Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        zimny, jakby nie należał do drzew. Król na Łysicy! Nie drżą
 2  1,  1 |            stóp górskich nieciecz, drzew żywicielka, zostaje grunt
 3  1,  1 |       puszcz łysogórskich. Szczyty drzew pochylały się przed nim
 4  1,  1 |        wjeżdżano w posępne gąszcze drzew zwartych, podsypywano prochu
 5  1,  1 |    ciepłego wiatru i ze wszystkich drzew leciały raz w raz na ziemię
 6  1,  1 |        odwrócił i dął z północy. Z drzew nie leciały już kępy śniegu,
 7  1,  1 |        lesie, wskazał jedno z tych drzew i rzekł:~- Tu pięć lat temu
 8  1,  5 |           pręty starych, wyschłych drzew huczały w ciemności. Była
 9  1,  5 |      wszczepić wzroku, nie widział drzew, o które się ocierał...
10  1,  5 |     zbliżył się da Dersławic. Szum drzew i szczekanie psów zwiastowały,
11  1,  5 |          ani w marzeniu idzie obok drzew, które ona jutro ujrzy oczyma,
12  1,  5 |         jak szeleszczą suche rózgi drzew.~Mówił sobie po stokroć,
13  1,  5 |          huku trzask i skrzypienie drzew. Podjeżdżał tedy do wielkiego
14  1,  5 |      okolicy...~Niewiadome zastępy drzew wołały w ciemnościach. Wylatywał
15  1,  7 |    koronach wiśni i jabłonek. Pnie drzew czereśni stały dalekim rzędem,
16  1,  7 |          wyniosłych brzostów, kępy drzew liściastych, czyli, jak
17  1,  7 |        jakoby krople wody. Cień od drzew był na młodych murawach
18  1,  7 |         nocy, dotykać rękoma tylko drzew, a ustami kwiatów. Słuchać,
19  1,  7 |       leśnych, płytkich jeziorek i drzew, które w nie patrzą przez
20  1,  7 |        stawem, bielił się w kępach drzew biały dwór.~- To je Wygnanka,
21  1,  7 |          wieczornego oparu. Zarysy drzew, krzewów, kęp i gąszczów
22  1,  7 |     wzgórzu świecące przez gąszcze drzew owe trzy okna. Minąwszy
23  1,  7 |     zajechawszy pod cień ogromnych drzew przed gankiem, Rafał nieśmiało
24  1,  9 |            Jedno z tych prastarych drzew, ogromna płacząca brzoza,
25  1,  9 |         tej samej chwili spomiędzy drzew na szczycie wzgórza wyłamał
26  1,  10|       biegiem lat rozrost wielkich drzew zniszczył dawną symetrię
27  1,  10|           wypływały z cieniów tych drzew i, przemieniając się niemal
28  1,  13|       szronem okrytym, wśród gajów drzew oliwnych, które od połowy
29  1,  16|           dalekim krajobrazie kępy drzew, podobne do obłoków. Kępy
30  2,  5 |          wrzącym uściskiem. Liście drzew zasłaniające okna wisiały
31  2,  5 |          noc stojącą między pniami drzew, w noc słabo poczerwieniałą
32  2,  6 |           górę noga za nogą, szept drzew, ni to mowę wysiłu tych
33  2,  7 |           smerekami, otacza pniaki drzew dawno ściętych i niebieskawoszare
34  2,  7 |           w nich kaprys. Wizerunki drzew odmieniały się w widma długie,
35  2,  7 |      ledwie mogło pochwycić. Widma drzew wracały stamtąd, umykały
36  2,  9 |             nie widząc już skał ni drzew...~Nareszcie spotkał ludzi...~
37  2,  11|          tymianku i rozmarynu. Zza drzew dochodził wesoły i niespokojny
38  2,  12|         Nad dachami kilka wielkich drzew obłamanych u dołu. A dalej
39  2,  12|         napełnia przestwór i widok drzew z oczu wydziera. Smutek
40  2,  12|         chociaż górą, po szczytach drzew, przewracał się wiatr i
41  2,  13|        wierzb i brzóz, złożonymi z drzew tak grubych, wyniosłych
42  2,  15|      wstaje. Poznawał to po szumie drzew wzmożonym, po odmianie głosów
43  2,  17|        szorstki pokos otawy. Wśród drzew otaczających stary dom w
44  2,  17|            pagórkami i od wielkich drzew, od ciemnych sosen i wysokich
45  2,  18|     przerażenia.~Spomiędzy gęstych drzew wyszedł stary Cedro i brnął
46  2,  20|       wzniesioną, widać było wśród drzew na wzgórzu, w dość znacznej
47  2,  20|            pomiędzy rzędami nagich drzew, które w zimnym wietrze
48  2,  20|  jednostajnie huczały nagie konary drzew. Krzysztof siedział zadumany
49  2,  20|          dali, za szczytami nagich drzew parku, rzeka w blasku miesięcznym
50  3,  1 |          usta odpowiadając szumowi drzew.~- Aż się ludowa wypełni
51  3,  2 |           szepty, szmery, szelesty drzew, szelesty oliw i platanów,
52  3,  3 |          czających się i podobizny drzew ściętych, które jakoby grzyb
53  3,  6 |         się z nich wielkie zastępy drzew i kryły znowu w tajemnicze
54  3,  6 |          Na szczycie najwyższego z drzew bociek klekotał. Pierwszego
55  3,  6 |       komendę zaczęli zsuwać się z drzew dzwoniąc ostrogami, śpiesznie
56  3,  6 |          drgnął i wypadł spomiędzy drzew. Zrazu szedł nierównymi
57  3,  6 |            wszedł między dwa rzędy drzew, Roman Sołtyk, kapitan komendant
58  3,  6 | wstrząśnięta ziemia. Pnie i konary drzew dzikich, z jednej i drugiej
59  3,  6 |  kilkadziesiąt kroków, pod zasłoną drzew. Bliżej, o jakie sto kroków,
60  3,  6 |          wyprostowane linie pośród drzew... W Falentach również filie
61  3,  6 |            cztery!...~Wtem jedno z drzew w lasku olszowym zaskrzypiało,
62  3,  6 |         rznęły jak grad. Spomiędzy drzew wynurzyli się żołnierze
63  3,  6 |    szeregiem, ile było można wśród drzew, walili naprzód. Rafał w
64  3,  9 |             bo dym walił spomiędzy drzew. Ile na to pozwalały siły
65  3,  9 |         wody Wisły, zamglone smugi drzew tamtego brzegu, pod Zawadami,
66  3,  9 |        kościołka w Ostrówku i kępy drzew otaczające kilkanaście chat
67  3,  9 |            w stok szańca zasieki z drzew, ściętych u samego odziemka
68  3,  10|          zasiewach pól, w koronach drzew, w barwach płotów i dachów.
69  3,  12|         sroki i wrony na szczytach drzew wyjadają już pracowicie
70  3,  13|           cichej altanie z dzikich drzew na końcu ogrodu i na chwilę
71  3,  13|       został na wolność.~Spomiędzy drzew, w wylotach owocowych alejek,
72  3,  13|            gęste zastępy owocowych drzew, między rabaty kwiatowe,
73  3,  13|           między czarnymi koronami drzew. oddział popędził przez
74  3,  17|          to budowanie. Sam każde z drzew, czasu wypraw myśliwskich,