Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       upatrzył młodego świerka i począł go ścinać u samej ziemi
 2  1,  1 |       bardzo wielka cisza. Wtedy począł dzwonić na Wawelu wielki,
 3  1,  3 |       rozjaśniło, Rafał głośniej począł wykrzykiwać wiersze Horacego,
 4  1,  5 |           Wtedy sztychem spodnim począł bić w brzuch. Rzygająca
 5  1,  5 |      biły w wiatr. Już za chwilę począł uciekać w przeciwnym kierunku.
 6  1,  5 |          z końca świata wstający począł gasnąć... Jakoby pokrywa
 7  1,  7 |        ciebie...~Kapitan wstał i począł chodzić z kąta w kąt izby.
 8  1,  8 |     wziąwszy wioskę w dzierżawę, począł wyprawiać i obsiewać nieużytki.
 9  1,  8 |         cichości. Ale wnet chłop począł łkać i stękać. Bił się w
10  1,  11|        do brzozowego lasu. Rafał począł smagać swego gniadosza i
11  1,  12|    polskie hańbić na wieki!... - począł nań krzyczeć jak na ekonoma,
12  1,  15|     Skoro ziemia obeschła, Rafał począł wymykać się za miasto, do
13  1,  15|      jednego z kolegów, a tamten począł zagadywać fizyka. Kanonik
14  1,  15|         kanonik zafrasował się i począł uskarżać na zimno. Wreszcie,
15  1,  17|      szczytu. Książę Gintułt sam począł zapadać na zdrowiu. Niespodziewane,
16  2,  1 |       znalazł go nagimi rękami i począł kuć w zęby. Gdy tamten na
17  2,  3 |        do Rafała ów mąż środkowy począł mówić po polsku głosem cichym
18  2,  8 |          mógł zobaczyć na ziemi. Począł żreć kamienie obłąkaną gębą,
19  2,  9 |         skale, wystający daleko.~Począł szukać wyraźniejszych dowodów
20  2,  14|       zdumieniu Rafała Krzysztof począł śmiać się również, choć
21  2,  15|        jak to dobrze jest żyć... Począł wolno sam z siebie przemyśliwać,
22  2,  16|    doświadczać ich kłucia, Rafał począł zagłębiać się w myśli starego
23  2,  17|          Nieraz już dawno wiater począł wiać od lądu, noc późna,
24  2,  20|         się do noclegu w oberży, począł rozpytywać karczmarza jak
25  2,  20|  założona haftowaną zakładką - i począł czytać, nosem, według swego
26  2,  20|          modłę jej sposobu bycia począł cechować niewymowny powab,
27  2,  20|     błyskał w nich piorun.~Rafał począł wpatrywać się w nie, ile
28  2,  20|          zachwytu. Teraz dopiero począł uczuwać prędzej niż widzieć
29  2,  20|      kłęby zdroju. Teraz dopiero począł przyswajać sobie, na własność
30  2,  21|         Krzysztof coraz częściej począł szukać towarzysza oczyma.
31  2,  21|           et tout est dit.~Rafał począł nalegać, nastawać, prosić.~
32  2,  21|     głębokim śniegu. Mdły brzask począł się niecić na wschodzie.
33  2,  21|        nagła zatrząsł się cały i począł łkać jak dziecko. Głowa
34  2,  21|     objęły mokre, staplane buty. Począł w boleści skomleć i wyrzekać:~-
35  2,  22|     samym się posilić. Jakoż las począł rzednąć i ukazała się murowanka.
36  2,  22|       widać, i awanturnik, zrazu począł obudwu badać sierdziście,
37  3,  1 |      wszystkie strony i zaciekle począł się bronić. Na wszelkie
38  3,  1 |     pylny, sypki a nikły z mroku począł wywijać i siać na topiele
39  3,  2 | dostrzegając nigdzie żywej duszy począł równo, miarowo biec z góry.
40  3,  3 |          wszech sił.~- Jak to? - począł mamrotać do nich po polsku -
41  3,  3 |        to ode mnie zależało... - począł z trudem bełkotać Cedro
42  3,  3 |    rzucił się w kupę obłąkanych. Począł ich przebijać piorunowymi
43  3,  4 |        głosem.~- Jeśli umrę... - począł mówić Cedro w języku francuskim,
44  3,  6 |     szablę wśród świstu szabel i począł w nie siec z furią i rozkoszą.
45  3,  6 |         ryścią. Ale oto w oczach począł się zrastać, skupiać, jakby
46  3,  6 |      Olbromski donośnym krzykiem począł zwoływać chłopów do siebie.
47  3,  9 |     saskiej, wszystek się w niej począł i do niej należał. Rafał
48  3,  9 |    nowicjusz w rzeczy wojskowej, począł wykreślać ręką na powietrzu
49  3,  9 |       się dalej. Wkrótce szaniec począł czarną linią wyrastać przed
50  3,  9 |     bretnal w zapał, a za chwilę począł bić stemplem wewnątrz kanału
51  3,  10|        od owocowych zawiązków, i począł bezsilnie narzekać:~- Wszystko
52  3,  11|           Teraz wszystek motłoch począł krzyczeć i powtarzać:~-
53  3,  11|       Przez kopułę kolegiaty dym począł buchać z granatów, które
54  3,  12|      konie. obudwu jeźdźców. Coś począł krzyczeć... Pobiegł nagle
55  3,  15|          swych kwiatów, osłaniać począł zręby murów, przerzucać
56  3,  15|        go "uważał" spod oka, nim począł rozmawiać. Nie przyszedł
57  3,  16|          z pościeli i co prędzej począł wdziewać odzienie. Ale ten,
58  3,  16|       czas, że wstał z miejsca i począł wygrzebywać w lotnym piasku
59  3,  17|        łaski pana porucznika... -począł bełkotać żołnierz - sześć