Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         zdusić życie; osiadła w jego oczach i zmieniła je we dwa pociski.
 2  1,  1 |             smugi łąk leżały na jego oczach i ciągnęły się ku cudnej
 3  1,  1 |             oto z wolna jechaliśmy w oczach ludzkich przez Skalbmierz,
 4  1,  1 |           Otrzyma przy całej wsi i w oczach tego oto pana komisarza
 5  1,  2 |             kilka wyrazów. Stał mu w oczach cudny czar tej osoby, jej
 6  1,  2 |            lasy i bory". Ujrzał je w oczach jak żywe: bory niezmierzone,
 7  1,  2 |       czaszkę waliły młoty krwi, a w oczach płomienie świec migotały
 8  1,  2 |            Głowa mu z bólu pękała, w oczach się ćmiło. Spostrzegł śpiących,
 9  1,  3 |             zęby utopić miała w jego oczach.~Skulony, zwinięty w kłębek,
10  1,  4 |            szczęścia w prześlicznych oczach, aż do wyznań zaprzysiężonych
11  1,  4 |           chwili jej życia.Miał ją w oczach, gdy była włochatym źrebiątkiem
12  1,  5 |            jaką tylko uczuć można. W oczach jego stało tak wyraźne widziadło
13  1,  5 |              nie zleciał z siodła. W oczach mu coś zamigotało, tam,
14  1,  8 |         uczułem moc w duszy i siłę w oczach. Przestałem być niewolnikiem
15  1,  8 |            nowe uczucie zaświeciło w oczach Piotra. Książę Gintułt z
16  1,  8 |            we włosach, uczułem Cię w oczach pełnych żółtej ciemności,
17  1,  10|         twarzach ciemnych, smagłych, oczach czarnych i płonących, kobiet
18  1,  10|              brat księżniczki miał w oczach ów szczególny wyraz. Wszyscy,
19  1,  10|            dziewczątka odbijał się w oczach patrzących jako uniesienie.
20  1,  10|              skrzyni, u niej stało w oczach, w ustach, na czole, w drgnięciach
21  1,  11|           księcia, stała mu ciągle w oczach. Był tak przeżarty od wewnętrznego
22  1,  11|      niesłychany, że mu się ciemno w oczach zrobiło, a w uszach rozległ
23  1,  12|      siepacze!~Karabiny zamigotały w oczach księcia. Sto pięści chwyciło
24  1,  14|              pełne teraz uśmiechu. W oczach i w tej pięknej twarzy,
25  1,  14|           zimne, żelazne upojenie, w oczach siłę rozumu, którego rozwinięć
26  1,  17|          mózgu, szeleści w uszach, w oczach, w uściech mściwie ściśniętych.
27  1,  17|          koleje. Coraz mniej mając w oczach światła, coraz słabiej rozróżniając
28  2,  1 |          twarzy czerwonej i surowych oczach. Rozpiął koszulę, rozluźnił
29  2,  2 |              z wolna, topiąc wzrok w oczach księcia.~Obaj siedzieli
30  2,  6 |           wstały i rozszerzyły się w oczach i ustach.~Dał się słyszeć
31  2,  6 |           sama myśl odbiła się w jej oczach, w ustach i na czole.~Ujrzał
32  2,  6 |            od tych schronisk rosły w oczach i zdawały się być potwornego
33  2,  11|         morze dalekie. Książę miał w oczach płomień, a okrzyk szczęścia
34  2,  11|         siostrzanej duszy... Ma ją w oczach, a od tego widoku bezcennymi
35  2,  13|             radość śmiała się w jego oczach, z lekka przysłonionych
36  2,  17|             dziesiątym regimencie po oczach, po kościach lica, po smętku
37  2,  17|              Śmierć to śmierć! Tam w oczach moich poległ szef batalionu
38  2,  17| żołnierz-Polak, roztrzaskiwał broń w oczach komendantów i stawał w naszej
39  2,  17|              gzi morze. Jeszcze mi w oczach do dziś dnia stoją one dwa
40  2,  21|            Przez chwilę w zdumionych oczach zbiegów kiwał się to w tył,
41  2,  22|          tylko-tylko migały im się w oczach. Chłop wtulił czapkę na
42  2,  22|        Warszawie! Z prośbą o zgodę w oczach spojrzał na Cedrę i rzekł:~-
43  2,  24|             że aż chłopom świeczki w oczach świeciły, a kolana tężały
44  3,  1 |          kompanią jazdy kaliskiej, w oczach żołnierzy od razu salwował
45  3,  1 |            same mury Fuenterrabii. W oczach żółte niziny i brzegi rzeźbione
46  3,  3 |        przytomność. Zaćmiło mu się w oczach. Usłyszał za sobą łoskot
47  3,  3 |               ale o tym później...~W oczach jego, gdy to mówił, siedziało
48  3,  3 |      spływała.~Idący ze dwom mieli w oczach ten widok. Wlecieli też
49  3,  4 |             Może w tych natchnionych oczach ujrzał duszę swą młodą.
50  3,  5 |      przepowiadano obecność pułku. W oczach miał jeszcze otaczające
51  3,  6 |       marmuru wykuta. Wszystek był w oczach.~Patrol austriacki szedł
52  3,  6 |       wichrowym pędzie.~W zmrużonych oczach miał błękitną i błyszczącą
53  3,  6 |              sporą ryścią. Ale oto w oczach począł się zrastać, skupiać,
54  3,  6 |            na kuli. Mgły snują się w oczach, cienie snują się w myślach.~
55  3,  6 |  Rożnieckiego oddaliła się i stała w oczach także wędrownym, szarym
56  3,  6 |             Sokolnicki. Trzymał przy oczach perspektywę polową. Nie
57  3,  6 |            bagneta. Płomienie miał w oczach i w głowie, a jednak zimno
58  3,  6 |    cierpienie, dźwigał w zamkniętych oczach widok całego tego pola,
59  3,  7 |              przede wszystkim miał w oczach i myśli wczorajsze pole.
60  3,  9 |         wolna, trzymając lunetę przy oczach. Kiedy na chwilę odjął szkła,
61  3,  9 |           Ostrówek oddaliła im się w oczach od Wisły i szaniec ostrym
62  3,  11|              bez ruchu z lunetą przy oczach i lustrował jeszcze kościół.
63  3,  11|               Bez tchu, z bielmem na oczach, wyrwał pałasz z pochwy
64  3,  15|             ja być coś wart w twoich oczach. Dobrzem się swego czasu
65  3,  17|            się jak orzechy, rodzić w oczach i mnożyć jak niezliczony