Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      urzędnik, że ledwie ruch pana spostrzegł.~- Nabijaj! - wrzasnął Nardzewski -
 2  1,  1 |         drzemał. Ze zdumieniem też spostrzegł, że jest rozebrany i leży
 3  1,  2 |             Rafał podniósł głowę i spostrzegł, że cały łańcuch sanek zjeżdża
 4  1,  2 |            W trakcie tych zwierzeń spostrzegł, że przez sionkę przyległą
 5  1,  2 |        pękała, w oczach się ćmiło. Spostrzegł śpiących, ale nikogo nie
 6  1,  3 |            Filipku. Chodź...~Pedel spostrzegł, widać, nóż ukryty w rękawie,
 7  1,  3 |           i krew, ale niezwłocznie spostrzegł, że nóż wydarty został z
 8  1,  5 |           szeptał:~- Zanieś mię...~Spostrzegł po chwili, że wiatr mu sprzyja:
 9  1,  5 |             Teraz dopiero poczuł i spostrzegł, że piersi jego są nagie
10  1,  8 | rozpatrywaniem rzemieni, że ledwie spostrzegł, kiedy książę wyszedł i
11  1,  10|          została w kole.~Rafał nie spostrzegł się, kiedy nie domknięte
12  1,  10|         uwagą, jakby teraz dopiero spostrzegł, że tu ktoś stoi i że go
13  1,  11|          gniadosza i gnał co tchu. Spostrzegł, że księżniczka usiłuje
14  1,  12|           zegarową. Rzucił okiem i spostrzegł to, z czym tak uporczywie
15  1,  12|        czarnych stateczków, książę spostrzegł na wybrzeżu Piazetty linie
16  1,  12|          wśród żołnierstwa, książę spostrzegł nareszcie przyczynę. Na
17  1,  13|        szeregi tych diabląt.~Kiedy spostrzegł, że wykład z zakresu fortyfikacji,
18  1,  13|            Dąbrowski obrócił się i spostrzegł obok siebie przybysza. Zlustrował
19  1,  14|        księcia Gintułta. Sułkowski spostrzegł go widać, gdyż zamilkł,
20  1,  15|          się i Rafał. Czy profesor spostrzegł szczególne ożywienie na
21  1,  15|            trzymał karty. Profesor spostrzegł ten objaw zepsucia i z rozszczepionymi
22  1,  16|          wołanie Michcika...~Kiedy spostrzegł się i schwytał na uczynku
23  2,  1 |            marmurową posadzkę. Gdy spostrzegł Rafała, na jego twarzy odmalowało
24  2,  1 |         usadowił. Wówczas przybysz spostrzegł całą wykwintność stroju
25  2,  1 |            i Rafał wówczas dopiero spostrzegł, że cały prawie dzień spędza
26  2,  1 |       innymi wtłoczył się do sali, spostrzegł, że była pełna po brzegi.
27  2,  2 |         Rafał zaczął liczyć czas i spostrzegł, że okna stancyjki nie były
28  2,  2 |            przerywany blask. Rafał spostrzegł uchylenie ust, trwożliwe
29  2,  2 |            u trzyletniego dziecka, spostrzegł je i zamarł w oczekiwaniu,
30  2,  3 |            cna, jak wówczas, kiedy spostrzegł, że uratuje Krzysia Cedrę.
31  2,  4 |            przerywany blask. Rafał spostrzegł uchylenie ust, trwożliwe
32  2,  4 |            u trzyletniego dziecka, spostrzegł je i zamarł w oczekiwaniu,
33  2,  9 |            odsunął brunatną cuchę, spostrzegł, że jest odziany w jakieś
34  2,  9 |         Skoro stanął u jej wylotu, spostrzegł natychmiast, że jest w bliskości
35  2,  12|            z kąta w kąt defilował, spostrzegł Rafała. Zwrócił się zaraz
36  2,  20|            ile było można. Ani się spostrzegł, kiedy uległ niebezpieczne
37  2,  21|         stanu wówczas dopiero, gdy spostrzegł panią Ołowską w otoczeniu
38  2,  24|      starciu z kilką dragonów, nie spostrzegł, co się dzieje, i został
39  3,  2 |            wieczór strapiony Cedro spostrzegł, że jest sam jeden na drodze.
40  3,  2 |       ołtarzowi przez zwarty tłum, spostrzegł Krzysztof owego starego
41  3,  5 |    radośnie. Rozglądając się wkoło spostrzegł w rogu izby wysoko na gwoździach
42  3,  6 |              myślał jak przez sen.~Spostrzegł, że pole całe żółknie i
43  3,  6 |            wygnać go stąd, gdy oto spostrzegł jego odzienie i zamilkł.
44  3,  7 |            Jakiś oddziałek gwardii spostrzegł Rafała przytulonego do kraty
45  3,  9 |     Sokolnicki wyszedł naprzeciw i spostrzegł Pelletiera. Francuz był
46  3,  9 |           w walczących. Sokolnicki spostrzegł, że część pułku Sierawskiego
47  3,  10|          na ławkę. Podniósł oczy i spostrzegł siedzącego Trepkę.~- Ach,
48  3,  11|        czasie przyszedł do siebie, spostrzegł, że leży pod murem, w wąskiej
49  3,  13|    przetrząśli lamus. Jeden z nich spostrzegł drabinę wciągniętą pod dach