Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |           Będzie się z każdym bił na śmierć, kto by śmiał... Tak postanowiwszy
 2  1,  4 |          gdańską wódką i pić, pić na śmierć. To znowu marzył o śmierci,
 3  1,  4 |           katusze ojcowskie, baty na śmierć... Ani piśnie! A powstawszy
 4  1,  5 |               żeby go za to spotkała śmierć. I oto drogie ręce otoczyły
 5  1,  5 |         teraz borykać się, wodzić na śmierć i życie ze zwierzem. Był
 6  1,  5 |           dźwignął się z ziemi. Czuł śmierć nad sobą i niewymówiony
 7  1,  5 |          rozkosz mocniejsza niż sama śmierć, przewyższająca samą zatratę...
 8  1,  7 |            jakoby głos dzwonu, który śmierć zwiastuje. Zasklepiona od
 9  1,  7 |             szeregu tych, których na śmierć nienawidziłem. Kazał mi
10  1,  8 |         młodą siłę, mocniejszą mieli śmierć. Trzeba w swoich wnętrznościach
11  1,  8 |         Jedno jest złe na świecie-to śmierć. Wszystko, co jest życiem -
12  1,  8 |             błogosławionym oddaliłeś śmierć, a jednym chłopskim spojrzeniem
13  1,  11|          Czekał blady i zimny jak na śmierć. Przemknęło mu przez głowę
14  1,  13|             że mu prorok w Awinionie śmierć przepowiedział od pierwszej
15  1,  13|              musi zajaśnieć cnotą na śmierć gotową, konduitą, żelażną
16  1,  13|              z głowy. Teraz praca na śmierć. Wszystko od samego początku
17  1,  14|         rozpaczą. - Zapomniał już na śmierć o uliczce Saint-Charles,
18  1,  14|   najgłębszym milczeniu. Bili się na śmierć, nie wydając jęku ni krzyku
19  1,  17|             w tłum zbity; i prał, na śmierć idąc. Wtem tłum na rozkaz
20  2,  1 |      dwudziestu żołnierza bił się na śmierć z kilku pułkami. Drugi,
21  2,  2 |          choroba. Mdła mucha roznosi śmierć wyssaną ze zwierzęcego trupa
22  2,  2 |            hienę? Azaliż on wymyślił śmierć?~Skierujmy dusze nasze ku
23  2,  2 |   nieszczęśliwego, kiedy dojrzał już śmierć idącą ku wezgłowiu i bawi
24  2,  2 |            śniegu wśród pól. Widział śmierć, która idzie. Nowo przyjęta
25  2,  4 |            śniegu wśród pól. Widział śmierć, która idzie. Nowo przyjęta
26  2,  6 |            nich zapamiętawszy się na śmierć. Była to rozkosz zaiste
27  2,  7 |            milczeniu.~Rafał rzekł:~- Śmierć... Już nas nie będzie. Przestaniemy
28  2,  9 |              piękności, obojętnej na śmierć, która się tu dokonała,
29  2,  12|             czekał na nią obojętnie. Śmierć nie przyszła. Wysłała naprzód
30  2,  17|      batalion Koenigsegg-Rothenfels! Śmierć to śmierć! Tam w oczach
31  2,  17|     Koenigsegg-Rothenfels! Śmierć to śmierć! Tam w oczach moich poległ
32  2,  17|              ducha odświeżyć, nieraz śmierć w oczy zajrzała. Skoroś
33  2,  17|             załogę. Broń u nogi, ale śmierć zieje z oczu... Wtem, jakoby
34  2,  17|              Bliska a niespodziewana śmierć zajrzała w oczy, tchnęła
35  2,  17|              wreszcie już upragniona śmierć. Ilu to ja tam kamratów
36  2,  17|           wszystko jedno: śmierć- to śmierć, a żywot - to żywot. Darować
37  2,  17|      wypatrywał miejsca, w którym go śmierć dopadnie. Jeden tedy oddawał
38  2,  17|               a drugi gotował się na śmierć w postach i trawił noce
39  2,  17|             po nim częsta gangrena i śmierć. Mrówki skrzydlate łażą
40  2,  18|        zbliżał. Kara główna, to jest śmierć przez powieszenie, naznaczona
41  2,  19|         trzej młodzieńcy, skazani na śmierć za to, że się "do Polaków"
42  2,  21|          waćpanu?~- Kocham cię... Na śmierć, do zatracenia duszy! Umieram
43  3,  1 |          wcześniej, bom głupszy i na śmierć mię dockliwiło, a tamto
44  3,  1 |             ich widział. Bije się na śmierć, kużden trud śmiertelny
45  3,  2 |           napaść z tyłu i straszliwa śmierć woltyżera, nie otacza go
46  3,  3 |              przelatujący zwiastował śmierć. Ale w tym właśnie młoda
47  3,  3 |              nie walczył, słowem, na śmierć, jak tego chciała wola powszechna,
48  3,  3 |            że teraz albo nasza nagła śmierć, albo nasza głośna chwała!
49  3,  3 |          zapasów, tratując wrogów na śmierć. Tysiąc luf nabili tymczasem
50  3,  3 |           niewątpliwe mary, na podłą śmierć żołnierską w rynsztoku,
51  3,  3 |             na bagnetu albo znalazło śmierć w ogniu.~Opanowawszy w ten
52  3,  3 |          chwili i ją strzały armat o śmierć duszy przyprawiły. Zatrzęsły
53  3,  5 |         jucha śpiewa, bo markotno... śmierć w oczy zagląda...~- Dysa
54  3,  6 |              dawna wola, zawzięta na śmierć i rozcinająca na dwoje,
55  3,  6 |              w niej, no i bić się na śmierć. Grobla - to będzie drugi
56  3,  6 |              dzieci.~Odwróć ode mnie śmierć... Zmiłuj się, Panie!~Któryś
57  3,  6 |             jeśli Twa wola...~Daj mi śmierć Żółkiewskiego...~Który widzisz
58  3,  6 |            trzcin, zaczął się bój na śmierć i na życie. Ci, którzy szli
59  3,  6 |              wciąż jeszcze wyziewały śmierć zdyszane i rozpalone śpiże.
60  3,  12|           prawdopodobnie na haniebną śmierć? Sam to uczynił, o dziwo...
61  3,  14|         Obadwaj runęli na ziemię. Na śmierć dusząc się rękoma i zmagając
62  3,  14|           twarzy i chwilę czekali na śmierć słabszego. Hiszpan nabrał
63  3,  15| niedostępnymi szlakami i wydawali na śmierć bezpiecznie śpiących rodaków.
64  3,  15|          niesplamiony przysięgam, że śmierć by mi była milsza...~- Dlaczego?~-
65  3,  15|      Burviedro. Byłbym stratowany na śmierć. Konia mojego złapał w biegu,
66  3,  16|             żołnierzy, żeby pomścili śmierć towarzysza i żeby poszli