Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  skopeczek z jakimsi guzikiem, w ręku strzelba. Spojrzał ino raz
 2  1,  2 |       owdzie ukradkowe całusy po ręku, jak cieniem zakryte obrazą,
 3  1,  2 |    konfesjonale..."~Ktoś spał na ręku, całym ciałem rzuciwszy
 4  1,  4 |         książki, którą trzymał w ręku, nie widział. Dopiero przed
 5  1,  5 |          targał się w oszalałych ręku Rafała ze śmiertelną potęgą.
 6  1,  7 |         nalazł mię półżywego. Na ręku wyniósł... Leżałem po dworach
 7  1,  8 |          dzbankami i skorupami w ręku istna horda tatarska, zwana
 8  1,  8 |       wszystką Rzeczpospolitą na ręku piastował. Byłoż co w twoim
 9  1,  8 |      który mię z pola wyniósł na ręku, jest twój poddany, z twej
10  1,  8 |       męstwo nadludzkie, na jego ręku udźwignąłeś mię z ziemi.~
11  1,  11|         drugi. Wówczas co mocy w ręku ściągnął konia szpicrutą
12  1,  11|           Każdy z nich trzymał w ręku laskowy kij ogołocony z
13  1,  14|        Po chwili wrócił niosąc w ręku świecę. Książę poszedł za
14  1,  14|   kompasem, cyrklem i ołówkiem w ręku. Tam, w tym zacisznym pokoju,
15  1,  14|           z bukowymi maczugami w ręku, jak ku nam ten lud górski,
16  1,  16|    myślało. Wsparł tedy głowę na ręku i myślał. Zbudził go szelest...
17  2,  1 |       ruchu, z głową podpartą na ręku. Usta jego były odęte, a
18  2,  1 |    wszyscy.~Rafał nie miał nic w ręku, nawet laski. Mimo to z
19  2,  2 |      Jestem żołnierzem... Mieć w ręku swych możność wyprowadzania
20  2,  2 |     obecności Rafała. - Niesie w ręku swych dwie pochodnie, znak
21  2,  2 |        profanów. Z pochodniami w ręku zwiedzają miejsca boleści
22  2,  2 |        wygładzał niecierpliwie w ręku kartę wielkiej książki,
23  2,  2 |          z mieczem i łańcuchem w ręku. Wśród ogólnego naprężenia
24  2,  3 |        szeroka, biała szarfa. Na ręku miał rękawiczki.~Przeszli
25  2,  3 |        szeregu trzymali szpady w ręku.~Najprzewielebniejszy zapytał:~-
26  2,  4 |          z mieczem i łańcuchem w ręku. Wśród ogólnego naprężenia
27  2,  7 |          czoła i, sparłszy je na ręku, długo patrzali za krawędź,
28  2,  8 |       siekiery, pałki-bunkosze w ręku. Oglądał ich koszule czarne,
29  2,  11|         i przez chwilę trzymał w ręku ściśniętych. Oczy miał spuszczone
30  2,  14|         bezużytecznie trzymasz w ręku. Jeśli potrafisz wydobyć
31  2,  17|  chlubicie, żołnierze z bronią w ręku!~- Z bronią w ręku...~-
32  2,  17|      bronią w ręku!~- Z bronią w ręku...~- Trza było skonać, a
33  2,  17|        Murzyn złapany z bronią w ręku, a nawet i bez broni, ale
34  2,  18|       myśliwskie. Harapy mieli w ręku, kordelasy u pasa. W zanadrzu
35  2,  22| zaczajony pod oknem z pałaszem w ręku, a Ślązak rychtował do ciosu
36  3,  2 |     Mazowsza, który miotał się w ręku, drżał z zimna i przerażenia
37  3,  3 |     siodle z rzemieniem lancy na ręku, z ostrogą wpartą w bok
38  3,  3 |           Co chwila z bagnetem w ręku odpierał wycieczki mieszkańców
39  3,  3 |         w szturmie z karabinem w ręku, gdy szwadron konny nadszedł
40  3,  3 |   Pistolety dymiły się jeszcze w ręku tych sług ołtarza. W mgnieniu
41  3,  3 |     Zapomniał, że broni nie ma w ręku, że karabin zostawił w pokoju
42  3,  3 |       gorejących warg. Sztylet w ręku cudnej dziewczyny zachwiał
43  3,  3 |    zostawił. Wracając z bronią w ręku do towarzyszów ujrzał śliczną
44  3,  3 |         mężczyzn z karabinkami w ręku. Oglądali z krzykiem trupy
45  3,  3 |        byli nadzy, inni mieli na ręku kajdany, jeszcze inni odziani
46  3,  3 |         trytonów, z kajdanami na ręku i w kaftanach związanych
47  3,  6 |        łokciami, złożył głowę na ręku... Drzemał tak przez czas
48  3,  6 |       powrozy lontów tliły się w ręku kanonierów żywymi, mocnymi,
49  3,  6 |       jedna myśl: czemu nie ma w ręku karabina? Mieć karabin!
50  3,  9 |       musiały spocząć z bronią w ręku. Za pułkiem ściągnęły dwie
51  3,  11|          żadnej broni, z laską w ręku przechadzał się między tłumem
52  3,  13|          zakrywa... A stuła mu w ręku drży.~Lud wszystek wzdycha