie
30  2,  1 |           Czy możesz mi dać takie słowo?~- Daję na to słowo honoru.~-
31  2,  1 |         takie słowo?~- Daję na to słowo honoru.~- Mówię ci to zaraz,
32  2,  1 |   wolności klubowej; wyrwać wolne słowo z gardła! Przenigdy! Trupem
33  2,  2 |       naukę. Gdy wyrzekł ostatnie słowo i pięćkroć uderzył młotkiem,
34  2,  2 |    Braciom i Siostrom, równie jak słowo, znak i dotknięcie.~Rafał
35  2,  2 |      pokorą wymawiała tajemnicze "słowo" Feix, co znaczy: "Szkoła".
36  2,  4 |       naukę. Gdy wyrzekł ostatnie słowo i pięćkroć uderzył młotkiem,
37  2,  4 |    Braciom i Siostrom, równie jak słowo, znak i dotknięcie.~Rafał
38  2,  4 |      pokorą wymawiała tajemnicze "słowo" Feix, co znaczy: "Szkoła".
39  2,  6 |      radosnym zdumieniem, a każde słowo, każdy dźwięk spadał w tajemniczą
40  2,  9 |       Zgonionemu przyszło na myśl słowo "Charon"... Ale co znaczy
41  2,  9 |       Charon"... Ale co znaczy to słowo? skąd przyszedł taki do
42  2,  10|       pobliżu wyszeptał, wysyczał słowo, drugie, trzecie... Więzień
43  2,  10|     szeptał coś z cicha, wymawiał słowo tajemnicze. Gdy nie otrzymał
44  2,  10|          okna. Nim dozorca zdążył słowo rzec, gest uczynić, wdrapał
45  2,  12|  kilkakrotnie w ostatnim głodzie. Słowo prośby, zwrócone do pańszczyźnianego
46  2,  14|        tych tam łagodzeń. Pyszneś słowo powiedział: nie przy nas
47  2,  17|   rodzinny.~- Bóg zapłać za dobre słowo...~- Powiedzże nam o swoim
48  2,  17|           oko w oko zobaczył. Nim słowo rzec - już ci ślocham w
49  2,  17|      ślocham w głębi szeregu. Nim słowo rzec, już ci z trupa bratniego
50  2,  17|        organizacji. Przywiózł nam słowo Pierwszego Konsula, że skoro
51  2,  17|           a nie iść poniemusem.~- Słowo łatwiej powiedzieć, niż
52  2,  17|        miejsce swoje. Wielki wódz słowo dał. A żołnierz wodzowe
53  2,  17|           dał. A żołnierz wodzowe słowo na czułej szali waży. Tylko
54  2,  17|           straszne burze, których słowo ludzkie nie wypowie. Wtedy
55  2,  18|     dźwięk ludzkiego głosu, jakby słowo na pół wyrzeczone, które
56  2,  19|       uśmiechem rzucił mu do ucha słowo:~- Ciotunia...~Cedro raz
57  2,  20|            Pani szambelanowo...~- Słowo się rzekło, a raczej napisało.
58  2,  21| Krzysztofem? Jak wyrazić pierwsze słowo po tylu dniach i nocach
59  2,  21|            Jak teraz...~- Jeszcze słowo...~- Chodziłam sama w puste
60  3,  3 |     oczyma patrzyły we drzwi. Nim słowo rzec, gromada ta została
61  3,  3 |           zmieścić w swym polu, a słowo nie jest zdolne wyrazić.
62  3,  3 |    prędzej, namiętniej bełkocą to słowo...~Spróbował poruszyć się
63  3,  3 |           cisnął mu Cedro w twarz słowo jak rękawicę.~Tamten zaprzeczył
64  3,  4 |           uniesiony hymn, w jedno słowo zawarte Atlantyckie Morze:~-
65  3,  6 |      Lance do ataku!~Prędzej, niż słowo rzec, prawe ręce zsunęły
66  3,  6 |      Generał nie czekając na jego słowo polecił:~- Plutonami!~Zjechali
67  3,  8 |        wygraną bitwę obstoi takie słowo! - rzekł twardo Sokolnicki.~-
68  3,  9 |           słyszeć szmer, zbiorowe słowo, podobne do szumu wiatru:~-
69  3,  10|          między myśli przyjaciela słowo przypomnienia o tamtej chwili,
70  3,  10|    przypomnienia o tamtej chwili, słowo żywiącej otuchy. Trepka
71  3,  12|    skąpana w barwie. nad wszelkie słowo uroczej. Wilgi wykrzykują
72  3,  13|    ściśniętymi zębami wciąż jedno słowo, jak hasło:~- Jaz! Jaz!...~
73  3,  14|           białą postać. Charczące słowo jakoby zgrzyt ostrza puginału,
74  3,  15|          w męczarniach niż wyznać słowo o miejscu pobytu bandy powstańczej;
75  3,  15|  miasteczkom, całym wsiom na jego słowo przepuszczałem. Chce mi
76  3,  18|                                   Słowo honoru~W okolicach Orszy