Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          schyla. Rozłożysty, nad lasy wyniesiony wierzchołek patrzy
 2  1,  1 |         dwie rozległe doliny - i lasy, jak okiem sięgnąć. Jedna
 3  1,  1 |       tarczą ognistą zachodzi za lasy błękitnawe, okiem nie dosiężone.
 4  1,  1 |     okiem nie dosiężone. Dalekie lasy, dalekie lasy, odwieczne...~
 5  1,  1 | dosiężone. Dalekie lasy, dalekie lasy, odwieczne...~Śliskie sanice
 6  1,  1 |       psa. No, a dzik mi idzie w lasy i my jak głupcy za nim.
 7  1,  2 |        takie topory,~Że wycinają lasy i bory...~Jednak ty moją
 8  1,  2 |         z całego duchu ciąć owe "lasy i bory". Ujrzał je w oczach
 9  1,  2 |        jak w dzień letni dalekie lasy, stawały się z nagła ciemnymi
10  1,  3 |      Trześni i kępiastych, a jak lasy rozrosłych parków Dzikowa..
11  1,  4 |        Oczy błękitne jak dalekie lasy w słoneczny zimowy dzień.
12  1,  5 |         które w nocy huczały jak lasy.~Rafał, zatopiony w marzeniach,
13  1,  6 |          przechodzić bez wielkie lasy, bez Golejowskie. No, dobrze.
14  1,  7 |          Gdzie zaś! Na Bazów, na lasy Golejowskie.~- Słuchajcie,
15  1,  7 |         skręcili, powiodła ich w lasy. Jechali wolno w poprzek
16  1,  7 |         Słońce zeszło za dalekie lasy i stłumiony został ostatni
17  1,  8 |    gnuśne obłoki, ukrytą ziemię, lasy, pola, pustkowia i wszystkie
18  1,  11|   wykopany.~Słońce zachodziło za lasy. Koń szedł noga za nogą.
19  2,  6 |          wyżej i wyżej. Szerokie lasy, czarne puszcze przelewały
20  2,  7 |     kamiennych dolin w szalejące lasy, i śpiewała pieśń złożoną
21  2,  8 |  niezgłębione lochy i podziemia, lasy i potoki, hale i ścieżki
22  2,  9 |         pustka leży. Spoglądał w lasy dziewicze, gdzie tytaniczne
23  2,  9 |      murowanymi budynkami. Wyżej lasy świerków, buków i dębów.
24  2,  13|         widoczne, wzgórza, łęgi, lasy, krzyże przydrożne...~W
25  2,  14|        coś piękniejszego nad owe lasy. Każdy parów napełniony
26  2,  16|  przerznąć się na owe pola przez lasy bukowe. Nieodwiedzana dróżka
27  2,  17|          wełny, jak tam świszczą lasy po górach, jak grają skały
28  2,  18|        nocy, uchodzącej za bory, lasy, w pustkę ugorów, w żal
29  2,  22|  Pojedziemy lasami.~- A czyje to lasy?~- Furt grafskie lasy.~Wąska
30  2,  22|         to lasy?~- Furt grafskie lasy.~Wąska drożynka, zasypana
31  2,  22|    Dopiero z drogi buchnęli my w lasy chrząstowskie i precz już
32  2,  24|      brzeg Buga, okrążyć bliskie lasy Załubic i za ujściem Narwi
33  2,  24|        Słuchaj! Tamte oto czarne lasy, co pod Radzyminem widać,
34  2,  24|    Jezusie, Maryja! W puszcze, w lasy, w Pułtuskie, w Przasnyskie,
35  3,  1 |   przyśli do swych strzech, w te lasy, gdzie ino trza? Z końca
36  3,  1 |        ziemi Guyenne i Gaskonii, lasy dębu korkowego pod Roquefort
37  3,  1 |        miasteczka, stare zamki i lasy chłonęła w siebie cicha,
38  3,  1 |        przez rzeki, ciekną przez lasy. Zeżrą owoce cudzego posiewu
39  3,  1 |          huk przeleciał za góry, lasy..."~Serce drżało w Krzysztofie.
40  3,  6 |         ostatnia wedeta, wejść w lasy, w różnych kierunkach je
41  3,  6 |   piachami ruszono na południe w lasy komorowskie i helenowskie.
42  3,  6 |     takim tedy porządku wszedł w lasy.~Suche, na pół liściaste
43  3,  6 |      wciągnął swoją kompanijkę w lasy, a sam z oficerami przypatrywał
44  3,  6 |          z Falent do Lesznowoli. Lasy falenckie jęczały jak rozkołysany
45  3,  9 |        już nizinę Wisły. Sosnowe lasy zapachniały wiosennym obarem.
46  3,  9 |      starodawną drogą na Gocław, Lasy, Zerzeń, Miedzeszyn, Falenicę
47  3,  9 |        Falenicę i Świdry Dalsze. Lasy były puste, piaski zdeptane
48  3,  9 |         rozciągnięty, przeniknął lasy w kierunku dróg na Tabor,
49  3,  13|           i wkroczył ostrożnie w lasy. Zrazu wziął się na prawo