Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    rogacza i z lekka sepleniącym głosem zauważył:~- Toś, kundlu,
 2  1,  1 |         Nardzewski łagodniejszym głosem, puszczając kłęby dymu z
 3  1,  1 |       lewo. Nardzewski ochrypłym głosem dał rozkaz, żeby stanąć,
 4  1,  1 |        tutejszy - mówił urzędnik głosem kaznodziejskim odezwę do
 5  1,  1 |        wysunięta. Mówił z wolna, głosem pewnym i spokojnym:~- Cały
 6  1,  1 |    skargą szedł-ciągnął urzędnik głosem ochrypłym, ukryty już prawie
 7  1,  1 |         chcesz mówić? - z cicha, głosem suchym rzekł szlachcic wstając
 8  1,  1 | pośpiechu tłumacząc mu ochrypłym głosem, że dzień krótki. Zmusił
 9  1,  2 |     budził całą okolicę radosnym głosem dzwonków, brzmiącym łoskotem
10  1,  2 |       ucha tym samym demonicznym głosem. - Przyjedziesz, przyjedziesz,
11  1,  3 | Alcmanius...~A później odmiennym głosem: ~- Ibimus, o socii comitesque...
12  1,  3 |          i czterykroć za wysokim głosem deklamował:~- Dimeter trochaicus
13  1,  3 |       zaczynał miłym, melodyjnym głosem, z prawdziwie dowcipnymi
14  1,  3 |         w świecie miną, grobowym głosem skandował:~ ~Nie będę się
15  1,  3 |   radosnym, aż sennym z rozkoszy głosem wyszeptał do towarzysza:~-
16  1,  3 |    zakomenderował twórca wyprawy głosem nieswoim, surowym, z głębi
17  1,  3 |         Otwarł drzwi i piskliwym głosem rzucił w korytarz wezwanie: ~-
18  1,  5 |        wojsku..." - czytał Rafał głosem coraz cichszym, widząc,
19  1,  5 | grzbiecie. Wtedy cichym a ostrym głosem, przychylając głowę do szyi
20  1,  7 |    zapytał wreszcie przyduszonym głosem.~- Sam.~- A mama, ojciec
21  1,  8 |     sejmiki. Sejmiki! -powtórzył głosem najbardziej zjadliwym, jaki
22  1,  8 |         Rachunek! - piorunującym głosem zawołał Piotr. - Rachunek
23  1,  8 |    niespodzianie ostrym i dzikim głosem czegoś wrzasnął raz i drugi.
24  1,  10|   księżniczka Elżbieta kapryśnym głosem, roztopionym w śmiechu.~-
25  1,  10|       zniecierpliwiony i prędkim głosem - ogarnąć się, ubrać po
26  1,  12|         ludy morza, podniesionym głosem odczytuje w obliczu doży
27  1,  12|    rusztowanie. Tam piorunującym głosem zawołał:~- Kto tu wami dowodzi?~
28  1,  13|      oblicze oficera. Ten srogim głosem pytał go kilkakroć w łamanej
29  1,  13|              niezdecydowanym już głosem odpowiedział rycerzyk. .~
30  1,  14|            mówił Sułkowski innym głosem, prędko, sucho i prawie
31  1,  17|         w dioptrę i znowu sennym głosem:~- Pal!~Kiedy kanonierowie
32  2,  2 |      zoranej roli - zaczął mówić głosem wstrzemięźliwym, dopraszającym
33  2,  2 |          nie zrażony mówił dalej głosem cichym, z niemiecka akcentując
34  2,  2 |   wytężyć siły... - mówił książę głosem przejmującym, a tak cicho,
35  2,  2 |         się i książę rzekł innym głosem:~- Tu ci będziemy przeszkadzali
36  2,  3 |  środkowy począł mówić po polsku głosem cichym i łagodnym. Z długiej
37  2,  3 |        Mistrz mówił groźne słowa głosem tak niegroźnym, że Rafał
38  2,  3 |    Mistrz swoim dobrym, radosnym głosem - jesteś do nas za ucznia
39  2,  10|      siedmi... - powtórzył Rafał głosem szyderczym, który się z
40  2,  11|        wielką głową i chrapliwym głosem, naraz zwróciwszy się do
41  2,  12|      takim razie...~Podniesionym głosem zakrzyknął:~- Prosiłem,
42  2,  12|      błagam cię...~Powiedział to głosem dawnym, dziecięcym, sandomierskim.~-
43  2,  17|             rzekł Cedro zniżonym głosem.~Weszli w dziedziniec. Słońce
44  2,  17|       twarzy.~- Rafał! - zawołał głosem gromkim, szukając towarzysza
45  2,  20|         Rafał zapytał towarzysza głosem najobojętniejszym, jaki
46  2,  20|         stojący zegar, obdarzony głosem, który, zdawało się, służył
47  2,  20|        Tak... - rzekł zagadnięty głosem twardym i nieswoim zdaje
48  2,  21|        dobrodusznie. Rzekł cicho głosem spokojnym i łagodnym:~-
49  2,  21|        koniach! - wołał Kalwicki głosem tak rozkazującym, że Rafał
50  2,  21|       Krzyś - rzekł szybko Rafał głosem wesołym - a wiesz ty, bratku,
51  2,  22|        żywy! - zawołał Krzysztof głosem twardym i nie znoszącym
52  3,  2 |    proboszcza.~- Hiszpan - wołał głosem błazeńskim - ale ksiądz
53  3,  3 |          rękaw. Mówił zmienionym głosem:~- A tu mam coś specjalnie
54  3,  3 |      Krzysztof wypowiadał jednym głosem hasło i przeciskał się co
55  3,  4 |         czytał manifest cesarski głosem donośnym, wyraźnym, potężnym.
56  3,  4 |          spytał głuchym i zimnym głosem.~- Jeśli umrę... - począł
57  3,  5 |   niespodziewanie zaczął śpiewać głosem tak szczerym, silnym i cudnym,
58  3,  6 |      Wszystko to skamlało jednym głosem:~- Zmiłuj się!...~Wyrwał
59  3,  6 |    konnicę? - zapytał Sokolnicki głosem grubym, bezczelnym w tej
60  3,  6 |        Ognia! ,~Sołtyk grzmiącym głosem zawołał na swoich:.~- Baczność!~
61  3,  6 |          wołał w dymie ochrypłym głosem:~- Baczność! Ognia w odwodzie!
62  3,  8 |     Dąbrowski grubym, chrapliwym głosem. - Tak robił stary Czarniecki:
63  3,  9 |    pieśnie. Młody szedł za jego 'głosem i w którąkolwiek zmierzał
64  3,  14|         odór jego ciała. Idąc za głosem skoczył na niego tygrysim
65  3,  15|   Wyganowski rozmawiał z nim już głosem tak ostrym, nieubłaganym
66  3,  16|    Wyszedł przed front i gromkim głosem zwrócił się do oficerów