Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            Bóg żywy! He-he... Więc tedy powiadasz jako wiarogodny
 2  1,  2 |         lód nie wytrzymał. Radzono tedy, co czynić. Jedni utrzymywali,
 3  1,  2 |          tam miejsca. Tłoczono się tedy z izby do izby.~Służba folwarczna,
 4  1,  2 |           strzępy tej mowy:~- "Cóż tedy czynić - wołał starosta -
 5  1,  2 |            matki lub sióstr. Dawał tedy szturchańce i rady sługusom,
 6  1,  3 |            o rzeczy okropnej. Szli tedy obejrzeć własnymi oczyma,
 7  1,  5 |             żeby go zabrać. Wsunął tedy w kieszeń od rajtuzów ten
 8  1,  5 |      naokoło niezgłębiony. Skręcił tedy bachmankę pod wiatr i pojechał
 9  1,  5 |      skrzypienie drzew. Podjeżdżał tedy do wielkiego lasu, a z takiej
10  1,  7 |        jest ciężko chory, pragnęła tedy, wysyłając do niego młodszego,
11  1,  8 |         się nie modli...~Odstąpili tedy obaj ze czcią i, z dala
12  1,  9 |   przeniesione do kościoła. Wrócił tedy do Wygnanki i zajął się
13  1,  9 |            się rachowali... Zostań tedy w Grudnie.~Książę przywołał
14  1,  12|         snują się naokół... Wszedł tedy co prędzej na mozaikowe
15  1,  12|      Została taka sama... Przeszli tędy rycerze idący odbierać grób
16  1,  14|         połysk czynu. Przeszedłszy tedy tam i z powrotem po izbie,
17  1,  16|            miejscu myślało. Wsparł tedy głowę na ręku i myślał.
18  1,  16|      rubasznym przytrzymał. Weszła tedy i usiadła. Nie była już
19  1,  16|      siostrą w tej tarninie. Wstał tedy i wyszedł. Leniwie wlókł
20  1,  17|         płatnego na dniówkę. Szedł tedy wciąż tymi samymi szlakami,
21  2,  1 |       lokajów ze światłem, ruszono tedy na plac Krasińskich gwarno
22  2,  2 |   wschodzie" Berlina. Postanowiono tedy powołać do życia rozsypane
23  2,  4 |   wschodzie" Berlina. Postanowiono tedy powołać do życia rozsypane
24  2,  9 |    marzenie jak wspomnienie. Wstał tedy, związał głowę szmatami,
25  2,  9 |       Potem wszystko ustało. Szedł tedy naprzód i wracał, szedł
26  2,  11|          słyszeć o drodze. Wypadło tedy nocować w tej ostatniej
27  2,  14|    braliście też już psy w pole?~- Tędy go wiedli!...~- Mówże!~-
28  2,  14|           nie nadwerężył...~- Może tedy można pana tytułować przynajmniej
29  2,  17|     szwajcarów nie poczytał świat, tedy on proponuje nam, abyśmy
30  2,  17|       obywatela. Zawierzono. Zaraz tedy odjęto nam tytuł legiów
31  2,  17|       potem krzyny żalu. Przygnały tedy fale pod brzeg okręt z daleka.
32  2,  17|          go śmierć dopadnie. Jeden tedy oddawał się najwścieklejszej
33  2,  17|     dziurach od wylewu rzek. Takim tedy porządkiem wstaje zimową
34  2,  18|           nad Pilicą. Postanowiono tedy korzystać ze sposobności
35  2,  20|        dziedziców majątku.~Powziął tedy wiadomość, że sam dziedzic
36  2,  20|          na tamtym brzegu. Już się tedy pojutrze zacznie wojna! -
37  2,  20|       włosy waszmości.~- Stało się tedy, że ja na stare lata muszę;
38  2,  20|         nim i nie wie... Przyszedł tedy na dawne miejsce, z dala
39  2,  21|       obowiązki gospodyni. Tańczył tedy z osobami, które były w
40  2,  21|       jeszcze z Warszawy, wiedział tedy, że tańcząc na vis-a-vis
41  2,  21|           poleciła. Przecisnął się tedy ostrożnie przez tłum, skłonił
42  2,  22|        były woźnicy znane. Wkrótce tedy wypadli na trakt i, pilnie
43  2,  22|            oczy, milczeli. Zmienił tedy nieco ton i rzekł:~- Żałuję,
44  2,  22|            za niewielki grosz. Tak tedy... - ciągnął głośno - bądźcie
45  2,  22|           zdrowie, a raczej... Już tedy wolne jest od niecnego wroga
46  3,  1 |            na odsiecz. Okazało się tedy, że na młynek pod Malgą,
47  3,  1 |            pobyt do Kalisza.~Pokój tedy i koniec awantury...~Tak
48  3,  1 |       nawet i z piechoty. Przybyli tedy - Ignacy Ferdynand Stokowski,
49  3,  2 |     jeźdźców rozproszyło się. Szli tedy dalej na Tafalla, Olite,
50  3,  2 |        Wydało się Krzysztofowi, że tędy będzie daleko bliżej do
51  3,  3 |        jednej chwili spokoju. Brał tedy udział w niezrównanych szarżach
52  3,  3 |           do ogrodów. Przechodziło tędy również wysoko obwałowane
53  3,  6 |          mieli rozkaz ominąć. Szli tedy dalej. Pomiędzy ich szlakiem
54  3,  6 |         oddziałem głównym. W takim tedy porządku wszedł w lasy.~
55  3,  6 |       wyczytywał z papieru.~- Masz tedy, panie generale, czternaście
56  3,  6 | sposobności i robić karierę. Rzekł tedy śmiało:~- Panie generale,
57  3,  8 |      wyprawione w dół rzeki. Mieli tedy przebyć Wisłę łodzią. Gintułt
58  3,  8 |      wyjścia z obrębu okopów. Szli tedy w ulicę Brukowaną, prostopadłą
59  3,  8 |          oglądał tych ludzi.~- Tak tedy - rzekł wódz naczelny -
60  3,  8 |    przeszli. Mostu nie mają. Jeśli tedy ją przejdą, to w bród albo
61  3,  9 |        niebezpieczeństwem.~Dopiero tędy przeszły Niemce. Koła ich
62  3,  9 |      naprędce zrobiony blokhauz. W tedy trzeba będzie kłaść się
63  3,  9 |       szczycie tego szańca.~- Dziś tedy w nocy... - rzekł ktoś z
64  3,  9 |            takt pierwszy. Podniósł tedy głowę, skinął oczyma i rzekł:~-
65  3,  9 |         jego pochwałę.~- Pojechali tedy do Góry łódką, a ja siedziałem
66  3,  9 |         się ku szyi szańca. Zwołał tedy ludzi i biegł z nimi na
67  3,  11|            gumno w Tarninach. Gnał tedy konno to na Góry Pieprzowe,
68  3,  12|           było za późno. Zstępował tedy ze stopni z brwią namarszczoną,
69  3,  13|        zaskoczonym w lesie. Ruszył tedy wolnym gościńcem wprost
70  3,  14|      miejscu rzucony w górze most. Tędy wydostali się na drogę do
71  3,  15|       iberyjskich za Ebrem. Prawie tedy z Vallée d'Aran poszli na
72  3,  15|         przez wielkie siły. Prawie tedy nie sypiali w ciągłym marszu.