Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
slychu 1
slysza 1
slyszac 16
slyszal 75
slyszala 3
slyszalam 4
slyszalem 14
Frequency    [«  »]
75 kapitan
75 nagle
75 samym
75 slyszal
75 swych
75 wiedzial
75 wnet
Stefan Zeromski
Popioly

IntraText - Concordances

slyszal

   Tom, Rozdzial
1 1, 1 | obiecał wyjaśnić...~Szlachcic słyszał ten okrzyk i widział uśmiech, 2 1, 2 | woli, czy aby rodzic nie słyszał aforyzmu.~Woźnica stanął 3 1, 2 | obchodząc stoły z dzbanem wina, słyszał mimo chęci szeptane rozmowy.~- 4 1, 3 | kierunku. Nastawił uszu, ale słyszał tylko wściekły, przerażający 5 1, 3 | trwała bez końca. Rafał słyszał, jak Krzyś usnął, jak się 6 1, 3 | budził, znowu zasypiał. Słyszał jego oddech nierówny, prędki, 7 1, 3 | teraz samemu iść wypadnie.~Słyszał nierówny, tchnący żarem 8 1, 4 | przejścia nowo przybyłych, słyszał szelest kroków idących ku 9 1, 5 | sprzęty, osoby, ich ruch, słyszał rozmowy... Widział , a 10 1, 5 | zagłuszyły poświsty wichru. Rafał słyszał przez chwilę, jak rozmawiała 11 1, 5 | przejął. W tym biegu nad biegi słyszał ciągle poza sobą cmokające 12 1, 5 | coraz mniej ruchomego. Słyszał gdzieś obok siebie śmiertelne 13 1, 5 | śmiertelne rżenie Baśki. Słyszał w samej głębi serca i w 14 1, 5 | jakoby wołanie o pomoc. Słyszał, jak drugi zwierz rozdziera 15 1, 5 | miejscu, ale tamten nie słyszał wcale, gdyż magierę wsuniętą 16 1, 6 | świetliste widma płynęły.~Rafał słyszał, że obok komina ludzie mówią, 17 1, 6 | uczucie. Cisza i spokój... Słyszał głos mówiący:~- Jeden zołmierz 18 1, 7 | przylatywały do niego. Ledwie je słyszał i ledwie widział. Od chwili 19 1, 7 | ciała... W dymach błękitnych słyszał jej głos, śmiech-wesele, 20 1, 7 | jeszcze?~I tego dnia Rafał słyszał już ów krzyk, ale nie zwracał 21 1, 7 | w nie patrzą przez lata, słyszał dźwięk, szept, westchnienie... 22 1, 8 | były prawie niczym, nie słyszał dzikich hukań Michcika powołujących 23 1, 8 | kryją w przejrzystą szatę, słyszał w głębi siebie jak gdyby 24 1, 10| zatopił oczy w talerzu. Słyszał tylko huk w głowie i bicie 25 1, 11| okrzyk z ust jej wyrywał i słyszał go z upojeniem, fruwający 26 1, 11| Księżniczka Elżbieta znikła, Słyszał tylko za brzozami huk, tętent 27 1, 11| Rafał rozumiał je dobrze. Słyszał, że Michcik wzywa nadaremnie 28 1, 11| samą drogą, ku Grudnu. Słyszał, mijając wieś, że ktoś za 29 1, 12| pełne oczy złotego mroku. Słyszał w głębi swej duszy szelest 30 1, 12| Książę nastawił uszu. Słyszał, że żołnierz naokół słucha 31 1, 15| gruncie, oto jęk w sobie słyszał żałosny, wyrzut tak dokuczliwy, 32 1, 16| Nie odwrócił się, choć słyszał, że Zofka idzie za nim podśpiewując. 33 1, 17| że ledwie spostrzegał i słyszał, ledwie wiedział, gdzie 34 2, 1 | znowu ogniem wstydu, gdyż słyszał przecież niemało, ale opinii 35 2, 1 | będę przynajmniej nic już słyszał o tobie, twoich koniach 36 2, 1 | wszystkich istna furia. Rafał słyszał ciosy lasek spadające na 37 2, 2 | usta przywarły do jego ust. Słyszał w głębi swej duszy przemierzły 38 2, 2 | hańbie. Co kiedykolwiek słyszał o tych sprawach, to teraz 39 2, 3 | nabożeństwu. Za drzwiami słyszał gwar przemów uroczystych, 40 2, 8 | przydusił łeb do ziemi. Nie słyszał już wtedy nic i nie mógł 41 2, 9 | sądem, że mu czytają wyrok. Słyszał nie słowa, lecz przeraźliwy 42 2, 9 | jedyne dźwięki, które od nich słyszał. Gnali go dalej a dalej... 43 2, 10| upadku, widział taniec i słyszał rozmowę. Wszystko, co przecierpiał, 44 2, 11| wyraz. Książę nie spał. Słyszał w drzemaniu wersety litanii 45 2, 15| niż wszyscy w obejściu. Słyszał, jak pieją pierwsze koguty; 46 2, 15| odmianie głosów natury. Słyszał każdy dźwięk, każde we wsi 47 2, 19| przecie usiłował, żeby go słyszał tylko ten, komu szeptał 48 2, 20| wiedząc, co się dzieje, słyszał wciąż spokojne, powabne 49 2, 20| byli przyjaciółmi. Rafał słyszał całą rozmowę. Zdusił 50 2, 21| A kiedy się zbliżał i słyszał mówiącą wesoło, zalotnie, 51 2, 21| towarzysza oczyma. Rafał słyszał bicie nadchodzącej godziny 52 3, 2 | uchu. Nigdy ich w życiu nie słyszał... Daleki plusk rzeki Ebro... 53 3, 2 | czarne. W pewnych miejscach słyszał swe kroki z łoskotem powtórzone 54 3, 2 | prowadząca do ognistego wnętrza.~Słyszał gwar ludzki.~Natężywszy 55 3, 3 | snu, pół jawy. Widział i słyszał coraz niedokładniej... Zbudził 56 3, 3 | ramieniem wsparty o mur. Ledwie słyszał, co prawi wymowny oficer. 57 3, 4 | utkwionymi w chmurne niebo. Słyszał wciąż trzaskanie bata, dziwaczne 58 3, 4 | złego nie wróży.~Krzysztof słyszał teraz zgrzytanie haków, 59 3, 4 | wszelkie przywileje...~Cedro słyszał wszystko dokładnie i wszystko 60 3, 6 | ułanów i zagarnęła w środek. Słyszał w tym tłumie nieustający 61 3, 6 | straszliwego huku Rafał słyszał te wesoło drwiące słowa. 62 3, 6 | pomimo strzałów huczących słyszał wciąż skróconą komendę:~- 63 3, 6 | dymy. Po każdym ogniu - słyszał huk tłukący tępo w ziemię, 64 3, 6 | osłonił ich chmurą. Rafał słyszał tylko wokoło siebie komendy:~- 65 3, 6 | poruszał ani ręką, ani nogą. Słyszał wokoło wołania i krzyki 66 3, 6 | Rafał był w ich pobliżu. Słyszał hurgot taczających się, 67 3, 6 | wszczepione w piersi jego pazury.~Słyszał głos Sokolnickiego zachrypły:~- 68 3, 9 | poszedł za nimi z dala i słyszał całą sprawę. Kiedy goniec 69 3, 9 | wynurzającą się z nocy. Za sobą słyszał jękliwy, szelestny w płytkich 70 3, 10| śpiewanie podlotka, które był słyszał przed laty, lecz piękny 71 3, 10| ucha tak, żeby nikt nie słyszał.~- Co mi ty bajesz! co opowiadasz! 72 3, 11| kiedy on widział gębę, słyszał ten głos. Znalazła wreszcie...~- 73 3, 14| polem jesiennym obok niej, słyszał wiatr ścigający się z lotnymi 74 3, 14| czuł siekącego deszczu, nie słyszał wycia wiatru. Ale oto uderzyły 75 3, 14| lewą garść ujął szablę. Słyszał obok siebie i za sobą skoki


IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL