Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          z góry tą dróżką, co ta idzie nad strugą ku Porąbkom.
 2  1,  1 |           Aże słyszą: duch-duch! Idzie. A dzień był wietrzny, ciemny.
 3  1,  1 |      dzień był wietrzny, ciemny. Idzie na dół po kamieniach, a
 4  1,  1 |         pojrzeć ku niemu: widzą, idzie wolnego jeleń stary, wielki
 5  1,  1 |         to taka suka podbije. To idzie po śniegu czy po grudzie
 6  1,  1 |    nakłada, a ją zawsze słychać: idzie równo lasami jak dyliżans
 7  1,  1 |       takiego psa. No, a dzik mi idzie w lasy i my jak głupcy za
 8  1,  1 |         Iwaniska... Za Staszowem idzie tam droga szeroka lasem.
 9  1,  3 |     wąwozach... Coś nimi, ziemią idzie za człowiekiem, coś leci
10  1,  3 |         kra ugina się pod nimi i idzie na dno.~- Krzyś, uciekajmy! -
11  1,  5 |       nie we śnie ani w marzeniu idzie obok drzew, które ona jutro
12  1,  5 |      wiedział już owo zgoła, czy idzie, czy stoi. Żółte krzyże
13  1,  6 |         mu toto. Ha no, zołmierz idzie, idzie, aże przyszedł do
14  1,  6 |           Ha no, zołmierz idzie, idzie, aże przyszedł do wielkiego
15  1,  8 |             Z ochotą... O cóż to idzie?~- Żołnierz, który mię z
16  1,  10|     całej prawdzie! Ale nie o to idzie... Słuchaj no, mości panie,
17  1,  12|    człowieka.~- Ja dowodzę. O co idzie?~- Nazwisko waści?~- Moje
18  1,  13|         się nazywa, skąd i dokąd idzie... Ponieważ badany nie odpowiadał,
19  1,  16|           choć słyszał, że Zofka idzie za nim podśpiewując. Sądził,
20  1,  17|        Wystawiał sobie, że wolno idzie z Porta del Beluardo przez
21  1,  17|       bastionów. Za groblą droga idzie pod bramami fortu, później
22  1,  17|    zalewisk Zurychu jeziora, gdy idzie nawałnicą górska wiosna?
23  2,  1 |          wyrzucić, jeśli ci o to idzie.~- A, przepraszam! Nie masz
24  2,  2 |         szumiące drzewa. Z niego idzie w gruby śniat, w tęgie konary
25  2,  2 |       pól. Widział śmierć, która idzie. Nowo przyjęta siostra posuwała
26  2,  4 |       pól. Widział śmierć, która idzie. Nowo przyjęta siostra posuwała
27  2,  7 |     wokoło pnia. Był to znak, że idzie podmuch-moc, powiew-wódz.
28  2,  10|        nie przeźres, bo to kansi idzie, aze do kraju świata. No,
29  2,  12|       Słowaka, który w "Polskom" idzie za zarobkiem, zdobywał miskę
30  2,  12|   obłamane ręką pracowitego, gdy idzie z karczmiska na rozstajnych
31  2,  16|         które wśród chmur i mgły idzie w nieskończoność, kołysze
32  2,  17| jegomości piersią swoją osłaniać idzie. Z kim się było zrozumieć,
33  2,  17|      dawajże nas w ambit wbijać! Idzie oto nasz Słoński, chłop
34  2,  17|   żaglami i nastawia się... Wnet idzie spomiędzy kamiennych grobli
35  2,  17|       wieść w jednym miasteczku: idzie w Poznańskie, w Mazowsze...
36  2,  18|     przyjaciela Napoleona, który idzie na Berlin, ale darować kiedy
37  2,  19|          jako wówczas, gdy burza idzie z boru w bór. Chwila jeszcze
38  2,  20|          kiedy o siadanie na koń idzie, zawsze pierwszy? - rzekła
39  2,  21|     Krzysztof, jeśli chce, niech idzie sam. Ależ owszem, niech
40  2,  21|          sam. Ależ owszem, niech idzie, nawet niech się przeprawi
41  2,  21|      owszem, niech - cha, cha! - idzie za Wisłę, do wszystkich
42  2,  21|          chętnie nie bierze! Kto idzie na wojnę, mój krwiożerczy
43  2,  24|         to pytać, czy nie: - Kto idzie? - i odpowiadać głośno: -
44  2,  24|     gdzie on. Słuchaj, skąd głos idzie. Tam Cesarz siedzi. Sto
45  2,  24|  dziesiąci zwołał, bo sam Cesarz idzie!~- A dokąd też tak zajdzie
46  2,  24|       już teraz dachu nad głową. Idzie przed siebie i tyla. Ponieważ
47  3,  1 |  oświadczający, że wszystka siła idzie na stały i długotrwający
48  3,  2 |           to na lewą. Poczuł, że idzie pod górę, w wodzie zlatującej
49  3,  3 |      Szedł nic wiedząc o tym, że idzie.~Doświadczał błogiego olśnienia,
50  3,  3 |        Krzysztofa:~- Tłum na nas idzie!~- Wyłamały drzwi na dole!~-
51  3,  3 |        targ? - wołali.~- O co mu idzie?~- Jucha, Scypion Afrykański
52  3,  4 |      Któż to się zbliża? Któż to idzie ku niemu? Zna przecież tego
53  3,  5 |         i koszulach tylko.~- Kto idzie? - wołano.~- Daj hasło!~-
54  3,  6 |       tęsknotą. Skądże teraz?... Idzie staruszek zgarbiony, jakoby
55  3,  6 |      wegnała w kluby wzruszenie. Idzie znów starzec szybko, szybko
56  3,  6 |    gościniec widzisz, jak z lasu idzie do Nadarzyna?~- Widzę, panie
57  3,  6 |        nieprzebyta gać błotna, a idzie aż Bóg wie dokąd. Człowiek
58  3,  6 |       przy drodze nadarzyńskiej. Idzie w twe tropy kompania piesza.
59  3,  6 |          na boku krwawi, że krew idzie w bandaż obficie. Był tak
60  3,  9 |     mroku natarczywy głos:~- Kto idzie? Stój! Daj hasło!~Była to
61  3,  10|      Skądże to wiesz?~- Tylu ich idzie na wojnę i tylu wraca...
62  3,  13|        Niech mi, pada, kto żyje, idzie na pomoc z cepami, z widłami,
63  3,  15|     radością Wyganowski.~- O cóż idzie?~- Bracie! Przecież tam