Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       szlachcic, niewielkiego wzrostu, siedział w kucki nad sarną i patroszył
 2  1,  1 |              rzucał w ogień. Stary pan siedział na wystającym głazie nieruchomy
 3  1,  1 |           zaległ w opłacie.~Nardzewski siedział na swym krześle z rękoma
 4  1,  1 |             naprzeciwko miejsca, gdzie siedział Nardzewski, wisiał na ścianie,
 5  1,  1 |                wcale wynikiem strzału. Siedział na swoim miejscu i kiedy
 6  1,  2 |             powszechny:~- A tobyś waść siedział i ciągnął likwor, skoro
 7  1,  2 |              czupryną zwisłą na czoło, siedział na słomie i jadł, a właściwie
 8  1,  3 |                          Poëtica~Rafał siedział na krześle ze skurczonymi
 9  1,  3 |                 gwaru i śmiechu. Rafał siedział zatopiony w sobie, z oczyma
10  1,  4 |          wracać na gumno. Aż do obiadu siedział w stodołach, w zapolu, z
11  1,  4 |              opierał czoło o jej łeb i siedział nieruchomy, w zamyśleniu.
12  1,  5 |            poprzecznej listwie przodka siedział skulony chłop w wielkiej
13  1,  7 |                Usiadł prawie bez tchu. Siedział tak, chwytając oddech piersiami
14  1,  8 |               zaraz po obiedzie, Rafał siedział w cieniu lip obok brata
15  1,  8 |                na twarzy Piotra, który siedział patrząc w ziemię z taką
16  1,  8 |    przyciśnięto oczy...~Książę Gintułt siedział w zamyśleniu na krześle
17  1,  10|               Rafał odetchnął. Wkrótce siedział już na krześle i zatopił
18  1,  10|          zmącony, że gdyby naprzeciwko siedział znajomy, nie byłby go poznał.
19  1,  10|        najpiękniejszej, bokiem do niej siedział książę Gintułt. Oczy miał
20  1,  10|              samego końca obiadu Rafał siedział jak na szpilkach. Mnóstwo
21  1,  11|               opustoszałymi ścierniami siedział na koniu z obwisłymi rękoma,
22  1,  14|             miesiąca z górą bezczynnie siedział w Paryżu. Znał go dawniej
23  1,  14|                kącie obszernego salonu siedział na sofie młody mężczyzna
24  1,  14|           miesiącu nivôse...~Sułkowski siedział w kącie sofy zamyślony.~-
25  1,  15|       mieszkanie tylko za rok jeden, i siedział gdzieś w obcych krajach.
26  1,  17|               morwowych. Tuż u wejścia siedział na płaskich kamieniach człowiek
27  1,  17|         hiobową chwycił się za głowę i siedział przez chwilę bez ruchu.
28  1,  17|                 W malaryjnej półwiedzy siedział na posłaniu i patrzał przed
29  2,  1 |                pewien przeciąg czasu i siedział bez ruchu, z głową podpartą
30  2,  1 |               stołu rozwalił się był i siedział z łokciami daleko na stół
31  2,  3 |              się na wzniesieniu, gdzie siedział Mistrz. Twarz majora, oświetlona
32  2,  9 |              utonął w milczeniu. Rafał siedział na brzegu jeziora objąwszy
33  2,  9 |              żabkami. W jednym miejscu siedział w czółnie kudłaty dziad
34  2,  10|          człowieka. Nieznany towarzysz siedział na ziemi. Przykuty był do
35  2,  10|              do haka, na swoim miejscu siedział już w kucki. Podbite obcasy
36  2,  12|           połknie je w mgnieniu oka... Siedział przecie jeszcze znieruchomiały
37  2,  17|              towarzysza oczyma.~Tamten siedział na niskim stołeczku, z głową
38  2,  18|                wściekał się na służbę. Siedział w rogu sofy i co chwila
39  2,  20|                konary drzew. Krzysztof siedział zadumany z głową wspartą
40  2,  22|               i szukał Żyda. Karczmarz siedział spokojnie w cieniu beczek.
41  2,  22|             wciąż osowiały i bezczynny siedział na swym miejscu, krócicę
42  3,  3 |                należeć do swego pułku. Siedział teraz w kanałach i dyrygował
43  3,  3 |           rozmowę. Za chwilę Krzysztof siedział znowu na swym worku, a oficer
44  3,  3 |          wrzasków bitewnych... Kapitan siedział na krześle w tej samej pozycji,
45  3,  5 |               wilcze i sępie. Pośrodku siedział w koszuli tylko i hajdawerach
46  3,  6 |    skrzydłowego wachmistrza. Za chwilę siedział w kucki na zagonie, obiema
47  3,  6 |         szukając. Rafał przez ten czas siedział na ganku i dumał. Polami
48  3,  6 |                zbierać papiery. Książę siedział zamyślony i patrzał w płomień
49  3,  6 |              do łóżka, na którym Rafał siedział w kucki, słuchając wszystkiego.~-
50  3,  6 |           olchy, wierzby... Sokolnicki siedział w wózeczku i bardziej do
51  3,  7 |                Rafał zamilkł. I książę siedział w milczeniu. Po jakimś dopiero
52  3,  10| najwykwintniejszych socjuszów księcia, siedział stary pan Cedro. Nie zmieniły
53  3,  10|             głowy, ułożenie rąk i nóg. Siedział w fotelu z wdziękiem lekkiego
54  3,  12|               dziedziniec. Już w ganku siedział na drewnianym zydelku stary
55  3,  17|              bez słów.~Za chwilę Rafał siedział z przyjacielem na bryce,