Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |              Jedne z nich wskoczyły wnet na sofę przy stole i oko
 2  1,  2 |             a młódź hulała co tchu. Wnet futra, opończe, bekiesze
 3  1,  2 |        kątach młodzież uboższa, ale wnet radość powszechna wciągnęła
 4  1,  2 |        wyrzucił je razem z futryną. Wnet z dwu czarnych otworów wionęły
 5  1,  3 |              Skoczyli w tę stronę i wnet nozdrzami poczuli dymy.
 6  1,  5 |        zatrzymał się przy drzwiach, wnet stary krzyknął na niego:~-
 7  1,  5 |           jest na brzegu Wisły, ale wnet zorientował się, że Wisła
 8  1,  5 |         Rafał schylił głowę i uczuł wnet, że ma płomień we włosach,
 9  1,  5 |          długie, zimne skręty żmii. Wnet z piersi jego wylatywał
10  1,  5 |        krzyk martwiejący na ustach, wnet dziwaczny, głupkowaty śmiech.
11  1,  7 |        patyków i rozniecić ognisko. Wnet wzbił się w górę pióropusz
12  1,  8 |            się sami w cichości. Ale wnet chłop począł łkać i stękać.
13  1,  8 |         kościelne i babę-trupiarkę. Wnet zapalono świece osadzone
14  1,  9 |            był w tym szeleście! Ale wnet gwara schylonego drzewa
15  1,  10|            domu.~- A to zabierajcie wnet, bo ja w tych dniach dwór
16  1,  13|             To był generał Chabran. Wnet szturm do bramy San-Zeno,
17  1,  16|       folwarcznej z byle interesem. Wnet ogorzał, ręce mu zgrubiały,
18  1,  17|             ich miłosnym ramieniem. Wnet tłum żołnierzy zwalił się
19  1,  17|           zależnym od oddalenia, że wnet odróżnił baterię Redela
20  1,  17|             wygniecionym posłaniu i wnet usnął. Miał sny straszliwe,
21  1,  17|            je ścigać wilczymi susy. Wnet byli w bagnach. Już stamtąd
22  1,  17|            i otwierali sobie drogę. Wnet jednak ten i ów, zajechany
23  2,  1 |         swych zapominasz! - wołano.~Wnet ukazały się nowe kosze.
24  2,  1 |           wygnać zmorę wspomnienia. Wnet zaczął mu imponować nowy
25  2,  1 |              Wymienił jakąś sumę, a wnet ten i ów zaczął rzucać na
26  2,  1 |   kamieniami znalezionymi na ziemi. Wnet żelazny drąg siłacza z Oleśnicy
27  2,  2 |           Katodos Persefony!... Ale wnet wspomniał mu się inny...
28  2,  2 |         zawiązek loży niewieściej i wnet był "afiliowany" do loży
29  2,  4 |         zawiązek loży niewieściej i wnet był "afiliowany" do loży
30  2,  11|   Hospenthalu udało się im dotrzeć. Wnet słońce zaszło za garby Furki.
31  2,  12|      zamiarem oddania mu pocałunku.~Wnet jednak cofnął się gwałtownie
32  2,  13|           uderzyło mu w piersi, ale wnet je zdławiły wspomnienia...
33  2,  13|          uczuciem radości. Panienka wnet podniosła głowę i spojrzała
34  2,  13|            Krzysztof przerzucił się wnet do innej melodii. Siostra
35  2,  16|           tamtą stronę, ale stanęły wnet, jakby ich nogi w ziemię
36  2,  17|           podniósł się żywo drugi i wnet jak na komendę zerwały się
37  2,  17|             zeszli nad Adygę rzekę. Wnet baron rozparł się lewym
38  2,  17|         dawne się wspomniały czasy. Wnet generał Macdonald, uchodząc
39  2,  17|             kościach trzeszczy, ale wnet się przecie skrzepi bele
40  2,  17|        ulicy w czarną i zimną sień, wnet na cię warknął Włoszyn zielony
41  2,  17|           żaglami i nastawia się... Wnet idzie spomiędzy kamiennych
42  2,  17|           jak grają skały czerwone. Wnet jeden maszt złamany, jakby
43  2,  17|             a sen za oceany ucieka. Wnet skóra żółknie, a białka
44  2,  17|         wylądowaniu ruszył do boju. Wnet przecie ów murzyński generał
45  2,  17|        Rozdzieliły się nasze drogi. Wnet usłyszeli my o śmierci porucznika
46  2,  18|      nieobeszły, spracowany kraj...~Wnet lecieli polem, wichru mając
47  2,  22|         końskich podków po grudzie. Wnet pchnięto drzwi: Rozległo
48  2,  22|         dość niezgrabnie przystali. Wnet się zawiązała rozmowa. Byli
49  2,  22| umundurowanie i na żołd miesięczny! Wnet stanie kompania strzelców.~-
50  2,  24|        Jeśli była w pobliżu wioska, wnet jazda zajmowała dla zdrożonych
51  2,  24|        Krzysztof Cedro, nauczył się wnet cenić, jakoby skarb, zacną
52  2,  24|           stanowiska, czyli poczty, wnet schodzili się po staremu
53  2,  24|           to przewidział Dąbrowski, wnet spostrzegła siły pruskie
54  2,  24|          traktem tczewsko-gdańskim. Wnet przednie straże francusko-polskie
55  2,  24|       Gdańskiej, oczyszczały drogę. Wnet jednak pod silnym impetem
56  3,  1 |         jednak trwała tajemniczość. Wnet starsi oficerowie wjechali
57  3,  1 |            to nasza dusza.~Nadeszły wnet i ustne wieści. Głosiły
58  3,  1 |              dowodzący tą kompanią, wnet szlusował do młodego i mamrotał
59  3,  1 |          niczym, topniały i ginęły. Wnet przemieniły się w morze.
60  3,  2 |            okrzyk przez chwilę, ale wnet odprężała się zasłona, ukazywał
61  3,  3 |         bramy były zawalone, ale je wnet wyłamano. Hiszpanie zostali
62  3,  3 |        teraz na chwilę sam ze sobą. Wnet myśli jego pędził i ścigał
63  3,  3 |             końcem pochwy pałasza i wnet stanął na balkonie. Chlusnęło
64  3,  4 |   śmierdzieć pospołu z motłochem... Wnet cicha, daleka muzyka onych
65  3,  5 |           domów wybiegli koledzy, i wnet Krzysztof jechał jak tryumfator
66  3,  5 |            Saragossa i Burviedro...~Wnet wciągnięty do wnętrza obszernego
67  3,  6 |           do batalionu Godebskiego. Wnet usłyszeli komendę:~- Dwoma
68  3,  6 |             domostw. Za nim stawali wnet żołnierze i razili jeszcze
69  3,  7 |            tym czynnościom. Chirurg wnet wyszedł oznajmując, że chory
70  3,  8 |       dający mu prawo do dwu wozów. Wnet piesi i jadący markietanie
71  3,  9 |      słychać było komendy i pieśni. Wnet piechota wyciągnęła starym
72  3,  11|      Gdzieniegdzie wybuchał płacz i wnet nacichał jakby przez ogień
73  3,  11|            pod nasypem. Ale i tamci wnet zostali przez tłum obezwładnieni.
74  3,  11|  zaczajonych w poprzecznym parowie. Wnet byli w ich tłumie. Książę
75  3,  14|       Oficerowie i żołnierze poszli wnet spać, od tylu czasów po