Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        ubogich... te... progach?~- Moje miano jest Hibl. Z kieleckiego
 2  1,  1 |            z łaski swej... Niech i moje serce napoi się po brzegi
 3  1,  1 |            ja prawem! Naddziady tu moje siedziały... Moja to jest
 4  1,  1 |      człowiek... Na tych to rolach moje chłopy siedzą. Nie miał
 5  1,  7 |         jak i co mam robić...~- Na moje słowo!~- No, jużci jakbym
 6  1,  8 |          palca w wodzie i zwilżali moje zgorzałe wargi. Wonczas
 7  1,  8 |            być niewolnikiem i oczy moje nabrały blasku. Ujrzałem
 8  1,  8 |          wybite albo zasłonione. I moje tam własne gniazdo takie
 9  1,  8 |          całując.~Odraza spadła na moje oczy, błądzące po ziemi
10  1,  8 |         góry ołowiu zwaliły się na moje piersi, a ognie zapłonęły
11  1,  8 |           mą i niechaj zazna serce moje wiecznego spokoju na Twoim
12  1,  12|         idzie?~- Nazwisko waści?~- Moje nazwisko?... Co to jest?
13  1,  13|           nie do żalu destynowana, moje oczy nie do łez. Wszystko
14  2,  1 |      prowadzę. Żyje się w świecie, moje dziecko sandomierskie. Wiesz
15  2,  1 |           co?~- To magnacka gra!~- Moje dziecko... - uśmiechnął
16  2,  1 |        sposób. Wiesz co, włóż dziś moje suknie, jak to dawniej bywało.
17  2,  2 |           Oto wszystko. Wzruszenie moje jest tak leniwe, tak poziome...
18  2,  2 |           ziemskim przestworze"... moje zbutwiałe serce uderzy jeszcze.
19  2,  2 |         włosy złote... O, usta, o, moje usta...~Bracia i siostry
20  2,  3 |          Budowniczym, na zbawienie moje i na honor mój nieskalany,
21  2,  3 |           rzucone przepaści, ciało moje na popiół spalone i po wszystkich
22  2,  4 |         włosy złote... O, usta, o, moje usta...~Bracia i siostry
23  2,  5 |          we mnie i pogrążają się w moje oczy. Czy patrzę na falę
24  2,  5 |             młody mój cieniu? Echo moje w górach, błękitne widmo
25  2,  6 |      młodość, o szczęście, o złote moje, o niebotyczne, o najwyższe,
26  2,  10|        wtedy przy blasku piorunu w moje otchłanie, nad które górska
27  2,  12|     widzieli, że przebierasz się w moje suknie. Chyba zostań w tym,
28  2,  12|     krwawego szyderstwa. - To jest moje dotychczasowe życie. Tylko
29  2,  12|            i to wkrótce spadnie na moje barki.~- Jakże to?~- Na
30  2,  14| przyjaciela pana hrabiego i służby moje pokorne polecam. Zarazem
31  2,  14|       puścił z dymem?~- E, cóż tam moje sądy. Oto przyjaciel pana
32  2,  14|          jest?... niech go obejrzy moje oko na tym padole! Co do
33  2,  17|        Ojrzyński Sariusz Jelitczyk moje zawołanie, a przydomek nasz
34  2,  17|        zmiennobarwiste. Och, morze moje, morze!... Tam ja się poznał
35  2,  17|         Armie przemierzają równiny moje, gdzie rządził Prusak. Obok
36  2,  18|        warg lotny wicher:~- Plemię moje, plemię... Najbiedniejsze
37  2,  18|           plemię... Najbiedniejsze moje...~Tymczasem dwaj młodzi
38  2,  20|         Ale co mianowicie?~- To są moje własne myśli!... Rafał!
39  2,  21|    przeminęły tamte czasy, a tylko moje nieszczęście...~- Cóż to
40  2,  21|           głębi...~- Przysięgam na moje życie, na mój honor, na
41  2,  22|      jaskółka! - nastawał Rafal.~- Moje fuchsy ta nie ostatnie,
42  2,  24|            jest, prawi, faterland, moje panowanie i rozkaz. Twoja
43  3,  1 |         Idą oni z ziemie włoskiej, moje ułany, do Polski i przyśli
44  3,  3 |     śmiercią... Toteż wolę, gdy tu moje Maćki są po celach, niż
45  3,  4 |       Tyżeś to jest, przeznaczenie moje? - skarżą się wargi. - Przyjacielu,
46  3,  4 |            Tyż to obejmiesz piersi moje, kamieniu? Tyż to ostatnia
47  3,  5 |             wołano.~- Daj hasło!~- Moje hasło: Saragossa i Burviedro...~
48  3,  6 |        Żegnajcie, żegnajcie, młode moje lata! Ty, stary szwedzki
49  3,  6 |         płotów - na darmo. - Gdzie moje kwatermistrzostwo ramię
50  3,  8 |           prawem, mości książę, na moje podwórko?~- Tak-że to szerokie
51  3,  8 |       oschle książę Poniatowski.~- Moje zdanie jest takie: zebrać
52  3,  8 |           odrzekł Zajączek - tylko moje zdanie, to znaczy racja
53  3,  8 |            Rakoczeńku, do mnie, na moje śmiecie, to ja, Rakoczeńku,
54  3,  9 |        tworzyli hałas, żeby zmącić moje wrażenia. Słyszałem jednak,