Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |                  w majątku Nardzewskiego. Wkrótce sanie pędem wjechały na
 2  1,  2 |                Przenoszenie długo trwało. Wkrótce jednak na przeciwległej
 3  1,  2 |                    Żydki urznęły od ucha.~Wkrótce śnieg ubity był twardo i
 4  1,  2 |         wprowadzał panie, znosił krzesła. Wkrótce zjawił się i ojciec. Nikt
 5  1,  3 |                 mroku powierzchnie ścian. Wkrótce wszczął się w domu zwyczajny
 6  1,  3 |                   kolegów, drugi, trzeci; wkrótce wielka izba pełna była wrzawy,
 7  1,  5 |              ścigały ją za bramę, ale się wkrótce cofnęły. Rafał wypadł w
 8  1,  5 |                tęgo, że w niej krew kipi. Wkrótce, jak się tego spodziewał,
 9  1,  5 |                  i chrapiąc niespokojnie. Wkrótce Rafał rozróżnił w tym huku
10  1,  5 |                   pysku, to leżał na nim. Wkrótce jednak wydał wrzask przeraźliwy,
11  1,  7 |                  się na dół, zaprowadziła wkrótce przed kuźnię. Rafał kazał
12  1,  7 |             dopiero przypomniał sobie, że wkrótce ma powitać brata. Nie znał
13  1,  8 |                  dał się słyszeć turkot i wkrótce w tumanie kurzawy stanął
14  1,  8 |                położyć zmarłego na sofie.~Wkrótce zwłoki odziano w owo codzienne
15  1,  8 |                   się na szczycie obłoku. Wkrótce stała się świetlista i silna
16  1,  10|                   się gorączkowo ubierać. Wkrótce był gotów i z niecierpliwością
17  1,  10|                   pachołkowie i kuchciki. Wkrótce ozwał się dzwonek i z rozmaitych
18  1,  10|                 lokajom. Rafał odetchnął. Wkrótce siedział już na krześle
19  1,  13|                przechodniów o dom Julii i wkrótce przyprowadzony został do
20  1,  13|                   w cytadeli, znalazł się wkrótce w izbie wątpliwego przeznaczenia,
21  1,  17|          korzystać z prerogatyw nazwiska. Wkrótce jednak spostrzeżono jego
22  1,  17|                 indziej prowadzonych. Gdy wkrótce zaczął się szerzyć w wojsku
23  2,  1 |               Karciarze rozjeżdżali się i wkrótce Rafał został sam z Jarzymskim.
24  2,  1 |                  założono koni do karety. Wkrótce mała, wygodna karetka niosła
25  2,  1 |               Wychodźmy!~- Dalej w drogę!~Wkrótce, skoro tylko zasłona spadła,
26  2,  2 |             goldenen Leuchter. Odbyło się wkrótce pierwsze wspólne posiedzenie,
27  2,  4 |             goldenen Leuchter. Odbyło się wkrótce pierwsze wspólne posiedzenie,
28  2,  11|            gościniec prowadzący do Genui. Wkrótce podróżni znaleźli się w
29  2,  12|                  walizę, i wszyscy precz!~Wkrótce Rafał ujrzał bieliznę kolegi
30  2,  12|            jeszcze nie o pannę, Choć i to wkrótce spadnie na moje barki.~-
31  2,  12|                   lubię. Jacek, zakładać!~Wkrótce wygodna wolantka, ciągniona
32  2,  17|             poszedł do armii nadreńskiej. Wkrótce nasz pierwszy legion liczył
33  2,  17|              ujrzeli my przylądek Samana. Wkrótce wpłynęli my do zatoki Mancenilla
34  2,  17|                 połowa pierwszej legii... Wkrótce nowi przybysze wyruszyli
35  2,  19|                   zrozumieli wreszcie, że wkrótce mają być przyprowadzeni
36  2,  22|                   nie były woźnicy znane. Wkrótce tedy wypadli na trakt i,
37  2,  22|                    z niedowierzaniem, ale wkrótce złagodniał. Nie tylko że
38  3,  1 | nieprzyjacielskiej jazdy. Spotkał ich też wkrótce wielki zaszczyt: zostali
39  3,  2 |              zapadając w rowy pełne wody. Wkrótce szyldwach przyłożył mu karabin
40  3,  3 |             generała-inżyniera Lacoste'a. Wkrótce jednak koleje walki rzuciły
41  3,  3 |               bijący w nie znany mu takt. Wkrótce stanęli przed dębowymi drzwiami
42  3,  6 |             mruknął tamten w kącie sieni.~Wkrótce Rafał został opatrzony przez
43  3,  6 |               zagłębili się w dociekanie. Wkrótce szef czytał:~- Pierwszy
44  3,  6 |                szkapę do małej bryczulki. Wkrótce jechał do Raszyna, powożony
45  3,  6 |                   we wskazanym kierunku i wkrótce był za cmentarzem. Grunt
46  3,  6 |              rozpoznać jedynie maść koni, wkrótce ukazały się barwy huzarów
47  3,  7 |                  czasu.~Ranny znalazł się wkrótce w dawnym swym łóżku. Chirurg
48  3,  7 |                  kark w łaskawym ukłonie. Wkrótce nadszedł książę z chirurgiem.
49  3,  8 |                   siedli w jedną z nich i wkrótce stanęli na tamtym brzegu.
50  3,  8 |                  dom i wioskę pod bokiem.~Wkrótce wjechali w opłotki wsi i
51  3,  9 |            Czernidło, tonące w oddaleniu. Wkrótce stanęli nad brzegiem Świdra.
52  3,  9 |             tkwiły czarne listki rozsady. Wkrótce z ciemnej i pogiętej uliczki
53  3,  9 |           powrotem, o czymś go pouczając.~Wkrótce kapitan znikł w mroku. Upłynął
54  3,  9 |                  w tym samym miejscu, ale wkrótce wojsko rozróżniło zbliżanie
55  3,  9 |              rozmową. Chwalił Warszawę... Wkrótce patem przyszło do tego namiotu
56  3,  9 |               oddech, skradali się dalej. Wkrótce szaniec począł czarną linią
57  3,  11|             Lenarczycom i Kobiernikom, by wkrótce rzucić pocztowemu cugle
58  3,  16|            żelazny szyk, błysk karabinów. Wkrótce ich pył drogi i kurzawa