Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |      brawurą, obejrzał się mimo woli, czy aby rodzic nie słyszał
 2  1,  2 |       powagi nadaje twarzy siła woli.~Kiedy tak błądzili między
 3  1,  3 |  Dreszcze wyrwały się spod jego woli, łamały go i trzęsły. W
 4  1,  3 |         od świadomości, myśli i woli, głuchym aktem bezdennej
 5  1,  3 |      jak zabity trup. Całą siłą woli, rozumowań, pocieszeń odpychał
 6  1,  4 |       wówczas wszystkie wysiłki woli rozbijały się o jeden promień
 7  1,  4 |     głębi serca płynące tak bez woli i wiedzy, jak łzy płyną
 8  1,  5 |    bezsilność rozsądku, niedolę woli... Nic więcej nie pragnął
 9  1,  5 |          Powloką go bezsił, bez woli, z oślepłymi oczyma po tej
10  1,  5 |      wreszcie ostatnie dreszcze woli. Nie wiedział już owo zgoła,
11  1,  6 |         zołmierz powiedział, że woli skrzypki i torbę. Ten dziadek
12  1,  7 |        zda się, odleciał. Wbrew woli, na przekór wszystkim wysiłkom
13  1,  7 |        piersi albo z całej siły woli krzywił usta w sposób cudaczny,
14  1,  7 |     cudzy pobrzęk. Wówczas mimo woli nasuwał się na oczy odległy
15  1,  8 |     choć mógłbym gniewać się do woli za wstręt, jaki żywisz,
16  1,  11|         jej przymiotu i mógł do woli wyśmiewać z niego w głębi
17  1,  13|  przemocy, z musu, nie z dobrej woli!~- Nie ma już dobrej woli!
18  1,  13|       woli!~- Nie ma już dobrej woli! BcSgdał, Bóg wziął. Wybij
19  1,  14|         i jest z przyrodzenia i woli Bożej: jak tłusty siepacz,
20  1,  14|         Dantego.~- Ciesz się do woli tą pewnością! Cha-cha! Niewarte
21  1,  17|      polskich, którzy z własnej woli a fantazji pełnili na wałach
22  1,  17|        były to już raczej znaki woli żywego ducha niż akty ciała.~
23  1,  17|         książę, czając się mimo woli, podszedł ku niemu i wejrzał
24  2,  1 |         wyższej a wszechwładnej woli. Nie otrzymywał do ręki
25  2,  1 |       rozsiekany?~- Tak, pono z woli wodza, owego Napoleona,
26  2,  1 | rozmawiał z Rafałem, który mimo woli bokiem się do niego usadowił.
27  2,  2 |     Mithras! Władca, od którego woli zależy barwa młodych listeczków,
28  2,  2 |         człowieku z jego wolnej woli. Człowiek sam jest winowajcą.
29  2,  2 |         doskonałej bezwładności woli. Głowa jego zsunęła się
30  2,  2 |     Rafał z konieczności, wbrew woli, pogrążony został w surowe
31  2,  2 |      własności, a nawet własnej woli. Prosto odziani, pyłem zakurzeni,
32  2,  3 |       daleko umieszczonej. Mimo woli Rafał zapinał swój czarny
33  2,  3 |          Stanie się zadość twej woli - odpowiedział ten sam głos
34  2,  4 |     Rafał z konieczności, wbrew woli, pogrążony został w surowe
35  2,  4 |      własności, a nawet własnej woli. Prosto odziani, pyłem zakurzeni,
36  2,  5 |    miotając się bez wiedzy, bez woli...~Paliła ją suknia na ramionach
37  2,  11|       Uśmiech, niezłomną potęgą woli wydobyty, uśmiech stworzony
38  2,  12|        czasami z łaski a dobrej woli głową, odpowiadając na ukłon
39  2,  14|         nie bawię się z własnej woli. Ojcowski rozkaz jest dla
40  2,  15|       poddanie się prześlicznej woli swojej. Ze wschodniej strony
41  2,  16|       1805 Krzysztof, posłuszny woli ojca, znowu się udał do
42  2,  22|        po wsiach nierad siedzi. Woli w mieście. A już najprędzej
43  2,  22|      przyjaciela.~Dawna przeciw woli przyjaźń, zastarzałym nałogiem
44  2,  22|       co, to spłatał Niemców do woli, no i dostał za swoje. Czternastu
45  2,  24|         Zieloną do Grzybowskiej Woli tuż za Grochowem, żeby dalej
46  3,  1 |        pobliżu już Grodna. Tu z woli cesarza Francuzów Męciński,
47  3,  3 | posłuszni wodzowi, na jakiego z woli ludu wyrósł Don Jose Palafox.~
48  3,  3 |  czworobokom stawiasz dumę swej woli, potęgę swojej wyniosłej
49  3,  3 |     Powinowactwo...~Rzucił mimo woli wzrokiem w stronę ruin klasztoru
50  3,  3 |    przypadkiem, właściwie wbrew woli.~- Coraz lepiej.~- Zginęli
51  3,  3 | starannie utrzymany zarost mimo woli pociągnęły wzrok Krzysztofa.
52  3,  4 |      nie da się odpędzić aktami woli... Głowa jest jako puste,
53  3,  6 |    którymi się już nacieszył do woli. Przeszedł do innych. Ach,
54  3,  6 |  brygady konne aż do Błonia, do Woli i do Piaseczna. Obejść nas...~-
55  3,  8 |    waćpan możesz się głodzić do woli, ale nie masz prawa głodzić
56  3,  13|    uśmiech, kiedy się duma mimo woli nad owym celem, który kazał