Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |        Zapytał wreszcie:~- Czy pan kapitan Olbromski jest w domu?~-
 2  1,  7 |    wychodzącego z sąsiedniej izby. Kapitan Olbromski był wysoki, szczupły
 3  1,  7 |            jak przez sen pamiętał. Kapitan przycisnął go do piersi
 4  1,  7 |             zostaniesz?~- Zostanę.~Kapitan położył rękę na ręce Rafała
 5  1,  7 |         poszedł.~Gdy zostali sami, kapitan Piotr spoglądał za nim we
 6  1,  7 |           przysyła przez ciebie...~Kapitan wstał i począł chodzić z
 7  1,  8 |           było niewiele, i dopiero kapitan, wziąwszy wioskę w dzierżawę,
 8  1,  8 |            do kory.~Teraz, gdy pan kapitan zaczął trzebić pustki, jego
 9  1,  8 |     Dawniej, przed dwoma laty, pan kapitan czasami przychodził na nowinę
10  1,  8 |         ręką darł jałowce. Ale pan kapitan i wtedy nie miał potrzebnej
11  1,  8 |            przychodzi na rolę. Pan kapitan jak wolnym krokiem przybył,
12  1,  8 |          będzie taki mądry jak pan kapitan. On wszystko wie ze swego
13  1,  8 |            co je tam widać, to pan kapitan sam wsiał, ale tamto jare
14  1,  8 |         karczował tę nowinę, a pan kapitan ją zasiał...~Piękny owies
15  1,  8 |        którą płynęły strugi łez...~Kapitan Piotr spędzał te dni w zupełnej
16  1,  8 |        ustawiał je na kobierczyku. Kapitan spędzał tam dzień cały,
17  1,  8 |         Gintułt - szepnął do brata kapitan:~Rafał z oniemiałym zachwytem
18  1,  8 |           mniej... - tłumaczył się kapitan.~- Czy istotnie tak źle
19  1,  8 |             Davigni... - powtórzył kapitan jak echo.~Uśmiech smutny
20  1,  8 |           panu dziedzicowi!... Pan kapitan... książę... darował ci...~
21  1,  8 |           Po pewnej chwili, widać, kapitan dał znak schyleniem powiek,
22  1,  12|    adiutant Sielski, Bolesta. Jest kapitan Downarowicz, Kozakiewicz,
23  1,  17|             zginął major Lipnicki, kapitan Daszkiewicz, podporucznik
24  1,  17|           tego dnia pracowały. Sam kapitan celował chodząc od jednego
25  2,  17|  sześćdziesięciu ludzi tylko jeden kapitan Kastus ze swą żoną na brzeg
26  2,  17|            sali pod pokładem, tego kapitan nie mógł brać do roboty,
27  2,  17|       Mulatami i chwyciła za broń. Kapitan jeneralny Leklerk, podszczuwany
28  2,  17|           co widział. Cała załoga, kapitan, sternik, wszyscy podróżni
29  2,  22|         wiarus dał im znać, że pan kapitan pije już kawę i że za chwilę
30  2,  22|        zaciągnięcia się do wojska. Kapitan przygładził wąsika i słuchał
31  2,  22|     figurément... Samemu! - odparł kapitan niestropiony wcale i nadymając
32  2,  22|            naczelnikowskich czasów kapitan strzelców, imcipan Stanisław
33  2,  24|             Na czele kompanii stał kapitan. Ten miał pod sobą: porucznika,
34  2,  24|     podoficerów. Kompanią dowodził kapitan, a miał pod sobą porucznika,
35  3,  1 |  fortragowany został na sierżanta. Kapitan Ostrowski świetnie odznaczył
36  3,  1 |         skądeście się tu zjawili?"~Kapitan Fijałkowski mówi mu spokojnie:
37  3,  1 |           ułańskim. Szedł przy nim kapitan Fortunat Skarżyński, a oprócz
38  3,  1 |        glicie, ale od razu z niego kapitan, bo ma folwark w tej samej
39  3,  3 |       piechurów składał i formował kapitan lansjerów Hupet. Liczba
40  3,  3 |             rzucił się natychmiast kapitan Bal. Za nim przez most na
41  3,  3 |       wciętą talią? - wkrzyczał mu kapitan w ucho.~- Odkomenderowany
42  3,  3 |               myślał z niesmakiem.~Kapitan przypatrywał mu się z uśmieszkiem
43  3,  3 |           wskazując tapczan.~- Pan kapitan nie ma w sobie, ile wnosić
44  3,  3 |  wystrzałów, wrzasków bitewnych... Kapitan siedział na krześle w tej
45  3,  3 |     zażywały rozkoszy z wariatami.~Kapitan Wyganowski skorzystał z
46  3,  3 |            wiedząc, że to uczynił. Kapitan spojrzał na niego spod oka,
47  3,  5 |         Stokowskiego niesiemy...~- Kapitan! - wołali oficerowie.~-
48  3,  6 |         Nawet marsowaty i straszny kapitan, Franciszek Katerla, szybko
49  3,  6 |      helenowskie. Zaraz za rzeczką kapitan Katerla zatrzymał oddział
50  3,  6 |                 Z koni! - wyrzucił kapitan.~Sam, jako niedościgły wzór,
51  3,  6 |           rozprostować kolana. Ale kapitan nie dla samego wypoczynku
52  3,  6 |   wierzchołki.~- Co widać? - pytał kapitan z cicha. Milczeli.~- Patrz
53  3,  6 |         Czego? - zgrzytnął na nich kapitan.~Obadwaj skoczyli na ziemię
54  3,  6 |       szeptem:~- Konnica, konnica!~Kapitan rzucił się w kierunku, który
55  3,  6 |        wsiadania! - zakomenderował kapitan cicho, sekretnie.~- Na koń!~
56  3,  6 |         hufiec cesarskich huzarów. Kapitan stał na swym koniu zupełnie
57  3,  6 |           ujął drzewca - i czekał.~Kapitan się zasiadł mocno, rękę
58  3,  6 |         Szła z dołu pod pachę. Sam kapitan zaczął ją wymacywać szorstkimi
59  3,  6 |          drogi. Ujrzawszy ten ruch kapitan wciągnął swoją kompanijkę
60  3,  6 |        poszli co pary w koniach...~Kapitan Katerla nie wytrzymał. Zdarł
61  3,  6 |         rzędy drzew, Roman Sołtyk, kapitan komendant parku artylerii,
62  3,  6 |      ostrogą i podjechał do armat.~Kapitan komendant leniwym krokiem
63  3,  9 |           linami na naszym brzegu. Kapitan mojego szwadronu dał rozkazy.
64  3,  9 |        czymś go pouczając.~Wkrótce kapitan znikł w mroku. Upłynął od
65  3,  9 |           tak ciemno, że wracający kapitan Siemiątkowski wpadł na pierwsze
66  3,  14|        przed wylot ulicy Engracia, kapitan Fijałkowski, pod pozorem
67  3,  15|     wyprawy z Saragossy. Zazwyczaj kapitan zostawał w mieście z częścią
68  3,  15|           przed zbuntowaną okolicą kapitan Wyganowski. Krzysztof miał
69  3,  15| Wyganowskiego jak rodzonego brata. Kapitan był jeszcze bardziej zawiędły
70  3,  15|      wróciły do dawnej sztywności.~Kapitan Wyganowski zajmował w zamku
71  3,  15|         drogi do niego prowadzące. Kapitan miał tu łóżko, stoliczek
72  3,  15|         już dłużej nie mogę!~- Czy kapitan chcesz wracać do kraju?~
73  3,  15|           bijesz? - zadrwił krwawo kapitan. Cedro przyskoczył do niego
74  3,  15|       Nigdy! Wołaj tego człowieka.~Kapitan skinął głową i wyszedł.
75  3,  16|     przyniósł, dorzucił:~- Przybył kapitan Wyganowski, ale go ktoś