Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       trakcie tej czynności, nie patrząc, podał strzelcowi dużą szczyptę
 2  1,  3 |        się do studenta i, surowo patrząc mu w oczy, zapytał po niemiecku:~-
 3  1,  4 |     jabłek... Siadał tak samo i, patrząc w oczy Baśki przymrużonymi
 4  1,  5 |           W chwili gdy to mówił, patrząc ojcu w oczy z rzewną serdecznością,
 5  1,  5 |         na swym sienniku, czekał patrząc w ciemność. Zdawało mu się
 6  1,  5 |     stała przerażona, bez życia, patrząc w okno. Wówczas znowu trzy
 7  1,  7 |          szła w kraj naznaczony, patrząc z żałobą na miejsca, które
 8  1,  7 |          przetrwali owo świtanie patrząc się w cudne wody, w niewysłowioną
 9  1,  8 |   przeleżał na wznak w dąbrowie, patrząc w niebo, w obłoki sunące
10  1,  8 |         nikomu powiedzieć, czemu patrząc na widok czarnych rokit,
11  1,  8 |       dzień cały, sennymi oczyma patrząc w przestwór. Blada jego
12  1,  8 |    twarzy Piotra, który siedział patrząc w ziemię z taką grzeczną
13  1,  8 |   sypkiej martwicy. Książę rzekł patrząc mu prosto w oczy:~- Dowiódłbym
14  1,  8 |     zbłąkane... Ale oczy Piotra, patrząc tak w odłogi, zmierzchły,
15  1,  8 |          się ku niej spod nieba, patrząc weń przerażonymi gałęźmi.
16  1,  9 |   otwartymi ustami dziwowało się patrząc na wspaniały pochód, a dopiero
17  1,  9 |          rzekł książę uprzejmie, patrząc zresztą gdzieś daleko. -
18  1,  11|        koniu z obwisłymi rękoma, patrząc w tarczę ognistą. Czuł,
19  1,  12|    stanęła przed nim znowu. Śnił patrząc na nią, że go niby urząd
20  1,  12|            zaśmiał się wędrowiec patrząc z niecną radością w mroczne
21  1,  12|         różnych stron, bezradnie patrząc. Nareszcie z dala, bez pośpiechu,
22  1,  13|        znużony, że na nikogo nie patrząc rozsiadł się na ławce i
23  1,  14|   płaszczykiem, książę śmiał się patrząc na postacie biegnące ulicą,
24  1,  14|   zapytywał Buonapartego, czemu, patrząc na wszystko, co czyniłeś,
25  1,  16|         Ty mi wytłumacz - mówiła patrząc w ziemię ze zmarszczonymi
26  1,  16|      przechyloną głowę na ręce i patrząc w ziemię.~- Jakże taki pan -
27  1,  17|        drżącą rękę. W milczeniu, patrząc w zhańbiony tłum jeńców,
28  2,  1 |  Podniósł się, wyciągnął rękę i, patrząc w Rafała swymi ciężkimi
29  2,  2 |        słowa z przemowy Mistrza; patrząc nie widział, jak Mistrz
30  2,  4 |        słowa z przemowy Mistrza; patrząc nie widział, jak Mistrz
31  2,  6 |        zasłoniły powiekami. Stał patrząc w swe ziszczone szczęście
32  2,  7 |     twarz obcowali. Cieszyli się patrząc nagą a nieustraszoną źrenicą
33  2,  7 |  zewnętrznym świecie odnajdowali patrząc w ścigłe potoki, które się
34  2,  11|       zatrzymując się chwilami i patrząc zielonymi oczyma na nieznanych
35  2,  12|         w głupkowatym osłupieniu patrząc na praktyki Rafałowe.~-
36  2,  20|           Słuchając tego głosu i patrząc na tę postać Olbromski liczył
37  2,  20|          Im więcej się zdumiewał patrząc bez przerwy, tym bardziej
38  2,  20|        wodę. Rafał roześmiał się patrząc na te ognie. To on tam ma
39  2,  21|       poczuciem utraty. Nie czuł patrząc na piękną gospodynię radości
40  2,  22|       wypadli na trakt i, pilnie patrząc naprzód i poza siebie, pomknęli
41  2,  22|          młodzieńcy zadumali się patrząc w ten kraj pierwszy raz
42  2,  22|    wąsika i słuchał z uśmiechem, patrząc niekiedy na kolegę spod
43  2,  22|         na dygnitarza... - rzekł patrząc Jarzymskiemu prosto w oczy.~-
44  2,  22|      wyprostował po wojskowemu i patrząc na nich bestyjskimi oczyma,
45  3,  3 |        polscy stojąc na górach i patrząc na posępne miasto myśleli
46  3,  3 |            rzekł Krzysztof, tępo patrząc mu w żywe oczy.~- Bardzo
47  3,  3 |       Krzysztof rzucił mu je nie patrząc i wyszedł na ulicę. Cała
48  3,  4 |         groźnie, z dumą i odwagą patrząc mu w oczy.~- Jakiej jesteś
49  3,  6 | przelocie rzucił nań okiem i nie patrząc wydał rozkaz: . .: ; :~-
50  3,  8 |    zwrócony do antagonisty i nie patrząc na niego.~- "Ja" - to znaczy
51  3,  9 |  napastujących. Żołnierze polscy patrząc na ów trójkąt niezwalczony
52  3,  12|          uczynił... Myślał o tym patrząc na zboża rodzinne, falujące
53  3,  17|       Rafał powstrzymać okrzyku, patrząc na źrebca idącego przy koniach
54  3,  17|          pewnej chwili rzekł nie patrząc na towarzysza:~- Idę i ja...