Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          rogaczem?~- Trza go brać na ramię tytego konia!...~Zabity
 2  1,  1 |              drąga był wparty w jego ramię. Niższy wzrostem Nardzewski
 3  1,  2 |          gdyby toporzysko siekiery i ramię kurczyło się, żeby z całego
 4  1,  2 |               a lewą ręką pochwyciła ramię Rafała: On instynktownym
 5  1,  2 |              stary cześnik podał jej ramię i z krygami, muskaniem wąsa
 6  1,  2 |              przyjąć swe damy. Podał ramię pani stolnikowej i wprowadził
 7  1,  2 |       Olbromski znowu z gracją podał ramię swojej matronie. Muzyka
 8  1,  4 |         kościele, między chłopstwem, ramię w ramię z kołtunami, kiedy
 9  1,  4 |           między chłopstwem, ramię w ramię z kołtunami, kiedy cała
10  1,  11|       Sięgnął z konia i pociągnął za ramię pierwszego człeczynę z brzegu:~-
11  1,  14|             Co to mnie obchodzi? Oto ramię strzaskane ułamkiem kartacza...
12  1,  17|             przy nim, spojrzał przez ramię, wskazał ręką granatnik,
13  2,  1 |         witał się z wchodzącym przez ramię i półgębkiem rzucał pierwszy
14  2,  1 |              się o niego ramieniem o ramię, jak to miał zwyczaj czynić,
15  2,  1 |       pierwszy, prowadząc Rafała pod ramię.~Niewielka owalna sala,
16  2,  3 |           zasłoniono nowemu uczniowi ramię i kazano mu iść naprzód,
17  2,  6 |           niebie. Helena przycisnęła ramię swe do ramienia kochanka
18  2,  7 |         czarnego jedwabiu zajaśniało ramię bielsze od czystego obłoku,
19  2,  12|           czynić o tyle, o ile chore ramię może dźwignąć bryłę granitu.
20  2,  13|               Krzysztof porwał go za ramię i ciągnął ku drzwiom. Tam
21  2,  17|            żywy mur. Chłop w chłopa, ramię w ramię, puklerz przed nimi
22  2,  17|              Chłop w chłopa, ramię w ramię, puklerz przed nimi z bagnetów...~
23  2,  19|     rozwiązał ręce. Potem go ujął za ramię i sprowadził z pomostu.
24  2,  21|              Zażądała, aby jej podał ramię, i przeszła z nim przez
25  2,  21|              to na prawe, to na lewe ramię. Wreszcie gdy Krzysztof
26  2,  21|            rozkazuję!~Szarpnął go za ramię. Ale znienacka Krzysztof
27  2,  22|            Tych, którzy pod Łowiczem ramię w ramię z Frankami prali
28  2,  22|          którzy pod Łowiczem ramię w ramię z Frankami prali wroga na
29  2,  24|           kilku ciosami obezwładnili ramię i wydarli pałasz. Wreszcie
30  3,  1 |             Róg prawy zadasz na lewe ramię, toś jak w kołdrę zawinięty.
31  3,  2 |            na prawą stronę i uwierał ramię. Tybinki kłapały, rzemienie
32  3,  2 |              Cedro pomacał wystające ramię. Było już chłodne.~Jęknął
33  3,  2 |               Później pocałował go w ramię i rzekł mu do ucha:~- Wielebny
34  3,  3 |             co prędzej chwycił ją za ramię i pociągnął przemocą. Wlókł
35  3,  3 | przestąpieniu progu. Tam uwolnił jej ramię. Stał się z niego w mgnieniu
36  3,  3 |          czołem... Widać w chropawej ramie okna ze sczerniałego marmuru
37  3,  6 |              ciężarem.~Przetrącił mi ramię... - tyle zdążył pomyśleć.~
38  3,  6 |         Rafała, chwytając tamtego za ramię po raz wtóry i otwierając
39  3,  6 |            Zaczął targać generała za ramię.~- Kto? Czego? - wściekał
40  3,  6 |         Gdzie moje kwatermistrzostwo ramię w ramię z Sułkowskim...
41  3,  6 |            kwatermistrzostwo ramię w ramię z Sułkowskim... Bądź pozdrowiony,
42  3,  6 |            tych zagonach...~Zachowaj ramię me, wspomóż serce!~Ale,
43  3,  6 |             lewy uderzył lont w lewe ramię dla strząśnięcia ostrza
44  3,  7 |       wyrwało go silne targnięcie za ramię. Jakiś nie znany mu oficer
45  3,  9 |      Sokolnicki ścisnął mówiącego za ramię i coś mruknął na jego pochwałę.~-
46  3,  10|         wlekli się obaj, ramieniem o ramię oparci. Tuż za szpalerem
47  3,  10|            część ogrodu, ramieniem o ramię oparci, ze zwieszonymi głowami,
48  3,  11|        schwycił generała za rękę, za ramię... Błagał go z krzykiem:~-
49  3,  14|            nadeszła okrutna godzina. Ramię jego miotało piorunowe ciosy,