Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   bladoniebieskiego przestworu płynęły białe obłoki, przeniknięte od
 2  1,  1 |                jak stalowe sprężyny, i białe ich "talerze". Przesadziły
 3  1,  2 |           kierezje, wyszywane gorsety, białe rękawy koszul.~Rafał tańczył
 4  1,  5 |             rzucały długi cień rzęs na białe, zadumane policzki. Oczy
 5  1,  6 |        zwrócone w stronę ognia, grube, białe wargi, ociężale miamlące
 6  1,  7 |           zasiało nikłe, błękitne albo białe kwiecie. Poprzeczne parowy,
 7  1,  7 |         napełnił żyjący połysk gałęzi. Białe brzozy stały tam po małych
 8  1,  7 |           wonny wiatr z lekka kołysał. Białe ściany domu uroczyście i
 9  1,  7 |               od wilgoci, biegła popod białe rózgi, w ustronia odległe,
10  1,  7 |                srebrny posiew światła. Białe smugi pary, mgławice obłoków,
11  1,  12|            wschodu. Z wyżyn widać było białe ich taśmy, łamiące się po
12  1,  12|               Jadwigi. Pąsowe mundury, białe kolety, białe pasy i czarne
13  1,  12|          Pąsowe mundury, białe kolety, białe pasy i czarne kapelusze.
14  1,  13|       niewymowne linie, wyrwy i znaki. Białe ściany z marmuru, które
15  1,  14|        przemocy, każemy ryczeć w nasze białe żagle. Niechaj dźwigają
16  1,  16|        gminnych melodii. Dwa pospolite białe motyle unosiły się w przestrzeni
17  1,  17|          Rzucił okiem na czarną twarz, białe zęby, wysadzone na wierzch
18  1,  17|               była pusta, zalana przez białe słońce. Dale j pod dymem
19  1,  17|             między kanonierów, których białe ze zgrzebnego płótna lejbiki
20  1,  17|             kapelusze z białą obwódką, białe z ciemnymi potrzebami mundury,
21  1,  17|            trupów, dojrzała przed sobą białe mundury. Wzięła je ścigać
22  2,  1 |               jak kobieta. Jego czoło, białe jak alabaster, odbijało
23  2,  1 |                się światło. Przerażone białe figury snuły się i biegały
24  2,  2 |           Patrzy nieszczęsny ojciec na białe kudełki swego jedynaka,
25  2,  2 |         przypięto biały fartuch i dano białe rękawiczki. Nie rozumiał
26  2,  3 |          fartuch haftowany z jedwabiu, białe rękawiczki męskie i białe
27  2,  3 |              białe rękawiczki męskie i białe rękawiczki damskie (znak
28  2,  4 |         przypięto biały fartuch i dano białe rękawiczki. Nie rozumiał
29  2,  5 |               na ręce mej obnażonej, a białe czoło naprzeciwko ust. Czerwone
30  2,  5 |                świeżej rany i uchodzi. Białe zęby błyskają między uśmiechniętymi
31  2,  6 |                Straszna morda wilcza i białe kły były tu, obok gardła.
32  2,  7 |              mchu samotnie dogorywała. Białe, długie, prześliczne palce
33  2,  8 |             lekkie, wydłużone pomłody, białe obłoczki, jakoby tchnienia
34  2,  9 |             dala wśród nich widać było białe, grubomure kościołki z gontowymi
35  2,  11|            dokoła swych ślicznych osób białe i pąsowe płatki uwiędłe.
36  2,  11|         szczytu nowotne, wątłe, prawie białe listowie, a słodki kasztan
37  2,  11|        ujrzawszy na gzymsie marmurowym białe jak on ciałko nimfy? Ucho
38  2,  11|               w istocie z głębin liści białe ramiona. Ale była to podobizna
39  2,  11|            wzbudzał szczególną litość. Białe, równe, okrągłe pędy, poprzedzielane
40  2,  13|               prawie odrazy. Jej loki, białe czoło, różowe policzki,
41  2,  16|             góry, chwiały się jak las. Białe nogi w sukiennych kamaszach
42  2,  16|             sukienne kamasze. Szerokie białe pasy, na krzyż przecinające
43  2,  17|             biały mundur półfraczasty, białe pantalony, białe kamasze.
44  2,  17|         półfraczasty, białe pantalony, białe kamasze. Żeby nie płytkie
45  2,  17|                linią na ćwierć mili, a białe wojska miały z murów wychodzić,
46  2,  17|         czarnych dołów chlaszczą piany białe. Niebo wpośród dnia czarne,
47  2,  18|                ogrodu wznosiły się dwa białe kominy dworu, a z nich dym
48  2,  19|                dragony Loewensteina!~- Białe dragony za nimi!~- Heskie
49  2,  19|                Karabinierzy za nimi!~- Białe Althany za nimi!~- Bębny
50  2,  19|          puklem spadały na szyję nagą. Białe miał czoło. Nieruchome oczy
51  2,  21|               stopy w białym atłasie i białe wstążki skrzyżowane... Oto
52  2,  22|                 rajtuzy z wypustkami i białe kolety. Czapki tegoż koloru
53  3,  1 |          sukienna, pikowana. Przy niej białe kordony. Kita! Tyla! Na
54  3,  1 |            jeszcze pas niciany w pręgi białe z granatowym. Oficerski
55  3,  1 |               mają jako i my: gładkie, białe z czerwonym. Od tylca ma
56  3,  1 |      odraźliwości lśniły się pod zorzą białe żyły marmuru, kryształu
57  3,  2 |           ociężałymi oczyma patrzał na białe place po zerwanych ze ścian
58  3,  3 |         tłuszczem, wełniane płaszcze w białe i niebieskie pasy, a sięgające
59  3,  3 |              błyszczące od sztyletów i białe wyszczerzone zęby. Żołnierze
60  3,  3 |           futryny wysuwa się cichaczem białe czoło i oczy widma ogarną
61  3,  3 |                i nieruchome, jego zęby białe jak ser i rozdęte przez
62  3,  3 |              dokoła siebie rozpraszały białe i czerwone kwiaty. Z głębiny
63  3,  3 |           przed nim w nocy te bezsenne białe róże. Same jego ręce zanurzyły
64  3,  3 |              zawarte; na usta, na lica białe, na włosy czarnym płomieniem
65  3,  3 |                się ramiona dziewczęce.~Białe, liliane dłonie trwożliwie
66  3,  3 |              serca kwiaty. Rozdzierała białe palce o ostre kolki, raniła
67  3,  6 |             zwiedzione, nozdrza dyszą. Białe zęby połyskują. Świszcze
68  3,  6 |          kurtki z białymi plastronami, białe spodnie, kamasze i ciżmy
69  3,  6 |                mógł złapać..: Błysnęły białe zęby generała.~- Boisz się,
70  3,  6 |               skrzyżowane na piersiach białe pasy.~Toż, u pioruna, oni... -
71  3,  9 |                okolceniu spadków i jak białe mrówki rojących się w fosach.
72  3,  13| czworograniasty słup wieży klasztoru i białe jego mury. Tuż za kuźnią
73  3,  13|             owocowych alejek, widniały białe mury. To, co niegdyś tak
74  3,  13|           kwadraty kwefów zakonnych, w białe z zewnątrz załamanie kornetów,