Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          płynąć będzie przez jego ciało tak samo jak przez drzewa.
 2  1,  1 |          i staje w biegu. Radosne ciało całe drży... Z wyżyny wiązu
 3  1,  1 |        tafle lodu, który żywe jej ciało schwycić usiłował. Konie
 4  1,  3 |         wewnętrzny wstrząsał jego ciało, a myśli zamieniły się w
 5  1,  4 |        choroba ogarnęła całe jego ciało. Była to, rzekłbyś, moralna
 6  1,  5 |     rozkoszy przeniknął całe jego ciało. Stąpał obok kilka kroków,
 7  1,  5 |   pieściły nie dziewicze, płonące ciało, lecz jakby żywe szczęście,
 8  1,  5 |          wciąż w objęciach gibkie ciało cudnej dziewczyny, ruchliwe
 9  1,  5 |          w lewo. Kły worały się w ciało. Jakoby obuchem siekiery
10  1,  5 |       strzępy kożuch i orały żywe ciało od gardzieli do brzucha.
11  1,  5 |         ostatnim dreszczem serca. Ciało jego ze drżeniem waliło
12  1,  6 |       miłośnika, pokropił spalone ciało hyzopem, tak samo jak obfity
13  1,  7 |   starości. Rafał nie był głodny. Ciało jego, rzekłbyś, przestało
14  1,  7 |         będzie nasza krew i nasze ciało.~O woniejąca rodzino nasza,
15  1,  7 |            kiedy rzuca własne swe ciało. Ale nim odeszły, stały
16  1,  8 |           pot kroplisty na czole. Ciało poczęło drzeć. Suche oczy
17  1,  8 |          i skostniały. Wątłe jego ciało leżało bez ruchu jak porzucona
18  1,  9 |         niej na wieczny spoczynek ciało swego pana a towarzysza.~
19  1,  12|     kupców weneckich nabywających ciało święte; dalej widać było,
20  1,  14|       duch i nieśmiertelnego jako ciało. Dotykam we śnie stopami
21  1,  15|       jego czujność i przyprawiać ciało pedagogiczne o zgrozę, rozpacz
22  1,  17|           na kamieniach. Zmęczone ciało wzdrygnęło się od kilku
23  1,  17|          dziecka zaszły już mgłą, ciało rozerwane, krwawe zwisło
24  2,  2 |         opuchłe, śliskie i lepkie ciało topielicy. Straszliwe zwłoki
25  2,  2 |          których pochodziły. Całe ciało trzęsło się, gdy tak spływały,
26  2,  2 |          dna rozwidniał całe jego ciało. Zarazem jakieś prędkie
27  2,  2 |           trupa i zaszczepia ją w ciało dzieciątka, które już mówić
28  2,  3 |       morskiej rzucone przepaści, ciało moje na popiół spalone i
29  2,  5 |      olbrzymimi ruchy wyzwalająca ciało i duszę. Ale nie sama ta
30  2,  7 |          piersi schudłe w miłości ciało, wyszczuplałe a zawiędłe
31  2,  8 |           ryku, od wycia wariata. Ciało jego wiło się w sznurach,
32  2,  9 |       miejsce, na którym składano ciało zabitej. Spostrzegał krew
33  2,  9 |           tę wodę musieli wrzucić ciało zabitej, przywiązawszy do
34  2,  9 |   obłoczek leżący na wznak, senne ciało, które woda niesie, dokąd
35  2,  10|           chce.~Przepadnij! Zimne ciało słuchacza zsunęło się na
36  2,  10|         do żelaznej kraty, a całe ciało znieruchomiało nagle i zastygło.~-
37  2,  11|    zmrużył oczy od przelatującego ciało dreszczu. Marzył. Zdało
38  2,  11|      przebiegło całe jego wielkie ciało od stóp do głowy. Upuścił
39  2,  12|         rozpalony, wsunął się pod ciało byłego więźnia. Ogarnęła
40  2,  15|    wzbudził szum sosen oblewający ciało zimnym strumieniem. Rafał
41  2,  19|       łagodnym ruchem przytrzymał ciało i mocno je za ramiona szarpnął
42  2,  21|          w okiennicach.~Całe jego ciało jeszcze marzyło, a głowa
43  2,  21|           odpowiedział. Całe jego ciało wstrząsało się co chwila
44  3,  1 |         Wtem na murawie postrzega ciało! Serce królewskie z holu
45  3,  1 |       żyzne powietrze gór umacnia ciało.~W pierwszych dniach maja
46  3,  2 |          głębokich szlochów. Całe ciało targało się konwulsyjnym
47  3,  3 |     chwilę wsunął dłoń między swe ciało i ciało dziewczyny, żeby
48  3,  3 |           dłoń między swe ciało i ciało dziewczyny, żeby jej z ręki
49  3,  3 |          ktoś tak starannie okrył ciało, że nagość nie przeświecała
50  3,  3 |           i czarną lawą zastygła.~Ciało już było zimnym truchłem,
51  3,  4 |       haków. Wszystko jest ciszą. Ciało zmartwiało, serce zamiera
52  3,  4 | natarczywy głos poruszy półmartwe ciało: - Panie podporuczniku,
53  3,  4 |        Dreszcz odmienny przebiegł ciało. Znikł, a z nim razem myśl
54  3,  6 |       jest popiół, nie tylko jako ciało i krew, nie tylko jako piękność,
55  3,  7 |         tam przynieść duszę swą i ciało z wiarą w skuteczność boju.
56  3,  8 |     środkowi izby. Olbrzymie jego ciało ledwie się mieściło w ciasnym
57  3,  16|         Niewymowny upał przepalał ciało, że było gorące jak ów piasek