Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | nasłuchiwał. Z całego stadka para szła .gęsta.~Na komorę... - marzył
 2  1,  1 | Zamartwili się. "Ale, pedają, noc szła - cóżem ta miał robić?..."~-
 3  1,  1 |     stanęli na przełęczy, którędy szła droga, widać było na prawo
 4  1,  1 |           karkołomną drogę, która szła tuż nad brzegiem górskiej
 5  1,  2 |      cienką jak jedwabnica. Klacz szła w pląsach, stroiła ogniste
 6  1,  2 |          nią w żartkich lansadach szła niosąc jeźdźca rozkosznie
 7  1,  2 |       Klaczka Rafałowa niechętnie szła za saniami. Musiał ją ciągnąć
 8  1,  2 |      dziwnie powykrzywianą, która szła wskroś całego dworzyszcza.
 9  1,  3 |     wiosłami, odskakiwała w bok i szła w ukośnym kierunku.~Światło,
10  1,  3 |        wklęsłe wiry i banie wodne szła na ukos w świerzy wodnej.
11  1,  5 |        już minął aleję. Droga tam szła na mały wzgórek, gdzie omijane
12  1,  5 |       drogę niżej położoną. Basia szła chętnie, z cicha chrapiąc
13  1,  5 |     Wierzchówka, puszczona wolno, szła w zawód z wichrami. Osnowa
14  1,  5 |           okuta przez lody. Baśka szła krokiem wolnym, ostrożnym,
15  1,  7 |           to znowu bagnista droga szła brzegiem lasu. Konie wlokły
16  1,  7 |    znużona długim jarzma uciskiem szła w kraj naznaczony, patrząc
17  1,  7 |           zniżyła się za groblę i szła między gajami olszyn, w
18  1,  9 |   Nareszcie droga polepszyła się. Szła w górę, ku kościołowi stojącemu
19  1,  11|         alei, która od jego domku szła w ogród. Przesycony wariacką
20  1,  13|           się kolumna żołnierzy i szła wprost na księcia. Iskry
21  1,  15|      Jarzymski, któremu karta nie szła, mrugnął na jednego z kolegów,
22  1,  16|           ścieżkę, która chyłkiem szła w górę do skrytej w gąszczach
23  2,  1 |    Dziwnym kaprysem losu szalenie szła mu karta. Nie zastanawiał
24  2,  2 |       lekkiej, mglistej niechęci. Szła przecież dalej, wykonywając
25  2,  3 |      lewego ramienia na prawy bok szła szeroka, biała szarfa. Na
26  2,  4 |       lekkiej, mglistej niechęci. Szła przecież dalej, wykonywając
27  2,  6 |        miesięcznym. Czasami droga szła przez modrzewiowe aleje,
28  2,  9 |          świerków, buków i dębów. Szła obok drogi wierna towarzyszka
29  2,  11|         Skoro świt ruszono dalej.~Szła już przez przełęcz gotardzką
30  2,  15|           oto została sama jedna. Szła, jakoby wśród ruin strzaskanych
31  2,  17|         wydał rozkaz, żeby służba szła spać. Przyjaciele sami pozamykali
32  2,  24|  atakującego. Z Gniewa i Pelplina szła druga, to jest korpus wojska
33  3,  1 |        kompania jazdy krakowskiej szła w tropy swego wodza, stary
34  3,  1 |          na Tartas i Dax. Konnica szła z wolna owym gościńcem.
35  3,  2 |    stamtąd zawracała się stromo i szła na zachód w górę do Saint-Jean
36  3,  2 |           armia Lefebvre'a, która szła w tropy przedniej straży,
37  3,  3 |      Józefa Del Calzas. Na północ szła główna arteria miasta-ulica
38  3,  3 |      miejsca, gdzie się znaleźli, szła wąska bocznica pod kątem
39  3,  3 |           sprzętów, okien, drzwi, szła dokądś. Piechury spojrzały
40  3,  3 |         wał potworów. Na przedzie szła megiera z siwymi i starganymi
41  3,  3 |       kilkanaście kroków na prawo szła główna arteria miejska po
42  3,  6 |         patrzeć na jasne wojsko i szła za nim długo, długo z wlepionymi
43  3,  6 |           Była w piersi i w boku. Szła z dołu pod pachę. Sam kapitan
44  3,  6 |          a wzmagającym się kłusem szła wzdłuż drogi. Ujrzawszy
45  3,  7 |          cały był w pianach. Para szła z niego.~Gdy Rafał przybiegł
46  3,  8 |          drugiego biretu, stamtąd szła na prawo i wychodziła w
47  3,  8 |         głęboką fosę wodną, która szła od szańca do Wisły.~- Tęga
48  3,  8 |        nad nizinami, nad łachami, szła z wód, z zalewisk, z szeroko
49  3,  8 |        przywiązana do batalionów, szła w szyku bojowym, każda sztuka
50  3,  9 |      kwietnia, prawie bez przerwy szła forsownym marszem wzdłuż
51  3,  9 |           z wody. Za mostem droga szła wciąż lasem w stronę Karczewia.
52  3,  10|       odwodowej księcia. Piechota szła szybko, sfornym marszem
53  3,  14|         do zagięcia Huerby, druga szła do niej równolegle, później
54  3,  15|    częścią oddziału, a na wyprawę szła partia pod wodzą porucznika
55  3,  17|         błotem. Para rosłych koni szła w dyszlu. Trzeci na przyprzążkę